Ewa_Krzywka

dobry wiersz - zatrzymuje - pozdrawiam ;)

dobry wiersz...pozdrawiam ;)

za wszystkie komentarze dziękuję i pozdrawiam ;)

Nie zniżaj się do poziomu interlokutora - szkoda kręgosłupa. Copyright by Ewa Krzywka 2012

Liczę kroki. Jeden, drugi, a ten podskok jak policzyć? Może dodać cztery kroki? A kolejny, ten z poślizgiem lecz do przodu, to półtora. Dalej idąc jest połówka i trzy czwarte. Ciągle liczę krok po kroku, całe życie kroku warte! Copyright by © Ewa Krzywka 2012

Gdyby mi się chciało Tak jak nie chce mi się Gdybym tak słyszała Jak zwykle nie słyszę Gdybym rozumiała Tak jak nie rozumiem To bym była taka Jak wcale nie jestem To bym była taka Jaką być nie umiem Copyright by © Ewa Krzywka 2012

Panie Andrzeju Barycz - moim zdaniem tu jest właśnie sedno sprawy. Poezja ma odnosić się do wyobraźni i uruchamiać wyobrażenia. U jednych wyobrażenia zostają uruchomione u innych nie. To sprawa bardzo subiektywna. U każdego bodźce sprawcze potrzebują innego impulsu, a J. Bruner (w pierwszym prawie rozwoju) określił to iż rozwój polega na uniezależnieniu natury reakcji od natury bodźca i to otwiera pole działań poetyckich w mojej koncepcji. pozdrawiam ;)

Kontemplacja uroków przyrody/natury i "otrzepywanie życia" przywodzi mi na myśl Rousseau`owską wizję życia; wychowania, dorastania i dojrzewania, melancholię i zadumę obrazów Friedricha... Można powiedzieć, że to refleksja... ale przez niespójną rekwizytornię (balon, kaktus, naparstki, podeszwy) wygląda na dziewczyńskie ochy, ech y... Niech żyją trampki i guma balonówa! Dziewczyńska filozofia rulez! Jean Jacques Rousseau i Friedrich chodź dzieli ich szmat czasu mogą stanowić dla autora komentarza jakąś kanwę dociekań analitycznych. Co prawda Rousseau jest naturalistą, a niemiecki malarz epigonem romantyzmu w jego zachowawczym niemieckim wydaniu, gdzie natura stanowi alegorię ludzkiej psychiki ale ta dziewczyńskość to rzeczywiście koncepcja Rousseau, w ramach której odmawiał ten "ojciec rewolucji francuskiej" wszelkich przymiotów intelektualnych i wyobrażeniowych kobietom, czego z kolei nie można powiedzieć o współczesnej literaturze, bardzo ciekawie reprezentowanej przez całkiem młode panienki. Tak wiec w tym komentarzu nie widzę żadnej spójności merytoryczno-logicznej. Pozwolę sobie na drobną trawestację - takie samcze ble ble....

Akurat te promienie słońca są tutaj największym dysonansem, gdyż przyjęta konwencja w tym utworze odnosi się do istności wrażeń (w rozumieniu redukcji fenomenologicznej). Pozdrowienia

A co Pan widzi złego w infantylizmie jako pierwotnym i nieskażonym konwencją wrażeniu? A ta pozostałość czyli "nic" to właśnie epoché.

Bardzo przystojny krawiec z Raciążka do staników doszywa ramiączka. Dopasowuje na ciele, ciągle klientek ma wiele. Mówią o nim pracowita rączka. Copyright by Ewa Krzywka 2012

Pani Mania ze wsi Pluty kupiła kolejne buty. Na półce je składa, parami układa. Mąż znowu chodzi jak struty. Copyright by Ewa Krzywka 2012

stojąc na drętwych podeszwach otrzepałam zakurzone życie coraz jaśniejsze od wschodu nadziei słońce chciało tylko napić się wody a ja chwyciłam jego promienie trzymam za rąbek lato pieszcząc w naparstkach kolce kaktusa płynie kolorowy balon... Copyright by Ewa Krzywka 2012

Mówi deska do sęka: co robisz, że nie pękasz? Twardy jestem - na to sęk - wszystko po to by drwal pękł. Copyright by Ewa Krzywka 2012

Sprzątaczka z okolicy Majdanu wyczyściła dom pewnemu panu. Choć nikt jej za to nie chwali, robota w rekach się pali. Sprząta też co się da ze straganów. Copyright by Ewa Krzywka 2012

wzrokiem bazyliszka obrywa płatki stokrotce siedząc na szczycie pustelni trzyma w garści cały horyzont ciągnąc za sznurki kaprysu chce ciastka absurdu z krokodyla bajki płaczą jej cebulowe łzy Copyright by Ewa Krzywka 2012

miłość z szaleństwem w jednej ławie siedzą ściągając wzajemnie gdy czegoś nie wiedzą ;)

światło rzuciło mnie cieniem w przestrzeń teraz pełzam obok szara zdeformowana wychodzę nie wychodząc wspinam się bez wspinania rozciągam zwarta ciepło-zimna dotykam bez przytulania powierzchownie sama w ciemności Copyright by Ewa Krzywka 2012

diabelskie kamienie wypływają z poklaskiem na fali wody w euforii błyszczą chwilą zasuszane do matu przeciętności Copyright by Ewa Krzywka 2012

dzięki i pozdrawiam ;)

sunie cyrkowy kondukt z ogonem diabelskich podskoków tere fere a kuku schowane zaszyte w kulisach przebrania zwiędły dzwoneczki czapki błazna wyblakł uśmiech zatrzymany na uszach na przetartych sznurkach zużytych kukiełek idzie nowe wyzwanie Copyright by Ewa Krzywka 2012

wykipiały sekundy łyk kolejnego dnia z posmakiem przypalonego mleka kolejne oczko z oczka na brzegu splątanej sieci tkane ostrym drutem zakatarzonego rozsądku pospiesznie w takt zegara kolorem postrzępionej jesieni Copyright by Ewa Krzywka 2012

poza nawiasem rozsądku upojone myśli procentują rozhuśtane gorączką chwili uskrzydlony kapelusz na giętkich kolanach ćwierka w wysokim wzlocie lądując miękko w piekącym pragnieniu pustyni Copyright by Ewa Krzywka 2012

Jakiś pracownik Zoo w Berlinie, co z troski o zwierzęta słynie, na terenie lwa groźnego zamieścił coś takiego: "nie drażnij - król ze sraczki zginie." Copyright by Ewa Krzywka 2012

...no i czy wstanie....