Andrzej_Wojnowski

Dobre. Jestem pod wrażeniem. pozdrawiam

Tamten wieczór wciąż pamiętam Było zimno padał śnieg Za mnie karty los rozdawał Czemu rozdał mi nie fer? Miałaś w oczach nieba błękit Ja wpatrzony jego blask Pijany nie zauważyłem Że na twarzy zarost masz Potem hotel znów alkohol Dalej nie pamiętam nic Obudziłem się zmęczony A ty mówisz jeszcze raz Wytrzeźwiałem w siedem sekund Zaraz ulotniłem się Chciałem szybko to zapomnieć I się ukryć Bóg wie gdzie Każdy z nas, nie raz nawalił się A potem jutro jest a potem jest nam źle Najgorzej wtedy jak nam później czegoś brak I problem duży jest, bo wyszło coś nie tak Za dwa dni zauważyłem Że mi bardzo czegoś brak I zacząłem ciebie szukać Mało mnie nie trafił szlag Po manifach ciągle biegam Tęcze na koszulce mam Policjanci nie chcą pomóc Muszę szukać ciebie sam W Słupsku byłem już trzy razy Ale nie znalazłem Cię W magistracie też szukałem A tam nie miałbyś tak źle I nie mogę cię zapomnieć W sercu gorzka zadra tkwi I tak szukam cię wytrwale No, bo portfel zginął mi Każdy z nas, nie raz nawalił się A potem jutro jest a potem jest nam źle Najgorzej wtedy jak nam później czegoś brak I problem duży jest, bo wyszło coś nie tak

Postczłowiek jest zwolennikiem poprawności politycznej. Postczłowiek niedługo adoptuje dwudziestoparoletnie dzieci - uchodźcy z Syrii. Postczłowiek niedługo nałoży turban i podda się eutanazji, bo to bardzo ekologiczne rozwiązanie. Ciekawy kierunek. pozdrawiam.

Nie jesteś jedyny niestety. pozdrawiam

OK. Ale na wersję z muzą poczekasz trochę dłużej - to nie zależy tylko ode mnie. pozdrawiam

Oj Waldemarze chyba się nie rozumiemy. Skąd ten konfrontacyjny ton. Zamiast przeanalizować problem przystępujesz od razu do ataku. W poezji nie ma demokracji i nie decyduje głos większości, większości często się myli. A to ze Pani Maria różnie ocenia różne utwory - jej prawo. Pewnie się na tym zna. pozdrawiam.

Dziękuję. To miał być taki rockowy tekst, ale znowu za szybko pisałem i ta końcówka faktycznie do poprawy. Pozdrawiam

Nie wiem czy jest stosowne komentowanie komentarzy, ale przypadkowo przeczytałem i pozwól Waldemarze, ze się wypowiem na temat uwag M. Bard. Pisze od czterech lat i jeszcze nie odważyłem się nazwać moje teksty wierszami, a zamieszczam je tu po to by za kilka lat , mam nadzieję napisać wiersz . Robię to po to, żeby poprawić warsztat i czegoś się nauczyć . Wszystkie uwagi przyjmuje z pokorą, bo przecież nie jestem poetą. Ty natomiast zachowujesz się jak celebryta .Bez urazy, ale takie odnoszę wrażenie. Niestety muszę przyznać rację M.Bard. Większość Twoich tekstów zakwalifikowałbym do tzw. złotych myśli Papy Smerfa - rozważania na tematy oczywiste, a poezji w tym nie widać. To że tłumy szaleją czytając Twoje teksty o niczym nie świadczy. Na koncertach Disco Polo są znacznie większe tłumy niż na imprezach poświęconych Osieckiej czy Młynarskiemu. Czy utwory zespołu Weekend są lepsze od piosenek Ewy Demarczyk. Chyba nie , ale są bardziej popularne. Dlaczego? - sam odpowiedz. A mieszanie do tego polityki nie jest na miejscu. Wygrywają nie najlepsi ale... . W Niemczech wybory kiedyś wygrał Adolf H. i to demokratyczne . Trochę pokory Waldku Pozdrawiam Andrzej

Idę prosto, szarą drogą, ona twarda jest Nie wiem dokąd, lecz wiem po co ciągle muszę iść Mijam ludzi, puste twarze, monotonny step Mam nadzieję, że odpowiedź może znajdę dziś Będę patrzył w oczy słońcu póki stracę wzrok Będę szedł w kierunku światła póki będę mógł A jak światło w końcu zgaśnie i zapadnie mrok Powiem nie ma przeznaczenia, nie istnieje Bóg Idę wciąż i sam się czuję, jak bezdomny pies Ciągle wierzę, że na końcu nie zawiodę się Patrzę w słońce, nocą w gwiazdy, co poprowadzą mnie Szukam miejsc gdzie jest lepiej, gdzie się żyć też chce

Ksiądz, czy burmistrz stawka jedna Ja każdemu daję szczęści Chudym, grubym czy szczerbatym Byle portfel mieli pełny Młoda, ładna wykształcona Robię to, co naturalne I wyrzutów żadnych nie mam Czasem to jest nawet fajne Alfons jest mi nie potrzebny Chroni mnie lokalna władza Płacę haracz własnym ciałem Dla mnie cena ta jest mała Jeszcze parę zer na koncie Wtedy zmienię mą profesję Szybko wejdę na salony Ale czy to będzie lepiej Większość dziś sprzedaje duszę Ja sprzedaję tylko ciało Tłumy mężczyzn uszczęśliwiam Czy na niebo to za mało? Dzisiaj wielcy tego świata Też się kurwią dla pieniędzy Oni szczęście sobie dają A ja daję szczęście innym Ksiądz, czy burmistrz stawka jedna Ja każdemu daję szczęści Chudym, grubym czy szczerbatym Byle portfel mieli pełny Młoda, ładna wykształcona Robię to, co naturalne I wyrzutów żadnych nie mam Czasem to jest nawet fajne

Bardzo trafnie to ująłeś. Około 2000 lat temu pewien cieśla powiedział " Kto jest bez winy nich pierwszy rzuci kamieniem" ( czy jakoś tak) - nawiązuję do komentarzy. Ja to tłumaczę parafrazując Pietrzaka " To takie miejsce, taki kraj". Wyrwane z kontekstu brzmi zupełnie inaczej. A dla Ciebie wersja oryginalna z ukłonami. pozdrawiam

Miły komentarz. Dziękuję. pozdrawiam z upalnego Pomorza.

Jeszcze tylko ja... gut... .i mamy ścieżkę dźwiękową do niemieckiego filmu przyrodniczego. pozdrawiam

Oj. Wydaje mi się ,że właśnie doszliśmy bezsensu i dlatego prawdy nigdy nie poznamy. Ale może mi się tylko wydaje. Pozdrawiam

Charles Baudelaire ciągle żywy, Kwiaty zła kwitną jeszcze. Pozdrawiam

Trochę szekspirowskie ale nie tylko dla tego mi się podoba. pozdrawiam

Czy warto . Może odpowie Ci wiatr ( lub Sted) pozdrawiam

Trafnie. Myślałem, że tego nie widać. Może za bardzo osobiście. Dziękuję i spróbuje żeby się spełniły - przynajmniej te twórcze. pozdrawiam

Dziękuję Waldi. Każdy z nas ma marzenie ( jeżeli ich nie ma jest cyborgiem). Nie zawsze mamy dość siły, lub wiary żeby je zrealizować. Praktycznie to zależy od nas, ale ...( zawsze jest jakieś ale). pozdrawiam.

Dziękuję. Generalnie jestem zabieganym optymistą, który uwielbia pisać pesymistycznie. To chyba jest prostsze. pozdrawiam Miłego wieczoru życzę.

Pamiętajcie o dawnych marzeniach One nigdy nie umierają Dziś przykryła je czasu ziemia Ale dalej cichutko śpiewają Są schowane gdzieś w kniejach pamięci Czasem zbudzą cię ciemną nocą Chwilę myślisz i nie chcesz ich więcej Znów zasypiasz, te myśli wciąż bolą Pamiętajcie o dawnych marzeniach One nigdy nie umierają Może czas na nie przyszedł teraz Może jutro dla ciebie zagrają Przestań myśleć, że już jest za późno One ciągle wiernie czekają Dla nich nigdy nie jest za trudno Uwierz im głośniej ci zaśpiewają

Bardzo psychologiczne skomentowałeś. Dziękuję. Niestety masz dużo racji. Szukam odpowiedniej formy do przekazania pewnych myśli , spostrzeżeń, wydarzeń itp. , mój warsztat pozostawia dużo do życzenia , ale spróbuje to zmienić . pozdrawiam

wciąż wędrujemy, wędrujemy mijamy góry i doliny czasami słońce nas ogrzeje czasami deszcz nas chłoszcze zimny wciąż zdobywamy trudne szczyty które my sami ustalamy czujemy wtedy się szczęśliwi kolejne cele wyznaczamy i dalej, dalej wędrujemy bo ciągle czegoś nam brakuje niedosyt czuje nasza dusza a umysł na tym nie panuje czasami, kiedy mrok zapadnie nachodzi jedno nas pytanie co celem takiej jest wędrówki czy szczęście czy rozczarowanie wciąż wędrujemy, wędrujemy mijamy góry i doliny czasami słońce nas ogrzeje czasami deszcz nas chłoszcze zimny wciąż zdobywamy trudne szczyty które my sami ustalamy czujemy wtedy się szczęśliwi kolejne cele wyznaczamy https://www.youtube.com/watch?v=gGDXTUMSeT8

Marzenia wyblakłe giną w niepamięci Niedługo będą prawie przezroczyste Co z nich pozostanie czas bramy zamyka Wygra ponownie chora rzeczywistość Miało być inaczej, a było jak zawsze Czy to przypadek, czy też przeznaczenie Zamek zbudowałem na nadziei piasku Gdzie fundamentem, miało być pragnienie Marzenia wyblakłe czas zżera powoli Tak jak rdza ruda zżera miecz żelazny Krótko chciałem walczyć teraz to mnie boli I wegetuję w krainie marazmu Czemu każde lato kończy się jesienią Ja nie widziałem, liści opadania Czy nie chciałem widzieć, czy to przeznaczenie Coś zaniedbałem, co nie wiem już Panie Marzenia wyblakłe niepamięć wciąż zżera Jednak przegrałem bałem się ryzyka Ciemności nadeszły lotem nietoperza Słońce nadziei okna już zamyka W ogrodzie tych uczuć nigdy niezaznanych W tłumie pięknych słów niewypowiedzianych Błąkam się samotnie jak pijak na bani Gdzie zawędruję, przez Ciebie nie chciany?

Za zdrowy rozsądek, pozytywne myślenie i jeszcze wiele rzeczy by się znalazło. Często za to piję , ale jak się rozglądam to efektów nie widzę. pozdr.