Ewa_Krzywka

skazana na śmierć nie umarła by żyć pełnią otworzyła zamknięte zrozumiała zaczęła od nowa stracić - to zobaczyć odzyskać - to docenić bycie - to siła zaprogramowana Copyright by Ewa Krzywka

pochmurna rzeźba kwaśnym farszem nadziana gryzie opadem

wyrwane pióro rozpłynie się w błękicie kroplami deszczu Copyright by Ewa Krzywka

małość jest przejściowa przeciętność normalnością nie ma wiecznej wielkości płynna jest granica własnego mniemania w meandrze od słodyczy ciastka do smaku gorzkości ziarno uschnie gałęzią woda wyschnie kroplą oczy spłyną łzami odpadną skrzydła wiatraka przesilone wiatru obrotami w bezdennym oceanie czasu topią się dumne spojrzenia z trzaskiem łamie życie w zakorkowanej butelce zostają wspomnienia Copyright by Ewa Krzywka

powietrze z czapką na bakier stoi sobie zaciąga dymem Copyright by Ewa Krzywka

Znany wirtuoz ze Suchatówki ostre koncerty grywał u wdówki. Nigdy nie "dawał ciała", instrument świetnie działał. Rozgrzewał się ćwicząc palcówki. Copyright by Ewa Krzywka