beta_b

@[email protected] Dziękuję Grzesiu, ciepło pozdrawiam, bb

Tam nie ma nic, tam więcej nic nie ma: garść rozżalenia, mieszkanie na raty. A może by tak zmienić wektor spojrzenia: co złe zamazać a reszty nie stracić? Tam nie ma nic, tam więcej nic nie ma: jest życie we dwoje i czas by zdjąć zbroję. Może na dzisiaj wystarczą dwa słowa, by wspólnie rozpocząć rozdział od nowa? Dużo być może... choć teraz nic nie ma. Przytulmy się czule kończąc już boje. Przypomnij, że kochasz, gdy życie przytłacza, bo związek to wartość, ale i praca.

@Sylwester_Lasota Od dziecka chroniłam i wspierałam słabszych, ale dziś wiem, że to miało drugie dno. Dzięki za obecność. bb

Delikatne. Kruche choć trwałe, ciepło pozdrawiam, bb

Prostą kreską a jakże znajomy obraz. Lubię takie. bb

Piękny! o przodkach i rodzie. Super! Ludzi generalnie zajmuje bardziej poprawianie innych, nie siebie. Całość wyjątkowo mi pasuje. Oddany honor pokoleniom. Pozdrawiam ciepło, bb

@Radosław Instynk przetrwania obstawia silniejszego, ale tyle jest miejsca dla wszystkich, że szkoda go zmarnować. Ściskam, bb

@Marek.zak1 Chodząc dziś po cmentarzu pomyślałam o przegranych. Szczęśliwi nie odchodzą. Szczęśliwym chce się żyć.@Gosława Śmierć ścina równo: chętnych i nie. Dzięki za lekturę i znak pod tekstem, również ukłony @Radosław bb

Piszę o tych, którym nikt nie podał ręki. Nie zdążyli się przekonać, że można żyć inaczej. O tych, którym nie dane było wciągnąć się na górę, ogrzać w słońcu i odpocząć. W lęku, żalu, bezradności, z porannionym sercem i poczuciem bezsilności. Pokonanym przez życie i bez drugiej szansy. Przegranych się nie chwali, słabości nie wybiera.

Miły wierszyk :D

Pięknie, śpiewnie, lekko, zwiewnie! bb

@Andrzej_Wojnowski żyć jak za matury? tez szybko, we wczesnym wieku i przedszkolu czas płynie najwolniej. Psychologowie to badali, jak znajdę linka to podeślę. A tekst, cóż, przypomina o przemijaniu, ale słusznie też wskazuje na czas dla siebie. Ściskam Cię Andrzejku ciepło. bb

to zostawiam O to jest przecież ok, wymiana ze światem jest: piszę i slucham. nie czytam, ale i nie mówię. Zatem niezrozumienie nie jest do końca logiczne. O co innego chodzi... Ściskam Ropuszku, bb

Bardzo mi się podoba. Mam podobnie. bb

@Andrzej_Wojnowski Nie wiem czy nudne, jeśli szukamy tęsknot i wspominkowych pól eksploatacji - to tak. Do czego to jest potrzebne?

Zaciekawił, lubię Twoje strumienie. bb

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję Waldu, jesteś mi opoką na orgu. Dziękuję, że jesteś. bb

Spokojny, pogodzony, z przyjemnością przeczytałam. bb

Wielki ciężar dźwigasz, bez domknięcia, niespełniony. Przytulam. bb

@Radosław niektóre rzeczowniki zarządzają a bywają czasowniki, które tylko leżą i pachną. :D @[email protected] miło mi się zrobiło, dziękuję. @Marek.zak1 życie. jakby była wiedza, można wnioski wyciągnąć. A tak tylko zaakceptować, że i tak bywa. Panowie, ciepło pozdrawiam w jesienny poranek. Na tle szarości kolory liści biją po oczach. bb

Fajny wiersz, ze swadą opisany, przewrotnie. I wspomniany "umarł na ogromnego serca zawał" zatrzymuje, uśmiecha ale na chwilę, ożywia postać. Fajny tekst, bb

@Leszczym Zbieram nitki różnych wątków: swoich, cudzych, na tę chwilę (niespełnionych). Piszę w 1 os. z przyzwyczajenia. Piosenka jest osobista... w połowie. Ale osobiście pisałam ją w całości. ;) @_Marianna_ Zdarzają się, również po to, aby było o czym pisać. Dziękuję Wam za obecność. Ostatnio siadła mi wena i skupienie na czytaniu. W czasownikach działam, więcej niż zwykle. Ale mam pomysł na piosenkę o kobiecie-dopelniaczu. Tylko obserwuję jak się kończą takie historie. Pozdrawiam ciepło, bb

Trudno ocenić, co nie zagrało. Było w nas ciepło i było ciało rwące do siebie, jak przedsmak burzy. Pachniałeś mocą nocnej podróży. Ref: Wiem, nie ma sensu nasza przygoda, bo nie ma sensu, a łza się chowa i głos się łamie przy tym refrenie, że nie ma sensu, i nic nie zmienię... Urok rzuciłeś w połowie drogi i namieszałeś mi w głowie - Drogi, między tęsknotą a namiętnością obrysowałam kontur miłości. Ref: Wiem, nie ma sensu nasza przygoda, bo nie ma sensu, a łza się chowa i głos się łamie przy tym refrenie, że nie ma sensu, tego nie zmienię... Dłońmi złożyłeś znany kształt w dali, powypełniałam serce myślami, ale czy prawda to, czy złudzenie? Niepewna siebie, wiem, że nic nie wiem. Ref: Przedziwna była nasza przygoda. Byliśmy blisko, już się nie chowam, choć głos się łamie przy tym refrenie, szansa stracona i nic nie zmienię. Nieznana siła ciągnie za ręce: tańczyć się boję, ale chcę więcej! Może właściwie wszystko zagrało, tylko odwagi było za mało. Tylko odwagi za mało było. i łza się kręci, że się skończyło...

Nie wiem co się w życiu stało, że zbudziła się nadzieja - ta co ciągnie wzrok do przodu i ostatnia też umiera. Moja miła, jasna Pani co oświetlasz promieniami w progu domu - witam Cię! Nie wiem co się w życiu stało, jaka była jej przyczyna ale wszystko oszalało i układa się pod finał. Może po to były stopnie, może karma, doświadczenie. po upadkach umiem chodzić i dojrzałość jest też w cenie. Moja miła, jasna Pani co prowadzisz kolorami dziś z radością witam Cię! Nie wiem co się w życiu stało, że zbudziła się nadzieja, życie mnie sponiewierało ale złego dziś już nie ma. Pojawiła się nadzieja: przyszła nie wiem skąd o świcie ocieplila świat wokoło i przyniosła nowe życie. Przyszło słońce o poranku aż rwie ręce do działania oddam pokłon wielkiej Pani dusza ma uratowana!

chodź na kompromisik taki malusieńki przestań stawiać rogi wejdź do mej stajenki chodź na kompromisik ty baranie srogi jak się znowu uprzesz potłuczemy rogi chodź na kompromisik taki malusieńki jak nie zejdziesz z tonu nie podamy ręki nie będzie wygranych będą same straty nie bądź tak uparty baranie rogaty! (a tak między nami zadam to pytanie kto bardziej uparty i na czyim stanie)