beta_b

Na swoim robisz to samo, tyle że bez zależności. Ale: ucieczka z korpo jest jak podróż na księżyc. Dobry. Bb

Dobry, podoba mi się. Dawno nie użyłam "mitręgi", a to taka fikuśno-kwaśna z nazwania przyprawa. Bb

Fajny. Przegapiłam relacje w szkole, zatem pół życia frycowe płacę, bo nie znam ludzi i ich przyczepów. Wprowadziłabym ew. rymy, ale może i nie? Teraz jest zadzior, niczym nastoletni. bb

@Rafael Marius Nic nie zostanie z iluzji, a tylko realna, przyziemna, prawdziwa, naga sytuacja. Dzięki za słowo. Czuję się zrozumiana. ;) @A-typowa-b @Franek K Melodia podsywała słowa, stąd to jej zasługa i jej się należą głaski. "Ja, coż, włóczęga, niespokojny duch, że mną można tylko pójść na wrzosowisko i zapomnieć wszystko." @Tectosmithmiło, ze zajrzałeś, pozdrawiam wszystkich, bb @finch tak, to piosenka, ich najwięcej piszę. Brak refrenu zaniża jakość, bo refren to suma wersów/zwrotek, ale jeszcze pomyślę. Dzięki za obecność pod tekstem. bb

@Marek.zak1 rymowanka z palca wpadła, z obserwacji, przemyśleń i życia. Nie przywiązuję się do niej specjalnie ale zabawa słowami i metaforami mi podeszła. Wychodzę z covidu (3xcovid i 4xszczepienie) i zapalenia płuc. Skoro mogę pisać, znaczy zdrowie wraca. Ściskam sąsiedzie. @jan_komułzykant@Asia Rukmini@Sylwester_Lasota - dzięki za lekturę.

@Ana Z grubsza tak, ale czy świat jest iluzją? Jakieś odniesienie trzeba mieć. Raczej chodzi o skrypty wychowania i nazywania, to jak alfabet. Na bazie tego i doświadczeń świat odbieramy i interpretujemy. To rymowanka, żadna tragedia. Pozdrawiam, bb

@aff Dzięki. Piszę amatorsko, tylko tutaj wchodzę, więc to nie jest dialog z nikim, raczej z myślą w głowie. I to słowa pod ew. piosenkę. Do następnego wiersza ;) bb

Obieram iluzję jak cebulę, a z oczu… płyną łzy. Nie było Ciebie tam w ogóle, prócz seksu. Cały ty. I zsuwam z ramion nową halkę, cebuli cienką nić. Prócz nocy nic nie obiecałeś, prócz ciała więcej nic. Obieram iluzję jak cebulę, spod noża spływa sok. W iluzji się specjalizuję. Skąd? nie wiem, znowu szok. Tak jakby zapach tej cebuli pradawne budził sny. W iluzji się specjalizuję, to karma a nie ty. Iluzji gorzki smak smakuję już od lat

Tytuł prowadzi. Historia o relacji z głowy (on) i serca (ona). Zgrabne. Ściskam, bb

@sam Mówię o utopii. Porządek społeczny reguluje życie w grupie. A jak współpracować z kimś, kto się posługuje innym systemem znaków/wartości, czy jest niezainteresowany? ;) Jest chory lub niedostosowany, to go nauczymy. ;) Nie muszę mieć racji, ale chrześcijańskie krucjaty to bardziej przykład głębokiej wiary/nieomylności czy interesu? ;) Pozdrawiam bb

@GrumpyElf niezmiennie mnie zadziwiają arbitralne poglądy i przekonanie o własnej racji. Autystyków się "leczy", introwertyków socjalizuje. Covid paradoksalnie pomógł, dając przykład izolacji i zwiększając tolerancję na taką potrzebę. Ale to ciągle jest ruch energii: przepychanie, szarpanie, kombinowanie, zmienianie, donoszenie, sprawdzanie. A ja bym chciała po swojemu, po prostu żyć. Może Ci pozamykani mają podobnie? A co do formy tekstu - to nie musi być poezja. Ale spokojnie mogę skasować inne, za nią uchodzące. A te wersy przyciąć o połowę i zostawić: taki obojniak, albo kij w mrowisko. ;) bb

@GrumpyElf dziękuję, że piszesz wprost. Nie mam specjalnych ambicji twórczych. Piszę, bo muszę, to wewnętrzna przymus. Jeśli poezja ma być rozrywką, to ten tekst tyczy się czego innego. Wg mnie życie w społeczeństwie jest przereklamowane, wywyższa się ponad zwykłe ŻYCIE. Wyrywamy terapiami autystyków do świata. Czy są przez to szczęśliwsi? Czy to raczej problem "normalsów"? Skąd plaga depresji? Zostawiam myśl otwartą: skąd to przekonanie o nieomylności? Bb

Temat znam, a w kwestii gaf mam pas mistrzowski. Ale to kwestia dekodera: mój czasami słabo działa na falach społecznych. Znacie to uczucie, że jest "coś" nie tak? Nieprzystawalnie. Nie to słowo, gest, czas, zdanie, nie ten guzik w ubraniu. Niby ok, ale czuć, że ten człowiek kompletnie do niczego nie pasuje. Pozdrawiam, bb

Oglądam senioralny The Vois of Poland. Jedna z dam wykonała b. trudny utwór z zamkniętymi oczami. O to chodzi. Musiała uporać się ze światem zewnętrznym i to był jedyny na to sposób. Zamknięcie. bb

@Marek.zak1 społeczeństwo to masa, zatem ma rację, władzę i system zachowania/kodowania. A asperger czy autyzm ograniczają kontakt ze światem zewnętrznym, "chorzy" są "niedostosowani", "niewspółpracujący", trudno się z nimi "dogadać" w ramach przyjętych kanonów. Fizycznie są zdrowi, wypełniają pole Życie, może nawet są szczęśliwi. @Radosław obejrzałam, niezły. Tak, skojarzenie ciekawe i słuszne.@Rafael Marius Dzięki za słówko. Bb

To nie egoizm a brak siły do dźwigania różnej maści pasożytów i nie brak empatii a lęk przed wykorzystaniem. Zamykam skafander. Mam was dość ludzie z ciągłym kombinowaniem, przeciąganiem liny własnych interesów. Nie rozumiem gierek, targowania i podtekstu. Bliższy mi świat aspergerów, pełnej skali akustyków, takich co się nie chcą bawić rolami w społeczeństwie: o pieniądze, rację, władzę. Chorzy, bo świat widzą prosto. Przywracani "do zdrowia", żeby wspólnie grali partię szachów na tablicy.

Nie czytałam, przeczytam. I jestem pod wrażeniem opowiadania, jak gładko, sprawnie, jasno piszesz. Zwroty akcji i dialogi przenoszą myśl czytelnika na kolejne poziomy. Ukłony. Bb

To wiersz kilkukrotnego czytania. Faluje, wymaga powrotów, aby zidentyfikować, czego dany fragment dotyczy. Tym razem, Tetu, nie nadążam. Jestem za mała i tracę uwagę, choć tradycyjnie piszesz ciekawie. Pozdrawiam ciepło, bb PS Ale: jestem ułomna w miłości, może dlatego nie rozumiem. Znam słowa, ale rozbryzgują się po niebie.

Można się czepnąć kilku wersów, ale w sumie po co? Jest ok, trzyma się kupy: znaczeniowo, formalnie, szczerze. Bb

@Leszczym ciąg dalszy :D Nie wiem kto nagrywa jeszcze CD :D Ale się pośmiałam za to nieporozumienie. Bb

Mam wierszyk o babci, nieco podobny. Niech nam pamięć o nich długo towarzyszy. Pozdrawiam, Bb

@Leszczym nie chodzi o wysokie loty a zatrzymanie uwagi czytelnika, tu akurat w naturalny, prosty sposob. Czekam na CD. ;) bb

Nam biedy, czyli drugi rozdział opowieści się szykuje? Mi się podobało. Bb

Niby nic takiego, a klimat jest i autorefleksja. Śnieg jak z Jo Nesbo ;) zaciekawił, chętnie przeczytam coś jeszcze. Bb

Hm, niestety, ale ani środki wyrazu, ani przekaz, ani forma nie porywają. Próbuj dalej i pisz a zobaczysz z czasem różnicę. Bb