makarios_

Nie sztuka wątpić, ani być naiwnym. Sztuką jest wierzyć. Ojcem wszystkich wierzących w sposób podobający się Bogu jest Abraham. Pomocna w wyzbywaniu się wątpliwości i naiwności jest strona www.jw.org, obfitująca w teksty klasyczne i audio oraz w filmy naprowadzające na to, czego naprawdę uczy Biblia, aby każdy kto rzeczywiście CHCE wierzyć, zdołał zyskać wiarę analogiczną do wiary Abrahama...

Niech nastanie rząd Boży - przepiękna jego rola - błogosławieństw przysporzy - nastanie szczęsna dola. Na jego czele Jezus - król królów i Pan panów - zmieni vivendi modus - w bród będzie złotych łanów. Duchem Jehowy wsparty wypełni obietnice - to nie są wcale żarty, ni sprawy tajemnicze. Wieszczą o tym proroctwa jawiące to co będzie - niewątpliwie na sto dwa wspaniale zawsze, wszędzie. Osądzi wnet maluczkich, prostolinijnych wesprze, wykorzeni nieludzkich - im są podobne wieprze. Już od stulecia rządzi - w niebie radość panuje. Ziemię wkrótce osądzi - zło wyeliminuje. Eden - ów utracony - odtworzy tu na Ziemi - zamieszka w nim zbawiony, bowiem Mesjasza ceni. [img]http://assets.jw.org/assets/m/fg/fg.art/1102012189_univ_cnt_1_xl.jpg[/img] http://www.jw.org/pl/%C5%9Bwiadkowie-jehowy/darmowe-studium-biblii/film-dlaczego-warto-studiowa%C4%87-bibli%C4%99/

Ci co Jezusa bacznie słuchali, gdy o Królestwie Bożym zwiastował, własne poglądy preferowali - Mesjasz ich przecież nie aprobował. Trafna przypowieść została dana, aby się w porę zreflektowali, warto rozważyć wypowiedź Pana, na jej podstawie "przyjście" ustalić. Wynika jasno, że sporo czasu miało upłynąć zanim przybędzie ponownie Mesjasz, aby u kresu czasów dokonać osądu wszędzie. Razem z pszenicą chwasty do "żniwa" plenić się miały wręcz okazale, prym wśród nich wiedzie kleru brać chciwa, dogmatem kłamstwa broniąca stale. Inna przypowieść także wskazuje, że nie natychmiast przyjdzie Królestwo - to ta "o minach", które rozdaje Pan swoim sługom, razem z przedmową. "Odległym krajem" niebios niebiosa były dla Niego - to stamtąd wrócił, również przypowieść o podłych kozach ujawnia kiedy precz je wyrzuci. Bóg czas wyznaczył - dzień i godzinę, której nikt nie zna, oznajmił Jezus. Znaku paruzji tu nie pominę - ów sam opisał dobitnie Chrystus. Znak się pojawił w czternastym roku, więc od stulecia jest wszem widoczny - świadczą zdarzenia na każdym kroku - trwoga narasta - skutek uboczny. "To pokolenie" ma nie przeminąć, zanim się spełnią proroctwa Boże. Król Jezus Chrystus zdoła zasłynąć - Jego gorliwość w tym Mu pomoże.

Bóg nie będzie nigdy lepszy, ani gorszy - też nie będzie - Biblia daje ogląd szerszy. Kto jej wierzy nie tkwi w błędzie. Prawdę o Bogu wyjawia - On Jedyny - dał początek - fakty wymowne przedstawia - Logos to stworzeń zaczątek. Miłość odwzajemniał Ojcu przez eony niezliczone i kształtował się na Wzorcu, więc ma cechy wykształcone. Jaki Ojciec takim tez Syn - jedność z Ojcem wykazuje - niejeden p niej świadczy czyn - Syn więc Ojca obrazuje. Nabywanie o Nich wiedzy stąd warunkiem jest istotnym, dla świadomych ducha nędzy - niwelować ją ochotnym. Wieczne życie wypełnione będzie wiedzy nabywaniem, wolą Bożą stanowione, nieskończonym odkrywaniem. Jest i będzie Bóg Szczęśliwy - miłość tego jest gwarancją, że mieć będą byt godziwy darzący Go adoracją. http://www.jw.org/pl/publikacje/ksi%C4%85%C5%BCki/czego-uczy-biblia/jaka-jest-prawda-o-bogu/ http://www.jw.org/pl/publikacje/ksi%C4%85%C5%BCki/czego-uczy-biblia/kim-jest-jezus-chrystus/ http://www.jw.org/pl/publikacje/ksi%C4%85%C5%BCki/czego-uczy-biblia/prawda-o-ojcu-synu-i-duchu-%C5%9Bwi%C4%99tym/ http://www.jw.org/pl/publikacje/ksi%C4%85%C5%BCki/czego-uczy-biblia/imi%C4%99-bo%C5%BCe-znaczenie-i-u%C5%BCycie/

@henryk_bukowski Rzeczywiście istnieje matka Boga?! A skąd ona się wzięła...? Sama siebie powołała do istnienia!? Ja z Pisma Świętego wiem, że Najwyższy - Król Wieczności - nie ma początku i nie będzie miał końca - "Od wieków na wiki Tyś jest o Boże". Natomiast hebrajska dziewica Miriam (Maria) rzekła prawdę do anioła Gabriela (gdyby kłamała, nie spotkał by ja przywilej wydania na świat Syna Bożego - Logosa - ew. wg Jana 1:1-18): "Otom ja służebnica Jehowy. Niech mi się stanie według słowa twojego" - vide: ew. wg Łukasza 1 rozdział. A co do opieki, to mam nadzieję, że nie życzysz mi takiej, jaką sprawowały osoby podające się za czcicielki Miriam (Marii): http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/siostry-boromeuszki-mowily-ty-alkoholiku-ulomie-glupku-masz-zlo-w-genach-zapisane/2ebge3

Piotr i Andrzej, Jakub z Janem wysłuchali przypowieści, "Syn Człowieczy" był ich Panem, - każda ważne prawdy wieści. Ma osądzić liczne ludy, - pośród nich są kozy, owce - te wciąż znoszą próby, trudy, nie traktując Króla lekce. Ma on braci swych na Ziemi, którym powierzył talenty... Kto ich poznał bardzo ceni - każdy z nich jest godzien renty. * "Prawi" świadczą ją stosownie, zyskując przychylność Króla, głoszą z nimi więc aktywnie - słyszy cała ziemska kula. Bezustannie mówią: "Przychodź!" i przychodzi kto spragniony... Spośród "Babilonu" uchodź, jeśli pragniesz być zbawiony. Kto che bierze "wodę" darmo - daje życie, więc jest "żywa", tryska ową Święte Pismo. Kto ją pije, ten "ożywa"... Teraz pora na lojalność, wobec Króla zacnych braci, jawią wzorową pobożność. Nielojalny życie straci... To nie groźba, lecz przestroga, wyrażona przypowieścią - wiadomo kóz liczba mnoga, zgodnie z Syna nauk treścią. Szatan toczy wojnę z braćmi, przeciw nim hordy nastawia, myśląc, że blask "gwiazd" tych zaćmi, postponować ich namawia. Już ponad osiem milionów ludzi z wszystkich kontynentów, nie naucza wszak andronów, lecz biblijnych aksjomatów. Wkrótce aniołowie zwolnią silne wichry niszczycielskie, Król posłuży się też bronią, likwidując zło diabelskie. "Kozy" nim są oczywiście - wraz z Szatanem sczezną w "ogniu"! Chcesz być "owcą" rzeczywiście? Wiec pamiętaj o wspieraniu... [img]http://assets.jw.org/assets/m/w15/20150315/w15_20150315.art/2015207_univ_lsr_lg.jpg[/img] * http://sjp.pwn.pl/sjp/renta;2514912.html

Ceń życiowe doświadczenie - mimowolnie go nabywasz, z niego wniosków docenienie sprawia, że mniej już uchybiasz. Wnioski trafne potwierdzają, że słuszne Boże zasady - te reguły określają, jak żyć lepiej, bez blokady. "Na błędach się człowiek uczy" - kolokwialne porzekadło, o ile się z Bogiem liczy... Przez błędy tylu odpadło...! Umyślne ich popełnianie zatem zgubne jest i basta! Mądre zasad przestrzeganie, przez tych ze wsi jak i z miasta. Słowo Boże uczy życia, które ma być wiecznotrwałe - to nie słowa bez pokrycia, lecz zapewnienie wspaniałe. [img]http://www.mvp-magazyn.pl/wp-content/uploads/2013/01/Kobe-Bryant-Scarface.jpg[/img]

Wiosenna aura bieszczadzkiej głuszy snuje soczystą zieleń wokoło, syci widokiem dali i wzruszy snopem świetlistym wprawia w wesołość. Szlak wydeptany świadczy wymownie, że powracają Bieszczad spragnieni, czując się tutaj nader wybornie, cywilizacją miejską trapieni. O każdej porze takim tu miło - wiosną szczególnie urzeka Bieszczad - nieraz się będzie im potem śniło, że są świadkami pośród gór... regat. Kto raz zobaczył połonin cuda, kogo urzeknie polor Bieszczady, ten wie, ze tutaj nie grozi nuda - jest bieszczadnikiem całe dekady. Wiem o czym piszę - mowa wiązana - mając na względzie walor krainy, porami roku kolorowana - jej fenomenem są... połoniny. [img]https://lh5.googleusercontent.com/-NIZbjn_Dc8s/U6hGL21Q92I/AAAAAAAAFlQ/NKFp1tePdIA/w945-h709-no/SAM_0028.JPG[/img]

Osobiści im zlecił zadanie - wyniosła góra, obłok jasny... Takie głoszenia było zaranie. Jakże był w ów Jan i Piotr szczęsny...! Głos Ojca z nieba ciepło powiedział, że Jezus Chrystus jest Jego Synem, słuchając tego Jakub oniemiał... Potem uległość świadczyli czynem. "Jego słuchajcie" wybrzmiały słowa, przeto słuchali nauk Mesjasza - owe przekazał Mu Bóg Jehowa - dziś w ewangelii według Łukasza. Rzecznikiem Bożym był Nauczyciel, wieszcząc nowinę o Rządzie Bożym - wzór pozostawił wszystkim Zbawiciel, Który na ziemię wszak przyszedł z "wyżyn". Bardzo istotny temat Królestwa wciąż się przewijał w tym, o czym uczył, przejmował prawe ludzkie jestestwa, skutkiem porównań, których wszak użył. Obfitość serca Syna sprawiała, że często mówił o Bożym Rządzie - pytania ważkie garstka stawiała, zyskując wiedzę o Jego sądzie... Niczym w albumie wybrane zdjęcia tkwią w Słowie Bożym prawdy dobrane, niezbędne zwłaszcza do tego życia, które na zawsze ma być udane... Narzędziem Bożym Królestwo Jego - uświęci Imię z wszystkich najświętsze i niezawodnie dokona tego, by panowały rządy najlepsze. Zdecydowane kroki podejmie, aby usunąć z ziemi bezprawie - szatański system rzeczy daremnie konstytuuje kłamstwa jaskrawe. Na zgliszczach bunkrów wyrosną drzewa, dereń ozdobi leje po bombach, nad ciche wody przyfrunie mewa, z kwiatów kobierce na licznych klombach. Szczerzy ziemianie - ci ocalali - zdrowieć i młodnieć będą - zaiste w jedną rodzinę Jehowa scali wszystkie narody, dziś nienawistne. Tych co osiągnął cną doskonałość bezkresnym życiem wtedy obdarzy, zbawionych głowy owionie radość - palące słońce ich nie poparzy. W niebie, na ziemi - w całym wszechświecie wola Jehowy będzie się działa - to zapewnienie w Bożej ofercie wręcz dominuje. Mądra w to wiara. Obietnic na wiatr Ojciec nie rzuca - co rzekł, wykona w stosownej porze... Zbawczą nadzieję w swych sługach wzbudza, że wnet uciszy wzburzone morze... Optymistycznie spogląda w przyszłość, ten, kto Jehowie wierzy bez reszty, poskramia w sobie cyniczną pyszność, jak też porzuca obłudne gesty.

Macierzyńska tkliwość wzrusza, gdyż wyrazem jest miłości - Jehowy Wspaniała dusza jest zupełna w swej tkliwości. Współczujący, miłosierny jest od zawsze i na zawsze - symbol łona nader celny, trudno przecież obrać lepszy. To nie słabość, ale siła, która cechuje Jehowę - tkliwość Jego chwalcom miła, zmienia szare w kolorowe... Bardzo tkliwy w swych uczuciach, współczujący swoim świadkom - widać w biblijnych relacjach - przeciwstawił się złym matkom. Był do głębi poruszony losem potomnych Jakuba - lud ten został uwolniony...! Nad Świadkami tkliwie czuwa. [img]http://assets.jw.org/assets/m/cl/cl.art/1102002050_univ_cnt_2_sm.jpg[/img]

Stary_Kredens trafnie ujął jakie wiersz budzi odczucia, rezolutnie frazą błysną o makacie, co uczucia... ...budzi sentymenty miłe, parzystymi akcentując, rozkoszne i trudne chwile, przy tym Boga adorując.

"Góra wojsk" to Har Megiddo, u podstawy jej dolina, bywał na niej straszny widok - ptactwu złożona danina. Sytuacja się powtórzy - wieści księga Objawienia, na narody się oburzył, z powodu Ziemi skażenia. Żerem ptactwu znowu będzie mały, wielki legnie trupem, potem pokój będzie wszędzie. Armagedon kresu aktem...

Spodziewają się przyszłości wspaniałej, według obietnic danych przed wiekami, zyskują wsparcie w prawości wytrwałej, są nie splamieni wszelkimi bożkami. Przychylność Boża cieszy ich niezmiernie, więź z Nim zacieśnia każdy osobiście - tylko Jehowa Najwyższy - bezspornie, zatem czci godzien, z Synem oczywiście. Jemu powierzył wszelką moc i władzę - Zwycięski Jeździec mknie na białym koniu, stąd posłuszeństwo okazywać radzę, Królowi królów. Problem tylko w chceniu. Błędem obłędnym jest zawziętość wraża - nie ma ucieczki przed Sędzią w koronie, przejrzy każdego krętacza i łgarza - jest po prawicy Boga, co na tronie. "Któż się ostanie?!" - niejeden zawoła, w czasach ucisku wielkiego na świecie. Owce ocalić Pasterz wszak podoła, lecz niczym plewę uparciuchów zmiecie. [img]http://www.adwentysci.waw.pl/newsy/data/upimages/przyjscie2.jpg[/img] Czwartek 28.05.2015 r. Oto koń biały, a siedzący na nim miał łuk; i dano mu koronę (Obj. 6:2). Ci, którzy nie chcą uznać potężnej władzy powierzonej Jezusowi Chrystusowi, zwycięskiemu Jeźdźcowi na białym koniu, będą już niedługo zmuszeni przyznać się do błędu. Nie znajdą żadnej drogi ucieczki. Wielu wykrzyknie wtedy z przerażeniem: „Któż zdoła się ostać?” (Obj. 6:15-17). Odpowiedzi udziela kolejny rozdział Objawienia. W tym okresie Bożą przychylnością z całą pewnością będą się cieszyć pomazańcy, a także osoby mające nadzieję ziemską. Wkrótce potem „wielka rzesza” tych drugich owiec wyjdzie cało z wielkiego ucisku (Obj. 7:9, 13-15). Chrystus niebawem dopełni swego zwycięstwa nad bezbożną ludzkością, gdy w prawości poprowadzi ostateczną wojnę (Obj. 19:11, 19-21). Pomyśl o zapowiedzianej w Biblii wspaniałej przyszłości, której możemy się wtedy spodziewać! (Obj. 20:1-3, 6; 21:3, 4).

Wzorem systemu rzeczy, leżącego w mocy Diabła, internet nawet skrzeczy - wiara wielu osłabła... Pobożność rytuałem dla tylu, była i jest, dla innych ideałem, choć ponoć przyjęli chrzest. Miast stanowić o życiu, jedynie ozdobnikiem - kto zapomniał o żęciu, ten Króla przeciwnikiem. Przemieniać się należy, nie na wzór świata złego - to od pragnień zależy, kto żyje dla Świętego. Myślenie po Bożemu i zasad przestrzeganie, konieczne jest każdemu. Daremne udawanie. [img]http://www.nowaswiadomosc.pl/wp-content/uploads/2013/03/PoradnikPrzebudzonegoCz.1-1-235x190.jpg[/img]

ptaszek upierzony najjaskrawiej z karminową maską czarnym czepkiem z pręgą za uszami - najciekawiej wygląda z białymi - cieszy łebkiem kasztanowe piórka ma na grzbiecie przepaskę brązową kuper biały ogonek czarniutki - chyba wiecie co to jest za ptaszek - szczygieł mały pośród czerni skrzydeł żółte pręgi znakiem są jaskrawym - rozpoznawczym żółtodziób co w brązie ma cholewki śpiewem nawołuje rozpoznawczym świergotliwie wznosi piękne pienia melodii przyjemnych tembr mięciutki powtarzalny temat - nic nie zmienia trel z świergotem splata w ton milutki żwawo wabi inne didlit szczyglik albo cit wit woła melodyjnie nawoływań jego znany wynik wnet z innymi śpiewa harmonijnie https://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=NPyztakRGWU [img]http://www.tapeciarnia.pl/tapety/normalne/172971_dwa_szczygly.jpg[/img]

Proroczy znak to poświadcza, że już w niebie dzierży władzę Król Jehowy - mężny Władca, więc z otuchą w przyszłość patrzę. Trudne czasy do zniesienia - dni ostatnie - wnet przeminą. Spełni swoich sług marzenia, sprawi, że będą rodziną. Rządząc nimi zaprowadzi ład na globie Mu poddanym, nieposłusznych Jemu zgładzi - świadczą słowa w Psalmie znanym. * Teraz pora jest uwierzyć dobrej wieści wszem głoszonej, Bogu Jehowie zawierzyć siebie, w modlitwie wznoszonej. Kto więź z Ojcem swym umacnia, kto do Niego lgnie wytrwale, czynami dowodzi oddania - będzie zawsze żył... wspaniale. * Psalm 110 [img]http://assets.jw.org/assets/m/ijw12bq/502012120/ijw12bq_id-502012120.art/502012120_univ_sqr_lg.jpg[/img]

Proroctwo wieści, że król północy wyruszy zabić wielu, mordować, aż dojdzie kresu - znikąd pomocy już nie otrzyma. Będzie pomstować. * Łeb swój podnosi reżim zdradziecki i niczym kowal kleszczy używa, realizując swój plan zbójecki, na swych pochlebców wszak zbirów wzywa. Silny słabością wielu narodów - idą w orszaku jego znamiennie, chytrze się ima bzdurnych powodów - łupi i grabi nadal zachłannie. Pozór poparcia dają rządzący, ponoć walczący z owym potworem, o uczciwości coś tam bredzący, chcąc się dogadać z podłym gestorem. Opar absurdu scenę spowija - wielu nie widzi sprytnych poczynań, lecz według proroctw to się rozwija i będzie źródłem niecnych dokonań. Stabilizacji wróg jest aktywny - zamraża konflikt, bronią handluje, realizując cel swój pazerny i na arenie świata bryluje. Nic to, że ginął ludzie wszelako życie poddanych nie ma znaczenia - trafna krytyka jego zniewagą, stąd jego zdaniem: godna pomszczenia. Nie ma nad niego lepszych siłaczy, wysportowany, gotów zabijać, by rąk nie brudzić najął siepaczy - bedzie strategie swoje rozwijać. Żaden ze zbirem nie chce konfliktu - chociaż niejeden pręży muskuły, więc się dopuszcza non stop deliktu, według szatańskiej, zgubnej formuły. Stąd ino patrzeć jak się wypełnią, przewidywania w wielkim ucisku - trupami ziemię hordy napełnią, czyniąc zaiste zło po diabelsku. * Koniec zła będzie wnet pod Megiddo - to sytuacja, w której postąpi zdecydowanie z Diabła czeredą. Wiecznego życia podłym poskąpi. Jakież to szczęście wiedzieć zawczasu, co ma się zdarzyć - pewnie niebawem. Zatem polegaj wciąż na Mesjaszu, by się radować wiecznie Edenem. * Daniela 11:40-44 [img]http://bertan.gipuzkoakultura.net/img/17/grandes/LUCERNAENCENDIDA.jpg[/img]

Upływ czasu dziś dotyka włosów, skóry jak też mięśni, szpeci wygląd śmiertelnika. Tacy się nie czują szczęśni. Liczą upływ czasu, zatem kontrolują wciąż zegary... Naukowcy zwartym sztabem z czasem biorą się za bary. Nadal nie ma definicji tego, co sprawia przemiany, mimo żywionych ambicji czas jest nadal niepoznany. Przede mną jest - dzięki Bogu - pół wieczności - za Nim druga... Pilnuję na każdym kroku: "Jaki ze mnie Jego sługa?" On zapewni swym lojalnym wieczne życie na planecie - w domu przecież idealnym Czas nie dotknie mnie w efekcie... [img]http://www.mojesentencje.com/upload/images/to_wlasnie_czas_2013-07-01_19-07-30.jpg[/img]

[center][color=blue]http://www.poezja.org/wiersz,71,152104.html[/color][/center] [color=red] http://www.jw.org/pl/nauki-biblijne/pytania/czy-bóg-istnieje/ http://www.jw.org/pl/nauki-biblijne/pytania/wolna-wola-a-biblia/

Struktury i dostrojenia dostrzegalne są wokoło - poświadcza dzieło stworzenia prawdę. Uznaj ją z pokorą. Zamysły Bóg iści pięknie, kreując ziemię i niebo, z miłością wciąż działa chętnie, zgodnie ze szczęścia potrzebą. "Będziesz w raju" - Jezus mówił skruszonemu, gdy uwierzył i Jehowę - Ojca też wielbił, za poznanie, które szerzył. Nową ziemię i niebiosa wieszczą proroctwa biblijne - park rozkoszy, w nim cenoza i relacje familijne. Obietnice są podstawą nadziei na lepsze jutro - wiarę potwierdź swą postawą, stale Bogu wierząc skoro. Ci co boja się Imienia uczestniczą w uświęcaniu, Tego, który się nie zmienia. Radość mają w rozgłaszaniu... ...dobrej wieści o Królestwie, które ziści raj na Ziemi. Wiarę oprze na świadectwie ten, kto Bożą Księgę ceni. Biletem wstępu do raju właśnie wiara, wyrażana w trakcie duchowego boju, wciąż czynami przejawiana. Sens istnieniu Bóg nadaje - objawia go w swoim Słowie. Obietnice nie ambaje...! Niechaj goszczą w sercu, w głowie. Lgnij do Ojca kochanego, który wie dlaczego stwarza. Pragnij życia wszak wiecznego, którym wierzących obdarza. [img]http://d.demotywatory.net/785.jpg[/img] http://www.jw.org/pl/publikacje/czasopisma/wp20150801/sens-zycia/

Mając na względzie grzech Adama, dumam nad wiarą cną Abrama - służy ku temu mi aszrama, która pociesza jak agama... ...acz dusza moja to domniema, że swych obietnic Bóg dotrzyma - nie zwiedzie żadana mnie bohema. Utrwala prawdę tę engrama... Mój los podobny do pielgrzyma, nierzadkie w nim są złe ekstrema, niekiedy trapi zła enigma, pomaga wytrwać mi estyma... Już od Edenu trwa infamia, ściągana na lud przez "imama", jest traktowana jak infama, przez wielce złego też nizama... Szatańska horda jest łakoma, dóbr ludu które jak miszima, wszak przyciągają ją kilkoma, także biurami - jak reklama. Są dla hord Goga jak makrama, zdobna splotami wszak, tyloma - tworzą je zgrabnie te optima, z których wynika ich renoma... Gog z Magog dzierżyć chce supremat, rozważa jeszcze ów dylemat, czy dobra Świadków wnet otrzyma, które dostrzega wszak oczyma... Lecz w oczach Bożych to oferma i chociaż na kształt jest olbrzyma, zwodzi diabelska go pleroma - sczeźnie do szczętu ta proklama... Swoją wszechmocą Bóg powstrzyma zapędy Goga - rzecz wiadoma, cokolwiek bowiem on wyduma, Jehowa swoich słów dotrzyma... Potęga wrogów jest rzekoma, przeto z niemocą jest tożsama, Jehowa włada wciąż tyloma siłami - świadczy też Sodoma. Przyszłych wydarzeń jest świadoma społeczność Świadków, tak uprzejma, swego rodzaju gra - ultima w swoim wyniku im znajoma... Swą suwerenność Bóg utrzyma, Armagedonu wnet zadyma ekspansję Goga wszak powstrzyma. Ten wiersz zrodziła cna zaduma... [img]http://slonskogodka.com/wp-content/uploads/2011/10/zaduma.jpg[/img]

Historyczne wydarzenia zmieniające scenę świata dzieją się, jak się ocenia, niejawnie, rzec można w ratach. To za zamkniętymi drzwiami gabinetów i urzędów, premier prezydenta mami, nakłaniając do przekrętów. Decyzje jakie zapadną zmieniają scenę wydarzeń, nie zawsze rację zasadną wspierają siłą... wyrażeń. Miliony, miliardy ludzi zaznaje następstw decyzji, nierzadko przy tym się łudzi, w końcu dochodzi do... scysji. Ten wstęp wymowny pomaga pojąć znaczenie zdarzenia, które niejako huragan, stan świata raptem odmienia. Z upływem "czasu dla pogan" powstało raptem Królestwo w niebiosach - to nie jest slogan, ani odstępcze matactwo. Mesjański Rząd proklamował Wszechwładny Twórca wszechświata - Jezusa zaaprobował, już ponad stulecie włada. Stanowczo wśród wrogów działa, kierując dziełem wieszczenia, i wciąż gorliwością pała, nabiera non stop znaczenia. Scenariuszem są proroctwa - według nich iści historię. Próżne szatańskie krętactwa - odniesie niebawem glorię... Niczym kamień rozpędzony roztrzaska "posąg proroczy". Wnet zostanie wyzwolony lud, który troską otoczy... ...Król najlepszy z ministrami wybranymi przez Jehowę, rozprawi się z przestępcami... Zmilkną debaty sejmowe... [img]http://assets.jw.org/assets/m/kr/kr.art/1102014241_univ_cnt_4_xl.jpg[/img]

Przyjście "Pana prawdziwego" poprzedził "posłaniec" zacny - czyścił "drogę" sługa Jego - badacz proroctw jakże baczny. "Posłaniec przymierza" - Jezus dokonał inspekcji uczniów, nie ostał się lizus, krezus, ni poplecznik wrażych mediów. Grew i Stetson, Storrs i Russell wydobyli z Biblii prawdy - uwolnili wielu z sideł, kleru się nie bojąc, wzgardy. Śmiertelność dusz wykazali tekstami Pisma Świętego, ogniste "wodą" zalali, uświęcając Jedynego. O trójjedyności dogmat obalili wersetami, przyznając Jehowie prymat, zgodnie z ważkimi prawdami. Wykazali nimi także kiedy minie "siedem czasów", wieszcząc paruzję, a jakże, przy tym nie wróżyli z fusów. Oddzielali fałsz od prawdy, publikując ją wytrwale - historyczne tego ślady są widoczne dotąd stale. Tak "posłaniec" spełnił rolę wyznaczoną mu proroczo, ceniąc wyznaczoną rolę, wielbiąc Jehowę ochoczo. "Wyjdźcie z niej mój ludu", wzywa "siedzący na tronie" chwały, skoro demonicznie wpływa na glob ziemski - widać cały. Ta metresa "królów ziemi", pijana krwią świadków Bożych, biblijnych nauk nie ceni, woli molestować hożych... Spirytystyczne praktyki i dogmaty z doktrynami tragiczne rodzą wyniki, poświadczone ekscesami... Ten, kto Boże prawdy cenił, słuchając co Pismo rzecze, prędko przynależność zmienił, chrzest przyjmując, często w rzece. Rosło grono naśladowców Jezusa Chrystusa - Pana, nie bojąc się "naukowców", ni religijnego fana. Zbierali się tam, gdzie mogli, wielbiąc Boga w duchu prawdy, nawet pod osłoną żagli, według Mistrza cennej rady. Wznowili "czyste wielbienie", wzorem pierwszej generacji uczniów Jego, by w Edenie móc zarządzać - nie bez racji. Umacniali się wzajemnie, pobudzając do miłości, nie chcieli tracić daremnie czasu, na zbędne nicości. Bałwochwalstwo porzucili i służące mu symbole, dalej Słowo studiowali, spełniając "badaczy" rolę. Rozważali, rozmyślali "przebiegając" tekst biblijny i stopniowo poznawali Boży zamysł milenijny... Według słów Nauczyciela stawali się sobie braćmi, praktykując co niedziela "fechtunek" w duchowej armii. Mieczem Słowa obnażali wierutne dogmaty stare i tradycje obalali, krzewiąc Chrystusową wiarę. Posłannictwo Jezusowe traktowali z docenianiem, windykując Mesjaszowe panowanie wespół z Bogiem. Kolporterzy przemierzali wielkie Stany Zjednoczone, Biblie ludziom dostarczali i "Wykłady" docenione. [img]http://assets.jw.org/assets/m/kr/kr.art/1102014241_univ_cnt_1_xl.jpg[/img]

[center][color=green]Lepsze od marzeń Liryczne wyspy szczęśliwe uwodzą pięknym mirażem. Zwodzić się dają poczciwe osoby, zwiewnym obrazem... Obietnic Bożych realność przewyższa marzenia senne. Wiernych pociąga bezkresność. Popłynie szczęśliwie, piękne... Ten, który wszak Źródłem życia - Jehowa Bóg - jest miłością, sprawi, że tęskniąca Zonia wręcz się zachłyśnie radością. Zoni i Ani dedykuję... [img]http://img1.garnek.pl/a.garnek.pl/022/210/22210323_800.0.jpg/prosba-o-wyspy-szczesliwe.jpg[/img] https://www.youtube.com/watch?v=KYaCmvyK50Q

Ci co Jezusa bacznie słuchali, gdy o Królestwie Bożym zwiastował, swoje poglądy preferowali - Chrystus ich przecież nie aprobował. Trafna przypowieść była im dana, aby się w porę zreflektowali, warto rozważyć wypowiedź Pana, na jej podstawie "przyjście" ustalić. Wynika jasno, że sporo czasu miało upłynąć zanim przybędzie ponownie Mesjasz, aby u kresu czasów dokonać osądu wszędzie. Razem z pszenicą chwasty do "żniwa" plenić się miały wszak okazale, prym wśród nich wiedzie kleru brać chciwa, dogmatem kłamstwa broniąca stale. Inna przypowieść także wskazuje, że nie natychmiast przyjdzie Królestwo - to ta "o minach", które rozdaje Pan swoim sługom, razem z przedmową. "Odległym krajem" niebios niebiosa były dla Niego - to stamtąd wrócił, również przypowieść o podłych kozach ujawnia kiedy w ogień je wrzuci. Bóg czas wyznaczył - dzień i godzinę, której nikt nie zna, oznajmił Jezus. Znaku paruzji tu nie pominę - ów sam opisał dobitnie Chrystus. Znak się pojawił w czternastym roku, więc od stulecia jest wszem widoczny - świadczą zdarzenia na każdym kroku - trwoga narasta - skutek uboczny. "To pokolenie" ma nie przeminąć, zanim się spełnią proroctwa Boże. Król Jezus Chrystus zdoła zasłynąć - Jego gorliwość w tym Mu pomoże.