
makarios_
Użytkownicy-
Postów
1 085 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
nigdy
Treść opublikowana przez makarios_
-
[center]Jeden Słuchaj, Izraelu: Jehowa, nasz Bóg, to [color=green]jeden[/color] Jehowa (Powtórzonego Prawa 6:4) Od wieków na wieki Tyś jest o Jehowo, Wspaniały i Wielki, mówisz poprzez Słowo. Uwielbiał Cię Jezus, doceniając Pismo, z niego słowa mezuz, * lśniące srebrne pasmo. Sprzeczny z nimi dogmat o trójjedynyności, babiloński format, zło religijności... Syn Jednorodzony, wszak Jehowy Boga, sam został stworzony, to prawda, nie betka. Ów Świadek Jehowy duchem Go wysławiał, zniósł wieniec cierniowy, gdy ludzkość wybawiał. * Marka 12:29 [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9a/MezuzahText.jpg/250px-MezuzahText.jpg[/img] http://www.jw.org/pl/publikacje/czasopisma/wp20091101/mit-b%C3%B3g-jest-tr%C3%B3jc%C4%85/
-
sekretnie
makarios_ odpowiedział(a) na Alicja_Wysocka utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Alicja_Wysocka ulotność szczęścia płochliwego rodzi obawy niepokoje jako o trwałość piaskowego zamku na brzegu acz we dwoje łatwiej strzec szczęścia nietrwałego lepiszczem uczuć pozytywnych wzmacniać budowlę z afektywnych https://www.youtube.com/watch?v=9b1HazX4Ap4 -
@elka_g wiew radosny zielony polor wiosny zew miłosny
-
Echolokacja [outro]
makarios_ odpowiedział(a) na Mirka_Matusiak utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Alicja_Wysocka Dziękuję nie tylko za zgodę.. -
Echolokacja [outro]
makarios_ odpowiedział(a) na Mirka_Matusiak utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Mirka_Matusiak Wiersz płynie rytmicznie, lirycznie... dramatycznie. -
Słudzy Najwyższego
makarios_ odpowiedział(a) na makarios_ utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
[center]Słudzy Najwyższego Czyż jest On tylko Bogiem Żydów? Czyż nie także ludzi z narodów? (List do Rzymian 3:29) Ongiś byli ludem Bożym wśród narodów, inny dzisiaj tworzy coś na kształt niewodu; nagarniając "ryby", gromadzi bez przerwy; dla Jehowy chluby mają tyle werwy. Więź z Nim jest bezcenna, rodzinę zespala, aktywność sumienna i miłość co scala. Nie ważne kto "Scytą", kto jest żółtej skóry, ważne kto z nabytą wciąż przenoszą góry. Jest wszystkim dla wszystkich wszak Świadków Jehowy, miłujących bliźnich w sposób chrystusowy. Czując Jego miłość sławią go z radością, poprawiając jakość swej służby z dbałością. Powyższa mowa wiązana ma na względzie m.in. poniższe teksty Pisma Świętego: List do Galatów 6:16 List do Kolosan 3:11 [img]http://swiadkowiejehowy-sektaczyreligia.blog.onet.pl/wp-content/blogs.dir/530656/files/blog_mx_3017272_2967626_sz_niewolnik5.jpg[/img] -
Miłosne reminiscencje
makarios_ odpowiedział(a) na makarios_ utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
[center]Miłosne reminiscencje Angażuje wierne dzieci w zamierzone przedsięwzięcia, słuszne Jego rozstrzygnięcia wzniosłe Imię mądry święci... Gdy powierza im zadania zaufanie okazuje, niepoprawność ekskluzuje, wszak niezmiennie od zarania... Ojcowskiej miłości dowód jawny jest i wzrusza wielce, ludzkości okazał serce, oto do wdzięczności powód... Rodzaju 1:26, 28; 2:19-22 Objawienie 21:1-8 [img]http://www.vismaya-maitreya.pl/22222333.jpg[/img] -
Czymże jest poezja i ten serwis?
makarios_ odpowiedział(a) na makarios_ utwór w Forum dyskusyjne o portalu
@Agnieszka_Horodyska Tak, to prawda, ze nie znasz całej otoczki. Niemniej jednak to co sygnalnie dostrzegasz słusznie Ciebie również zadziwia... -
Ziemio moja, Podlaska
makarios_ odpowiedział(a) na Mieczysław_Borys utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Mieczysław_Borys Ziemio Podlaska Bądź dla mnie drugą matką piękna Ziemio Podlaska... syć powietrzem i wiatrem, łąką, zbożem, obłokiem... Zdób moje życie rzeką, lasem, słońcem i cieniem... Daj mi spokój z nadzieją na objęcie zbawieniem. Pomóż mi też pamiętać o wierze wraz z nadzieją, aż me wiersze dojrzeją... -
W starym Krakowie niejedna wdowa jest jak wiadomo nader morowa. Niejednego już przeżyła, stąd niejedna jej mogiła... Każdy mężulek urazy chowa.
-
Dokonującym wyborów
makarios_ odpowiedział(a) na makarios_ utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
[center]Dokonującym wyborów Niezrównana wartość poznawania Jehowy Boga i... Zbawiciela niezawodnym źródłem wzbogacania gorliwego w służbie głosiciela. Wolność od skażenia niezawodnie wnet nastanie, pięknem zachwycając, spełni proroctw wizje konsekwentnie obietnice święte wypełniając... Filipian 3:8; Rzymian 8:21; Wyjścia 21:5 -
Może kiedyś.....
makarios_ odpowiedział(a) na Joanna_Bogdańska utwór w Warsztat - gdy utwór nie całkiem gotowy
@Joanna_Bogdańska snują się myśli liryczne marzenia cenne pragnienia padają słowa sceniczne niewielu owe docenia podlir to czuje rozumie wyraża to słowem może strofy układa w zadumie w schyłkowej życiowo porze pragnie empatii zaznawać od czytelników starannych najskrytsze myśli wyznawać do czytelników solennych tylu już zmarło podobnych któż wspomni ich serc pragnienia spełzły pragnienia pobożnych niejeden siebie przecenia non omnis moriar mawiają liryczną mową wiązaną i do refleksji skłaniają swoją poezją nieznaną -
[center]Chleb ducha * Czytanie w tempie myślenia, we dnie i nocą zważanie, cne generuje dążenia ku życiu, które nastanie... Święta Księga nad księgami rozważana bez pośpiechu, stymuluje naukami, zaiste godna posłuchu... Otwartych na nią pokrzepia, przysparza mnóstwo pożytku, szlachetne myśli zaszczepia tak wiele w niej jest pewników... Pojąć sens Bożych oznajmień stara się człowiek rozważny, nie lekceważąc objawień, wzorem Jezusa nabożny... Jehowa uczy miłości, z nią przekonuje stworzenia, wyświadcza bezlik dobroci, także przez mądre skarcenia... * Jozuego 1:8 + Ew. wg Jana 17:17 + 2 Tymoteusza 3:15-17 [img]http://www.proroctwa.com/images/chleb.jpg[/img]
-
co autor miał na myśli nie wielu obchodzi meritum wypowiedzi nie wszystkim dogodzi pracować to konieczność której nie lubimy mimo tego dorobkiem chętnie się chlubimy przetwarzamy wiersz cudzy i komentarz wsobnie często wiedzą nadęci bez taktu pochopnie subiektywizm filtruje przesłań sens wszelako zda się nam że niedbali są wszyscy jednako korzystnych nam efektów jak złota pragniemy gorączką złych ambicji wciąż płonąc nikniemy prawda nam oczy kole duma nas nadyma znosić fale krytyki niewielu wytrzyma za podlira się kryjąc przemycamy własne osobiste poglądy nie zawsze wszak jasne parnasizm ukształtował traktowanie wierszy wiążąc mowę dlatego niejeden wiersz pieprzy co dodać co ująć by nikt nie miał zastrzeżeń jaki temat podjąć by uniknąć zaprzeczeń tak bijąc się z myślami niejeden powściąga swoją szczerą wypowiedź czasami zabrzdąka
-
@Marlett ...i tak też bywa z podejściem do komentowania, jednak nie w moim przypadku...
-
wydarzenia przed zachodem słońca 10 Nisan 33 r.n.e.
makarios_ odpowiedział(a) na makarios_ utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
[center]wydarzenia przed zachodem słońca 10 Nisan 33 r.n.e. głód bezowocność ujawnił zieloność była zwodnicza soków go zatem pozbawił kolejna tego rocznica znamienne owo zdarzenie refleksję nasuwa cenną owocność starań jest w cenie ciesz Boga swą służbą dzienną potem przejawił gorliwość o miejsce wielbienia Boga stanowcza czynów godziwość słuszna tam była i sroga ocenił Greków starania mówiąc obumrze a zatem zachęcił nas do działania stwierdzeniem znamiennym zwrotem autoperswazją serce sposobił na tę godzinę dziejowo ważną w której na zawsze ludzkość wykupił z niewoli śmierci albowiem grzeszną otocz chwałą swoje imię upraszał Ojca niezmiernie potężne Ojcowskie brzmienie uspokoiło znamiennie świadectwo głosem Boga Jehowy dowód stanowi powagi chwili potem nastąpił ów akt dziejowy dzięki któremu będziemy żyli bezgrzeszni zawsze przeto szczęśliwi radując Ojca na wieki wieków w spełnianiu woli Jego gorliwi na zawsze młodzi i pełni wdzięków wzywał by wierzyć w zbawienne światło które wskazuje dokąd iść trzeba Szatan podsuwa tradycji tatło aby odciągnąć od chleba z nieba zachęcał uczniów aby wierzyli w niego i w Ojca z którym w jedności aby uwagą baczną darzyli najświętsze prawdy w szczerej miłości zachowywanie nauk od Boga w życiu codziennym sprawia uznanie w takich przed sądem nie wzbiera trwoga takich wspomaga zbożne ufanie przykazań Bożych podkreślił wartość dzięki nim życie wieczne nastanie obecnej duszy podkreślił marność przeminie bowiem przez zło nękanie [/center]Reminiscencja ma na względzie poniższe sprawozdania ewangeliczne: Wracając wcześnie rano do miasta, zgłodniał. I ujrzawszy przy drodze drzewo figowe, podszedł do niego, ale nie znalazł na nim nic oprócz samych liści; i rzekł do niego: "Niechże już nigdy, na wieki, nie zrodzi się z ciebie żaden owoc". I drzewo figowe natychmiast uschło. (...) A Jezus wszedł do świątyni i powyrzucał wszystkich sprzedających i kupujących w świątyni, i poprzewracał stoły wymieniających pieniądze, a także ławy sprzedających gołębie. I powiedział do nich: "Napisane jest: Dom mój będzie nazwany domem modlitwy, lecz wy czynicie z niego jaskinię zbójców". Mateusza 21:18, 19; 21:12, 13 A wśród tych, którzy przybyli, by oddawać cześć w czasie święta, byli pewni Grecy. Ci więc podeszli do Filipa z Betsaidy w Galilei i zaczęli go prosić, mówiąc: "Panie, chcemy zobaczyć Jezusa". Przyszedł Filip i powiedział Andrzejowi. Andrzej i Filip przyszli i powiedzieli Jezusowi. Jezus zaś odrzekł im, mówiąc: "Nadeszła godzina, żeby Syn Człowieczy został otoczony chwałą. Zaprawdę, zaprawdę wam mówię: Jeżeli ziarno pszenicy nie wpadnie w ziemię i nie obumrze, pozostaje tylko jednym ziarnem; ale jeśli obumrze, to przynosi obfity plon. Kto kocha swą duszę, ten ją niszczy, ale kto nienawidzi swej duszy w tym świecie, ten ją ustrzeże dla życia wiecznego. Jeśli ktoś chce mi usługiwać, niech mnie naśladuje, a gdzie ja jestem, tam będzie też mój sługa. Jeśli ktoś mi usługuje, Ojciec będzie go szanował. Teraz dusza moja jest strapiona i co mam powiedzieć? Ojcze, wybaw mnie z tej godziny. Ale właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę. Ojcze, otocz chwałą swoje imię". Wtedy doszedł głos z nieba: "Już otoczyłem je chwałą i jeszcze je chwałą otoczę". Tłum więc, który stał dokoła i to usłyszał, począł mówić, że zagrzmiało. Inni się odezwali: "Anioł do niego przemówił". Odpowiadając, Jezus rzekł: "Ten głos rozległ się nie ze względu na mnie, lecz ze względu na was. Teraz odbywa się sąd nad tym światem; teraz władca tego świata zostanie wyrzucony precz. Ja jednak, jeśli będę z ziemi uniesiony w górę, pociągnę ku sobie ludzi wszelkiego pokroju". To zaś powiedział w tym celu, żeby wskazać, jaką śmiercią ma umrzeć. Toteż tłum mu odpowiedział: "My słyszeliśmy z Prawa, że Chrystus pozostaje na wieki; a jakże to mówisz, iż Syn Człowieczy musi być uniesiony w górę? Kto jest tym Synem Człowieczym?" Jezus więc rzekł do nich: "Jeszcze przez krótką chwilę będzie wśród was światło. Chodźcie, dopóki macie światło, żeby was ciemność nie przemogła; a kto chodzi w ciemności, ten nie wie, gdzie idzie. Dopóki macie światło, wierzcie w światło, żebyście się stali synami światła". Powiedziawszy to, Jezus odszedł i ukrył się przed nimi. Ale chociaż dokonał wobec nich tylu znaków, nie uwierzyli w niego, tak iż spełniło się słowo proroka Izajasza, które on wyrzekł: "Jehowo, kto uwierzył w to, cośmy usłyszeli? I komu zostało objawione ramię Jehowy?" Nie zdołali zaś uwierzyć, gdyż Izajasz rzekł jeszcze: "Zaślepił ich oczy i zatwardził ich serce, żeby oczami nie widzieli i sercem nie pojęli, i nie zawrócili i żebym ich nie uzdrowił". Izajasz to rzekł, ponieważ ujrzał jego chwałę i o nim mówił. Mimo to nawet wielu władców wprawdzie uwierzyło w niego, ale [u]ze względu na faryzeuszy nie wyznawali go[/u], żeby ich nie wykluczono z synagogi; [u]bardziej bowiem umiłowali chwałę ludzką niż nawet chwałę Bożą[/u]. Jednakże Jezus zawołał i rzekł: "Kto wierzy we mnie, ten wierzy nie tylko we mnie, lecz także w tego, który mnie posłał, a kto mnie widzi, widzi również tego, który mnie posłał. Przyszedłem na ten świat jako światło, żeby nikt, kto we mnie wierzy, nie pozostawał w ciemności. Ale jeśli ktoś słyszy moje wypowiedzi, a ich nie zachowuje, ja go nie osądzam; bo nie przyszedłem, żeby świat osądzić, lecz żeby świat wybawić. Kto mnie lekceważy i nie przyjmuje moich wypowiedzi, ma swego sędziego. Słowo, które powiedziałem - ono go osądzi w dniu ostatnim; ponieważ ja nie mówiłem sam z siebie, ale to Ojciec, który mnie posłał, dał mi przykazanie dotyczące wszystkiego, co mam powiedzieć i co mówić. Wiem też, że jego przykazanie oznacza życie wieczne. Dlatego wszystko, co mówię, mówię tak, jak mi powiedział Ojciec". Jana 12:20-50 [center][img]http://jestem-blisko.blog.deon.pl/files/2014/08/jezus_oczyszcza_swiatynie.jpg[/img] -
@Marlett Oprócz rodzącego niesnaski (i inne reakcje) komentowania, problematyczne bywało reagowanie nawet na poprawne (również formalnie) komentarze, więc nauczeni doświadczeniem użytkownicy serwisu stali się powściągliwi... tym bardziej, że niejednokrotnie zaznali (również niczym formalnie nie zawinionego) bana. Nadrzędne znaczenie ma jednak "zniknięcie" z gromady zarejestrowanych użytkowników wielu mających coś do powiedzenie nie tylko o własnej aktywności... [center]http://www.poezja.org/wiersz,71,141508.html http://www.poezja.org/wiersz,79,150518.html http://www.poezja.org/wiersz,79,149781.html
-
nad przepaścią myśli się o sobie, z przekonaniem, że krok w nią będzie miał znaczenie zasadnicze dla czyniącego go; a tymczasem śmierć jest przeciwieństwem życia, więc nie wiąże się z jakąkolwiek jego funkcją, stąd niemożliwe jest w niej doznawanie (postrzeganie pozazmysłowe) czegokolwiek, nie wyłączając ulgi i nicości. samolubstwo kroku w przepaść polega na pozbawieniu innych (ojca i/lub matki, i/lub żony, i/lub dzieci, i/lub przyjaciół, i/lub rodziny, i społeczeństwa, a przede wszystkim Ojca w niebie, siebie...
-
Pasterska dbałość
makarios_ odpowiedział(a) na makarios_ utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
[center]Pasterska dbałość Zbłąkana owca, osłabła w oczach Boga nadal cenna, pod wpływem świata oziębła, niedożywiona jest senna... Szlachetny pasterz ratuje owce pogubione, wiedzie, odzyskaną się raduje, prowadzi ku żywej wodzie... Tkliwie leczy chorujące, namaszcza balsamem Słowa, uspokaja brykające, pociesza gdy smutna wdowa... Angażuje bez zmuszania, zachętami i przykładem, nie imając się kuksania traktuje ciepło cytatem... Zieleń pastwisk w obfitości zaspokaja głód duchowy, ileż widać w tym dbałości, o pomyślność sług Jehowy. [img]http://images.photo.bikestats.eu/zdjecie,600,431452,20130928,po-drodze-napotkalismy-stado-owiec-plus-pasterz-plus-dwa-psy.jpg[/img] Ew. wg Mateusza 18:12-14 Jakuba 5:14, 15 Psalm 23 -
Cienka linia pomiędzy miłością i nienawiścią
makarios_ odpowiedział(a) na Poul_McTalley utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Poul_McTalley Wprawnie prowadzona myśl liRyczna... i stosownie użyte środki wyrazu zatrzymują również uwagę, pobudzając nie tylko do samoanalizy... Nic się nie dzieje samo, chociaż nie tylko teoria ewolucji zasadza się na zaprzeczeniu tej prawdzie... http://www.poezja.org/wiersz,71,151539.html -
"przeciwstawcie się mu"
makarios_ odpowiedział(a) na makarios_ utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
[center]"przeciwstawcie się mu" Toczy wojnę smok zawzięcie, gotów pożreć wszak każdego, kler mu służy za narzędzie, czyha zwłaszcza na prawego. Zaślepia umysły ścisłe fikcyjność swą propagując, teorie lansuje śmiałe, Słowo Boże krytykując. Zadufany pyszny krętacz, wąż pradawny, zwyrodnialec, ma w zanadrzu także szantaż, zna go dumny zagorzalec. Całą ziemię w błąd wprowadza, demony mu asystują, na walną bitwę zgromadza, Armagedon spowodują. Wygra, kto się przeciwstawia, wsparty duchem Wszechmocnego, tych przy życiu pozostawia, do istnienia wieczystego. * 1 Piotra 5:9: Przeciwstawcie się mu {Szatanowi}, stali w wierze [img]http://valtorta.org/images/JesusWithDevil.jpg[/img][/center] Zestrój ma również na względzie: Zrzucony więc został wielki smok, pradawny wąż, zwany Diabłem i Szatanem, który wprowadza w błąd całą zamieszkaną ziemię; zrzucony został na ziemię, a z nim zostali zrzuceni jego aniołowie. (...) Dlatego weselcie się niebiosa i wy, którzy w nich przebywacie! Biada ziemi i morzu, ponieważ zstąpił do was Diabeł, pałając wielkim gniewem, bo wie, że mało ma czasu. Objawienie 12:9, 12 Przeciwstawcie się Diabłu, a ucieknie od was Jakuba 4:7 bóg tego systemu rzeczy zaślepił umysły niewierzących, aby nie mogło przeniknąć oświecenie chwalebną dobrą nowiną o Chrystusie, który jest obrazem Boga 2 Koryntian 4:4 Bóg przeciwstawia się wyniosłym, lecz pokornych obdarza niezasłużoną życzliwością 1 Piotra 5:5 -
jak u Czechowa
makarios_ odpowiedział(a) na Stary_Kredens utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Stary_Kredens Bardzo wprawnie snuta liryka autorefleksyjna... (przez podlira oczywiście) -
Najpiękniejsza gra
makarios_ odpowiedział(a) na Waldemar_Talar_Talar utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Waldemar_Talar_Talar sobie a muzom piszą poeci tacy naiwni jak małe dzieci liczą że wzruszą innych wzruszeniem pragną by strofy były spełnieniem ich oczekiwań i wyobrażeń by były źródłem doznań i wrażeń lecz tu w serwisie widać wyraźnie że się zawodzą jednak doraźnie non omnis moriar się pocieszają no bo czasami wiersze czytają różni frustraci i romantycy rzec można krótko to bajronczycy * (:) * http://pl.wikipedia.org/wiki/Bajronizm -
Czas na wagę życia
makarios_ odpowiedział(a) na makarios_ utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
[center]Czas na wagę życia Pilna działalność tego wymaga, by nie mitrężyć czasu cennego, wskazówka Mistrza w tym dopomaga. Usłuchaj przeto Syna Świętego. Rzeczy ważniejsze miewa na względzie, kto im poświęca non stop uwagę, ten kto Bogactwu służy jest w błędzie, gdyż lekceważy Słowa powagę...! Komu brakuje czasu, niech kupi cenne godziny kosztem rozrywki. Użytku z wiedzy nie robi głupi. Czas pochłaniają zbędne wędrówki. Coraz mniej czasu jest na głoszenie dobrej nowiny wszystkim narodom, skądinąd ważne bywa goszczenie... Tak łatwo ulec zbytkom, wygodom... Gospodarzenia czasem uczeni, żyjmy z dnia na dzień bez zamartwiania. Ojciec w niebiosach ofiarność ceni... Ze wszech miar godzien jest wysławiania. Zestrój uwzględnia m.in.: Ew. wg Łukasza 10:4 "Po drodze nikogo nie bierzcie w objęcia na powitanie" Efezjan 5:16 "wykupując sobie dogodny czas, ponieważ dni są złe" [img]https://gebhara.files.wordpress.com/2012/10/509615_czas-dla-przyjaciol.jpg[/img] -
Wiosenne rozlirycznienie
makarios_ odpowiedział(a) na makarios_ utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
[center]Wiosenne rozlirycznienie Już przebiśniegi ściółkę przebiły pięknem zwiastując wiosnę wymownie rozkrakały się wrony wiosennie nastał w mym życiu okres przemiły Listków codziennie kwiatków przybywa pąki forsycji pękną niebawem witam powstałe z martwych podziwem cieszy mnie nawet gdy to pokrzywa Kolejna wiosna życia mojego miło nastaje także dla ucha rozkosznie bzyczy ospała mucha tak zwrotna cząstka dzieła Bożego Radości źródła tryskają wokół witalne siły poją rozkosznie cudne się dzieją cuda rokrocznie wdzięczny Jehowie jestem i wesół [img]http://www.tapetus.pl/obrazki/n/80223_topniejacy-przebisniegi-nieg.jpg[/img]