Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ewa_Krzywka

Użytkownicy
  • Postów

    981
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez Ewa_Krzywka

  1. Nie bierz Krzywak tego tak na poważnie. Batman to mój przyjaciel - tylko tak drażni się ze mną dla żartu. ;))))
  2. Postaram się udzielić na pana komentarz odpowiedzi w formie rozwiniętej, choć mam tę świadomość, że mój przekaz zostanie również przez pana niezrozumiały. Mój wiersz to moje przemyślenia dotyczące współczesnej poezji i sztuki szeroko pojętej. Należy rozróżnić rzemiosło od sztuki poetyckiej. Wprawny jest rzemieślnik. To warunek praktyczny, utylitarny zaistnienia wypowiedzi o charakterze poetyckim. Poeta, to ten kto przekracza granice instrumentalizmu. To artysta, który ciągle poszukuje nowych obszarów do zaanektowania przez swój rodzaj wypowiedzi, innego spojrzenia. Czyli na bazie rzemiosła poszukiwanie nowych jakości, sensów i znaczeń, zabawa syntaktyczna, a nie zwracanie uwagi na przekaz narracji treściowej. Wprawny poeta to ten , który zna warsztat wszelkich gatunków i w oparciu o niego poszukuje nowych wartości wyrazu estetycznego, które współcześnie stanowią swoistego rodzaju grę estetyczna tworzącą sytuacje estetyczną uwzględniającą podmiot twórczy (kreacyjny), dzieło i odbiorcę, a nie skupienie uwagi na samym utworze. Dzisiaj sztuka ma charakter procesualny i na pewno nie jest dziełem podlegającym kontemplacji ograniczonej ramami utworu, a polega na uczestnictwie i współtworzeniu...itd. Zatem wprawny poeta to ten, kto na bazie warsztatu tworzy sensy przez które przenika jakaś idea. Dobrze by było gdyby ona miała charakter performatywny. Panie andrzeju barycz - obawiam się, że pana problem, to intelektualne klapki na oczach, a personalne wycieczki w stosunku do mojej osoby, to krzyk rozpaczy, bo nie dadzą się zdjąć. Początkowo chciałem potraktować rzecz poważnie i wdać się w jakąś jałową dyskusję na temat pani poetyckich objawień (nie zwracać uwagi na treść, nie skupiać uwagi na utworze, kontemplować sobie poza utworem, performować idee) ale zdałem sobie sprawę z komizmu sytuacji :)) Wolę krzyknąć z rozpaczy i przytoczyć praktyczną próbkę "nowej poezji" i "nowej krytyki - copyright by Ewa Krzywka ;) Oto czego nie widzą moje kaprawe oczy spod intelektualnych klapek !!! "Alina Służewska napisał(a): niedziela rozkwita orlik biały dzwoneczek dotykany przez wiatr wygrywa znaną melodię dziś sto lat wyłącznie dla ciebie mamo całus pa Moim zdaniem, w tym wierszu jest poszukiwanie możliwości, innego rodzaju przekazu, innej drogi wobec wielorakich multiplikacji schematu tego rodzaju laudacji. Jak sądzę jest to bardziej współczesne, refleksyjne. Czemu nie. Pozdrawiam ;) -------------------------------------------------------------------- Dnia: 2012-12-12 10:48:35 napisał(a): Ewa Krzywka " I to by było na tyle... :))) Panie andrzej barycz, - co ma piernik do wiatraka? - to po pierwsze. Po drugie - dyskusje nigdy nie są jałowe, jeżeli spełniają warunek podstawowy dla ich zaistnienia, czyli porównywalny poziomu wiedzy i jej rozumienia przez uczestników tejże. Po trzecie nie kieruję się objawieniem tylko racjonalnym poznaniem. Mimo zastosowania "glebogryzarki" intelektualnej nie jestem w stanie pana zrozumieć. Czyli widocznie to ja mam tamy na oczach i zazdroszczę panu tylko klapek. :-)))))))))
  3. Postaram się udzielić na pana komentarz odpowiedzi w formie rozwiniętej, choć mam tę świadomość, że mój przekaz zostanie również przez pana niezrozumiały. Mój wiersz to moje przemyślenia dotyczące współczesnej poezji i sztuki szeroko pojętej. Należy rozróżnić rzemiosło od sztuki poetyckiej. Wprawny jest rzemieślnik. To warunek praktyczny, utylitarny zaistnienia wypowiedzi o charakterze poetyckim. Poeta, to ten kto przekracza granice instrumentalizmu. To artysta, który ciągle poszukuje nowych obszarów do zaanektowania przez swój rodzaj wypowiedzi, innego spojrzenia. Czyli na bazie rzemiosła poszukiwanie nowych jakości, sensów i znaczeń, zabawa syntaktyczna, a nie zwracanie uwagi na przekaz narracji treściowej. Wprawny poeta to ten , który zna warsztat wszelkich gatunków i w oparciu o niego poszukuje nowych wartości wyrazu estetycznego, które współcześnie stanowią swoistego rodzaju grę estetyczna tworzącą sytuacje estetyczną uwzględniającą podmiot twórczy (kreacyjny), dzieło i odbiorcę, a nie skupienie uwagi na samym utworze. Dzisiaj sztuka ma charakter procesualny i na pewno nie jest dziełem podlegającym kontemplacji ograniczonej ramami utworu, a polega na uczestnictwie i współtworzeniu...itd. Zatem wprawny poeta to ten, kto na bazie warsztatu tworzy sensy przez które przenika jakaś idea. Dobrze by było gdyby ona miała charakter performatywny. Panie andrzeju barycz - obawiam się, że pana problem, to intelektualne klapki na oczach, a personalne wycieczki w stosunku do mojej osoby, to krzyk rozpaczy, bo nie dadzą się zdjąć.
  4. Ja bym logiki treściowej nie poszukiwała w poezji, a tym bardziej w limerykach. Jeżeli już, to damy w rozpoczętej grze były dziewicami i zostały by nimi, gdyby impas pod króla wyszedł. Jak widać w moim tekście nie wyszedł i król "rżnie" damę, a zatem nie jest już ona dziewicą. :)))
  5. Drugi Mickiewicz, Norwid, może Gałczyński? Rzemieślnik czy sztukmistrz? Sztuk mistrz poeta, przekracza granice instrumentalizmu, poszukuje nowych obszarów do zaanektowania przez: gry syntaktyczne nowej percepcji innego wyrazu, gry estetyczne, tworzące sytuacje konotatywne, gry twórca - dzieło - odbiorca jako jedność w procesie holistycznego dzieła, przez które przenika idea performatywna. Copyright by Ewa Krzywka
  6. Dwaj, asy brydżowe (Cierpice), z wściekłości rzucili dziewice: damę pikową oraz kierową. Z sąsiadem zdradzały diablice! Copyright by Ewa Krzywka
  7. dwanaście tysięcy sprawiedliwych dwunastu bogów olimpijskich dwanaście chlebów dwunastu imamów dwunastu apostołów dwanaście prac Heraklesa dwanaście metop w świątyni Zeusa dwunastu synów Jakuba dwanaście pokoleń Izraela dwanaście miesięcy dwanaście znaków zodiaku dwanaście gwiazdek na fladze europejskiej dwanaście dwanaście dwanaście Copyright by Ewa Krzywka
  8. Ewa_Krzywka

    ulowo

    Mówi Ula w Honolulu tuląc pieska: mój ty królu. Mopsik na to, z nudą w lato warknął: znów słodka jak w ulu. Copyright by Ewa Krzywka
  9. Moim zdaniem, w tym wierszu jest poszukiwanie możliwości, innego rodzaju przekazu, innej drogi wobec wielorakich multiplikacji schematu tego rodzaju laudacji. Jak sądzę jest to bardziej współczesne, refleksyjne. Czemu nie. Pozdrawiam ;)
  10. Ewa_Krzywka

    iskra

    Ciemny bokser z w Ałma Acie dostrzegł Szkota na armacie. Ten spódnicę zadziera, już się kroi afera, rozładowana - miał gacie! Copyright by Ewa Krzywka
  11. to już synteza katastroficznej wizji - fantazyjne "górodołoboki" wypełnione niczym - ciekawe ;)
  12. Bezpieczniej podpowiadać, niż swoje gadać. Copyright by Ewa Krzywka
  13. A ja myślę, że żeby myśleć, to należy myśl rozumieć. Wiersz mi się podoba. Pozdrawiam :)
  14. Miło mi. Dziękuję i pozdrawiam ;)
  15. Dziękuję za wizytę i komentarz. Pozdrawiam;)
  16. ł adna pointa, wczesniej zbyt niezgrabnie. ja bym go piłowała i toczyła pozdrawiam : ) Wolę prace umysłowe od fizycznych, ale gratuluję zacięcia stolarskiego. Jeśli pan/pani coś upiłuje, utoczy, to chętnie popodziwiam. Pozdrawiam;)
  17. Interesująca propozycja - rozważę!
  18. Miło, że przywiało - zawsze to jakaś odmiana. Pozdrawiam;)
  19. góra z fantazją dół w ascezie korzonki żywią i utrzymują korona rośnie z wiatrem szaleje na dole ciemność i podgryzanie a tak poza tym nic się nie dzieje Copyright by Ewa Krzywka
  20. Ewa_Krzywka

    ****

    Rozbójnik z wioski Chraca, taki na chmielu baca, pierze mordy, całe hordy, w Dunajcu leczy kaca. Copyright by Ewa Krzywka
  21. Ewa_Krzywka

    żyć i umierać

    Izabela z Niewiadowa za klapkami oczy chowa; w dzień kot uroczy, a bestia w nocy. Czy tylko jest dwulicowa?
  22. Ewa_Krzywka

    kusicielka

    Erudycie w Goliszowie Lola odkręciła w głowie. Takie miała ciało, że ciągle się chciało ale zbyt cienka w rozmowie. Copyright by Ewa Krzywka
  23. Gratuluję inteligencji . Kawa na stole zabiera mniej miejsca niż bigos. Jednym smakuje kawa na ławie, drugim bigos w marnej zastawie. No cóż, de gustibus.... Pozdrawiam
  24. zło z dobrem się spotkało za ręce chwyciło teraz się trzymają razem by im w życiu dobrze było każde swoje poskubie nawet myślą o ślubie ;)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...