Andrzej_Wojnowski

I do walca i do tanga trzeba dwojga. Taki walc. Dziękuje i pozdrawiam

a kiedy chór woskowych głów zaśpiewa znany refren muzyki blask oświetli nas podamy sobie ręce nostalgii nóż nie przetnie już warkocza naszych marzeń potoki słów z wczorajszych snów znów powtórzmy razem zapomnę też że było źle i porwę cię do tańca jak domek z kart runie mój świat w rytm ostatniego walca

Co to? Dziady ? W sumie czasy dziadowskie. Dupy nie urywa. Pozdrawiam

Oj płacą, płacą. Pozdrawiam

Dzięki Nat. Pozdrawiam Pozdrawiam

Niedobrze to mało powiedziane. Rano sahara w buzi, a kac urywa głowę. Dziękuję i pozdrawiam

Taka zrymowana, zasłyszana historyjka. Nic osobistego. Nie cierpię rumu. Lucek chyba nic u mnie nie wskóra, ale … . Dziękuję i pozdrawiam

Jest solidarność plemników i jajników. Najlepiej jakby była równowaga, ale na tym portalu górę bierze ta druga. Może faktycznie wiek XXI jest wiekiem kobiet. Pewnie im się to należy za kilkadziesiąt ubiegłych czyli "Kinder, kirche, kuche". Nie będę protestował zrobię córce obiad i pójdę do kościoła Pozdrawiam

Pewnie tak. Nie mam osobistych doświadczeń w tej materii. Nie uznaję skrótów, zwłaszcza w takich kontaktach. Ale od tysięcy lat takie rozwiązania funkcjonują. Dlaczego? Dziękuję i pozdrawiam

Nie prowokuj. Dzięki

Każdemu zdarzy się nie przyjść na noc. Czasami trzeba zbawiać świat. Ważne żeby przychodzić w snach. Pozdrawiam

I takiego Waldemara lubię. Pozdrawiam

Prawie jak tren z Czarnolasu. Lepszy i smutniejszy. Pozdrawiam

pusta szklanka północ bije zegar wiszący nad barem topię w rumie smutne chwile one wszystkie takie same barman mówi przestań chłopie naprzeciwko jest agencja kochasz zawsze ci dokopią idź i zapłać dostań więcej idź zapomnij choć przez chwilę burdel czynny jest do rana tam dziewczyny życie milą pocieszają tych niechcianych

A jak nieba nie ma lub to tylko dobre miejsce dla Pozdrawiam Ładnie choć smutno.

Bez urazy, ale to takie raperstwo naścienne. Co prawda nie pozbawione sensu i uroku. Ja wychowałem się na innej muzyce ale też w dziwnym świecie, który niestety niewiele się zmienił. Pozdrawiam i czekam na następne słowne graffiti.

Podobno tylko pióro jest wieczne. Może lepiej żyć chwilą. Dziękuję i pozdrawiam.

Alu , Aniu, Janie, Arturze dziękuję za serducha. Pozdrawiam.

Nie moja bajka, ale przeczytałem do końca i nie żałuję. Niezły prolog. "Obłęd" kojarzy mi się z Krzysztoniem i trzema tomami. Czekam na następne. Pozdrawiam

dziś pojechałem na tę plażę gdzie kiedyś ciebie całowałem brodziłem w piasku dawnych marzeń które mieliśmy wtedy razem wiatr delikatnie pieścił usta słońce mnie grzało tak jak ty ciepłych promieni lekka nuta wróciła pamięć tamtych dni szum fal powtarzał jednak w kółko zapomnij to był tylko sen mały epizod w długim życiu zapomnij już - wspomnieniom nie

czy kiedyś zrozumiesz że gnijesz wciąż w tłumie korporacyjnych idiotów w pogoni kariery bezwzględnie wciąż wierzysz że wyścig ten kiedyś się skończy codziennie jak tryby w zegarze na niby przekręcasz najlepszy swój czas oddajesz się cały łzy życie dla sprawy wciąż zalewają ci twarz a firma jak żmija złym jadem zabija naiwnych wyznawców mamony gdy dalej nie możesz da kopa na drogę następnych w kolejce las znasz takie reguły lecz mówisz to bzdury to przecież tylko jest gierka lecz to nie są karty tu życie nic warte to jest rosyjska ruletka

Ładny. Pozdrawiam

Dziękuję Cezary. Pozdrawiam

nóż uciął konar z drzewa wolności ten co wydawał najlepsze liście nie będzie szumiał wiosną radośnie w upały nas nie okryje a tyle wichur po drodze przeżył nie ugiął się ogrodnikom rósł blisko morza w człowieka wierzył nie ustępował przed nikim nienawiść ostrzy tępe narzędzia trudno przed nimi się ustrzec smutno nam teraz gdy Jego nie ma metal poranił duszę mariackie dzwony w ostatnią drogę niech Go do snu kołyszą drzewo wolności niech dalej rośnie z melodią „Brzmienia ciszy” https://www.youtube.com/watch?v=m8OhnDqtbOU

Chyba za późno. To nie umiera człowiek - to umiera człowieczeństwo. Pozdrawiam