beta_b

Im większe wychylenie od stanu wyjściowego, tym większe cierpienie. Są tacy, co ryzyka nie podejmują i tacy, co próbują. Zyskiem jest rozwój. Ściskam, bb

@Jacek_Suchowicz Grabnie napisałeś, ale to odpowiedź w białych rękawiczkach. Pasowałaby sprawiedliwości, żeby tak było, a nie dzieci w Gazie.

Gdyby nie było głodu w pamięci nikt by się nie chciał najeść do syta. A wypoczęty przecież nie marzy, żeby spokojnie znowu się wyspać. Kochać na zabój może spragniony, a nawet gorzej: na śmierć zakochać. Nażyć na zapas nie będzie żywy bo przecież żyje, może to olać. Najeść się, naspać, na zapas kochać: kto w grzechy włożył i rozpasanie? I takie ludziom zasady nadał. ................... Czy to Ty Panie?

@iwonaroma spoko. Mam po prostu przesyt tych, co wiedzą najlepiej. Zostawmy temat już się nie nie wkręcam. bb

Dajcie mi spokój! tak rzec bym chciała. Czy /w co dziś wierzę to moja sprawa. I zbyt intymne jest to pytanie. Jeśli chcesz banał - odpowiedz na nie. Ilu wierzących w nic już nie wierzy a agnostyków do Rzymu bieży. O przynależność tu chodzi może?

Bóg wymaga wiary. Usiłuję dotrzeć tu z informacją, że niektórzy nie wierzą. To wyklucza cokolwiek, rozum i wiara to różne światy. Jak waga i długość. Nadal nie wiem, skąd ta potrzeba uszczęśliwiania na siłę. bb

Nadal nie znalazłam książki o dorosłej Pipi, prócz biografii aktorki, która grała jej rolę. Z czasem Pipi mogłaby wsiąść na łódź, samodzielnie wykonaną i ruszyć w rejs w poszukiwaniu ojca-kapitana. Szukanie korzeni to konieczny proces, ale czy taka przygodówka będzie very sexi? Autonomia od małego jest zaletą, ale na końcu świata lub po wielkim wybuchu. W przeciętnie cywilizowanym świecie to dziwactwo. Poznanie społecznych reguł, kodów, gier w relacjach to całe studia do nadrobienia. Odkopuję wątek, może w ciągu 5 lat ktoś natknął się na "Pipi - ciąg dalszy..." bb

Bardzo ładny tekst. Dzięki niemu odkryłam, że zbyt dokładne liczenie (sylab, rymów) usztywnia wersy, że nie o to chodzi, gdy się strumień leje wraz z muzyką. Ściskam, ɓb

Nie wiem, czy odciąć podlir od autorki i analizować zrzutkę na leczenie, czy współczuć doświadczenia. Mam za sobą i przed sobą podobne sytuacje. Nie zbierałam na leczenie, póki co idę po taniości, ale nie wiem co będzie dalej. Może znowu się wywinę bokiem?, czego życzę i peelce. A zbiórka na życie między zbiórką na wypad w Himalaje jest tak samo prawdziwa. To tylko narzędzie. Pytanie, co wesprą darczyńcy. bb

Nie zgadzam się. Lepiej będzie: ludzie poszukują Boga - takie sformułowanie daje przestrzeń. "Każdy" to nadinterpretacja, podobnie jak przeniesienie znaczenia: Bóg = szczęście. To odrębne byty (chyba, że wiara jest tak głęboka, ale na tym się nie znam). Jeśli to przekaz z ambony, to nie dyskutuję. Rola Boga jest ważna w psychologii i delegacji sensu, niezrozumiałych doświadczeń. Przynosi ulgę. Ale sa też ludzie, którzy mu nie złorzeczą, nie dziękują, nie zajmują się nim. Po prostu- nie wierzą. Nie chodzi o "wkurzenie", tylko generalizację słówkiem "każdy". Pozdrawiam, bb

Ładnie :) bb

@Pan Ropuch znów szukają raka. Szukają, nie znaczy jest ale to jedna z myśli, która do mnie przyszła. Milej w chorować w ramionach, ale to kosmetyka. Sam na sam - to moje odczuwanie. Ściskam, bb

W pierwszym skojarzeniu komentarz polityczny, ale można odnieść do innych sytuacji. Ściskam Janku. bb

To metafora: zrób coś, co jest niemożliwe. Wszystko jest możliwe. Jest mowa o: 1. obronie własnych granic, 2. inwazji, poszerzaniu swoich obszarów zabierając cudzy teren, 3. przekraczeniu granic wszystkiego. Podlir rusza na bój! Nagrodą jest wszechświat. Tekst wręcz motywacyjny. :D Widziałam "Napoleona". Też tak myślał. ;) wylądował na Elbie a potem na wyspie św. Heleny. To już było prawie poza światem.;) Jestem wstrzemięźliwa w tym poszerzaniu granic. Można nad sobą pracować, ale to liczba skończona. Pozdrawiam, bb

@Sylwester_Lasota miało zostawić niedowierzanie, z pełną świadomością. Ale jak to...? Ściskam ciepło, bb

Niezłe. :) Gdy "myślę, że myślę"... wzbudza uśmiech. Za często prowadzi na manowce. ;) bb

@Tectosmith przyjemnością. Komórka zmienia slowa. :D

Zgrabne, ładne mini. bb

Ładny wiersz. Z przyjemnością przeczytałam. "Dłoniami" jest rzecz jasna pod rytm w wersie, sylaby by zabrakło. Pozdrawiam, bb

@Tectosmith @violetta czasami zawrócić się nie da. Dziękuję Wam za obecność i lekturę. Nie wiem, czy udało mi się przywołać szok i zdziwienie. Brak pomysłu, szans, perspektywy, również emocjonalną prawdę, że to koniec. Ciepło pozdrawiam, bb @Jacek_Suchowicz nie zawsze jest wyjście. Widziałam w kinie film o Napoleonie, w początkowej sekwencji prowadzą kobietę na publiczną egzekucję, wchodzi na podest. Jest świadoma, pewnie niewinna. Kat podnosi jej z szyi włosy, układa w wyżłobieniu kłody a ostrze ścina głowę. Nie ma odwrotu. Nie ma nic. bb

@Jacek_Suchowicz czułeś się Jacku kiedyś, jakbyś stał po ścianą? Gdzie już nie ma wyjścia, przejścia ani zmiany. Mleko się rozlało. Nie ma jak zawrócić, bo to przeszłość tylko. To odpowiednik stania nad przepaścią, tylko że przepaści nie ma. Jest wielka ściana a Ty w Himalajach zawieszony na poręczy i mrozie. Ani w górę ani w dół, ani Boga. bb

@Marek.zak1 dzięki Marku za dobre slowo. Ściskam, bb

Czyżby to był koniec? Nic już więcej nie ma? Ściana za wysoka i zamknięty temat? Czyżby nic już w dali nie czekało na mnie? Czyżby to był koniec, tak dziwnie i nagle? Czyżby żadnym sprytem nie dało się obejść? Ani nawet cudem wspiąć się, przejść, przeboleć. Takie rozwiązanie spada prosto z nieba. Co ma zrobić umysł, gdy już więcej nie ma? Nici z targowania i Bóg nie pomoże. Koniec trasy. Koniec! to nie pauza w drodze.

Dziękuję Ci za ten wpis. Mnie samą, autorkę, postawił do ściany. Odwołeś się do cudzych słów, ale jakże konkretnie. Nie mam szczególnego stosunku do tego tekstu, ale tych określeń mu nie zarzucę. Naprawdę dziękuję. W tłumie komentarzy różne zarzuty przeleciały, ale tak wypunktowane zatrzymują. Dobra robota. Dziękuję, bb @Jacek_Suchowicz ukłony Jacku, bb

Drodzy, ciężko mi odnieść się do dyskusji i zająć stanowisko. Pisanie traktuję niezobowiązująco, zatem nie przywiązuję się do tekstu, choć niektóre wiersze bardziej lubię. Ten ma pomysł, ale wymaga redakcji, o ile nie stracę nim zainteresowania. Inspiracją był koreański film "Poprzednie życie". Wiara w bratnie dusze jest przyjemna, daje perspektywę. Dziękuję za zaangażowanie, wnioski każdy wyciągnie, które uzna za ważne. Pozdrawiam wszystkich ciepło. Bb