beta_b

Ile może wiersz kosztować? zapisany na chusteczce: jeden nic a drugi tysiąc. To zależy kto go zechce. Bywa także, że i płacą by ktoś wiersze ich przeczytał (twórczość taka bywa słaba, choć i bywa wyśmienita). Sami w książki inwestują by zobaczyć się z nazwiska, ta intencja też jest ważna, szczera, nawet oczywista. Ì rzecz jasna, inną cenę sięgnie wiersz Pani Osieckiej, bo nazwisko gwarantuje, że wiersz dotrze nawet szerzej. Jak wycenić myśl - bo przecież łyk energia też zużywa. Czym wymienić się w poezji? bo transakcja jest prawdziwa.

Lubię

a poza tym momenty były, ald trochę bym przepieliła tę łąkę kwietną, mimo że koncepcję konsekwentnie zachowuje (nie mieszczę się), pa bb

@Gosława @Marek.zak1 @Sylwester_Lasota Cieszę się, że doceniacie prostotę. Prostolinijność ludzi traktuję jako zasób a sama prostota wzmacnia autentyczność. Świąt jest przekombinowany. Proste wersy czasem trafiają głębiej i bezpośrednio. Ściskam ciepło, bb

@Marek.zak1 Polubiłam prostotę, przyznasz, że ma urok :D Ściskam, bb

Pozwoliłeś się pokochać gdzieś jesienią o poranku, wstałam taka rozluźniona, rozsunęłam dwie firanki. Do pokoju wpadła miłość i tak jasno się zrobiło, była kawa i spojrzenie, i tak bardzo, bardzo miło. Pozwoliłeś się pokochać, bez obawy: i co dalej, nie dłużyła się rozmowa, nie pytałam czy zostaniesz. ........ ........ ........ ........ I czasami sobie myślę: to zasługa tych firanek, bo rozsunąć trzeba serce, by zobaczyć co się stanie.

Przecudnie! Pozwoliła m sobie tylko na wyrównanie. ? Ściskam ciepło,b @Pan Ropuch a czy mogę dołączyć do całości wiersza?

Cudny tekst, Mistrzu! Ale same słowa są raczej pod Jeffa, niż pod muzykę. Czy się mylę?

Dość płynnie poprowadzony i zgadzam się, że wiersze mogą mają słaby kurs w kantorze. ;) Pisz dalej, bb

Przepiękne :D

Bycie sobą to zdrowa asertywność, ale czy od razu egoizm? Może zbyt to słówko jest rozchwiane, nacechowane, wręcz pejoratywne. Trudno dziś o zdrowe ego; bycie sobą wymaga samoświadomości i świadomości świata, czytelnej komunikacji, wymiany. Tyle teoria. Mniejszą mam praktykę w byciu sobą, niż w niebyciu. A tekst zgrabny. Podoba mi się.bb

@corival Jak mamy wydeptany szlak, szczególnie mrocznymi dołami, to nogi same włażą w stare wzorce i klimaty. Ciężko zmienić podejście, spojrzenie, myślenie. Doświadczenie i ciągi skojarzeń są inne. To jakby zanegować całą wiedzę o sobie i świecie. A konieczny proces, aby utorować drogę nowym ciągom myślowym. To ciekawe doświadczenie, głowa zaczyna zwracać uwagę na inne szczegóły, co innego ze świata widzi/słyszy/inaczej interpretuje. To dlatego pobocza stają się nowością. @Dag pociągająca bo znana. Co nie znane wymaga wysiłku. Ale na tym polega rozwój i trochę wiersz jest o tym. Ściskam wszystkich ciepło, bb Wg mnie ciekawostką jest równa liczba sylab, mimo przerzutni i rymu wewnętrznego, który z pierwszej zwrotki przechodzi na zew. w drugiej (rezygnuję z przerzutni). Samo tak wyszło, bo nagrywam tekst na telefon, potem stawiam przecinki i sprawdzam sylaby na palcach, ale to formalność. A innym razem zdania sklecić nie mogę i w głowie dziura. A gdyby tak mieć większą nad głową kontrolę? Kto potrafi?

@Leszczym chodźmy! @Gosława Dałaś mi kochana do myślenia, z tym niewymuszeniem. Faktycznie, słowa w wersjach same wchodzą i układają się w foremkę, zanim na końcu zacznę liczyć sylaby. One wiedzą wcześniej, gdzie ich miejsce. Ściskam Państwa ciepło, bb

@Pan Ropuch widziałam dokument z życia kukułki,kiedy to nieopierzone całkiem pisklę z gniazda "rodzica" wyrzuca konkurencję. Układa się pod "rodzeństwem", tak że ma pisklaka u nasady skrzydeł i wypycha go. Często młode spada z drzewa i ginie od upadku. A co do tekstu: w tym całym nadmiarze interesów przyszło nam egzystować. Wtopmy się w tło i zmilczmy to. Ściskam ciepło Ropuszku.

@Marek.zak1 namówiłeś, zmienione. Na kurki do nas jeżdżę, do lasu, jak po swoje. bb

Nie patrz tam, gdzie czarna Pani wchłania wiernych do otchłani smutku. Patrz, gdzie jasność z mroku się wyłania i do przodu, nie na boki, już wystarczy starej drogi, koleiny ciągną nogi, idąc duktem, jak po burzy, ugrząźniemy w tej podróży. Idź poboczem, idź. Nie patrz tam, gdzie czarna Pani wabi swymi atrakcjami, zgarnia ręką do podziemi, nie zostawia i nadziei, że jest inny świat - na wspak. Idź do przodu, idź w nieznane. Brak tam ścieżek wydeptanych, każdy krok będzie odkryciem: nowym życiem: jasnej Pani. Idź. * Idź, jak szkwał i idż po swoje i przez bagno, trudy, znoje, idź - tak jak potrafisz przecie, stąpnieć nie licz na tym świecie. Coś się kończy, coś zaczyna, coś nas jeszcze razem trzyma. Jasna Pani, matka szczodra, weźmie w obrót Ziemi biodra, jasna Pani niestrudzona. idź, nie próżnuj, nie narzekaj, na manowce idź, nie czekaj, idź. *wespół z @Pan Ropuch

Brawo mistrzu :D

"Puste sny", niby nic takiego a robią robotę. Jestem za prosta, więc bym tekst uprościła, ale zasadniczo jest w porządku i do szerszego odbiorcy. bb

Hehe, super!

Mi też się tekst podoba, dzień dobry. bb

Trochę się bezsens z tego wyłania. I odcięcie. Co do reszty nie będę się mądrzyć. bb

To proste wersy, ale czy płytkie? Mam świat dość skomplikowany, by podążać meandrami. Wyczesuję kosmyk uczuć i prostuję zwykłe slowa. Nie obchodzi mnie finezja gdy sens bardzo chowa. Chciałabym usłyszeć: zostań chwilę. A Ty? Pozdrawiam, bb

@Gosława @Franek K bo miłość jest jak narkotyk, zostawię tę metaforę między wersami i proszek. Ściskam Was ciepło. bb

Mi też się podoba i nieprzegadane. bb

Jako dziecko wstydziłam się ojca, że zatacza się na prostym. Dziś mogę się wstydzić tylko za siebie. Nie będę dźwigała syfu za innych, niech każdy zważy sam co właściwe i za to odpowiada. Ocena z zewnątrz bywa o/błędna. Trochę nie rozumiem tekstu, ale inni chwalą. Może niedojrzałam, Waldku.