Annie

w klasycznym haiku powinno być nawiązanie do pory roku chyba, ze to haiku nowoczesne :) Powinny być dwa obrazy. Pierwszy wers powinien odpowiadać na pytanie, co jest .? drugi - co się z tym dzieje.? trzeci - nieoczekiwane zakończenie. Do tego przekazywać emocje bez subiektywizmu. Miec formę 5/7/5 a resztę powie ci Bronek ? pozdr i życzę wytrwałości w tej bardzo trudnej formie.

Internetowo - Facebookowa rzeczywistość, bardzo trafnie ujęte. Nic dodać nic ująć. Pozdr.

Cóż, czy wódka to miłość? Powtórzę za Czarkiem - jest moc i mrok. Pozdr.

Bronisławie strasznie dużo tego. Karenko dzięki, na pewno masz rację, tyle tylko, że wszystko się ze sobą przeplata :) Pozdr.

Wiersz bardzo mi się podoba. Jest taki delikatny, subtelny, pozbawiony jakiejkolwiek egzaltacji. Czuje się to nieuniknione pożegnanie. Jedyne co mi zgrzyta to to powietrze Potocznie oznacza to, że się tej osoby nie zauważa. Ale tutaj wiem o co chodzi o coś niezbędnego. Może przez to skojarzył mi się Twój wiersz z pięknym utworem w w konaniu mistrzowskim H. Banaszak :) https://youtu.be/VUSczncc-4k Pozdr.

Bardzo ładny, wyczuwa się w nim spokój i nostalgię. Pozdr.

Ladny wiersz. Czuje się w nim duże emocje. Niemniej mam kilka uwag :) Na opak można coś zrobić ale przewrócić? Wyrzuciłabym mą, raz że brzmi archaicznie a dwa - bez tego płynniej się czyta. Matko Boska, nie wiem czy któraś by chciała :) Pozdr

Dzięki :)

Ja bym przyszła Oxyvio z wielką przyjemnością. Niestety jestem spoza Warszawy. Fajnie, że znowu tu jesteś :) Pozdr.

Tu jest jednak mniej szkodliwe :))

Zgadza się, tak odczytalam :)

Chyba tak, do tej pory jakoś to do mnie nie docierało.

Masz rację WarszawiAnko, każde doświadczenie nas czegoś uczy. A, że bez Facebooka też można? Oczywiście, że tak.Wirtualny świat jest tylko odzwierciedleniem naszej rzeczywistości. Poszerza tylko grono naszych znajomych z którymi możemy wejść w interakcje. Pozdr.

Marcinie - będzie mi bardzo miło, nawet bez autora :)

Iwona, nie wiem czy to nie byłoby lepsze. Bez obłudy przynajmniej.

MaxMara, nie wiem czy warto, ale w sumie każdy jeżeli chce to powinien przejść takie doswiadczenie.:)

Piękny smutny wiersz. Prawdziwy z głębi serca. To się czuje. Podobno wszystko jest po coś, to nasza droga. Tak rozwija się dusza. Pozdr.

Facebook prawdę ci powie co twoi mili mają w głowie gdy bez zbędnego sentymentu zrobią ci... ograniczenie dostępu.

Smutny wiersz, zaintrygował. A gdyby np. wyrzucić po takiej znajomosci - wiersz straciłby dosłowność. I zamiast przekreśl dane - wykasuj dane. Sorry Deonix za mieszanie w wierszu, ale mnie trochę zainspirował i przykuł uwagę. Pozdr.

Przykra to i nieprzyjemna sytuacja. Czyli co? Nie ma znaczenia czy się jest wierzącym czy nie, ważna jest kasa, jak wszędzie. Takie czasy.

Nie idź w tę stronę Marcinie. Pozdr.

Ciekawy pomysł z tą personifikacją mebli i z wychodzeniem z cienia jak z niebytu. To powołanie ich do życia - niezwykle sugestywne. Szczególnie stare meble mają duszę, a przynajmniej energię w sobie - pamięć wydarzeń, których były świadkiem. Pozdr.

Nie, jest w porządku, po prostu żle czytałam, zamiast pod_zielenionym, to - poddzie_lenionym :)) sorry :)

Ładnie opisany zachód Słońca, feeria kolorów, barw i szlachetnych kamieni w tym wierszu. Utknęłam tylko tutaj: Pozdr.

Malinki plus zmysłowy dotyk - masaż :)) no, no, fajnie :) Pozdr