Ewa_Krzywka

Sierotoman, śmiałek z Warlubia, zobaczył domek, a w nim impluwia. Przebrał się za krasnala, do Marysi podwala; zdradziła go marka obuwia. Copyright by Ewa Krzywka

mechaniczne mechanicznie Pozdrawiam :)

dotknąć dna...to tak jakby...zaznać absolutu :) dzięki za poczytanie - pozdrawiam

A poezja jest?

Pociotek Szkota, rodem z Poznania, mamonę wciąż liczył - taka mania. Jak mówi jego ciotka, gdy wygrał bańkę w lotka, to zwariował od jej przeliczania. Copyright by Ewa Krzywka

...a koni żal... dzieki i pozdrawiam ))

To trudna sprawa :) papug jest wiele w różnych kolorach małe i większe do wyboru ta do sprzątania musi być duża oraz myśląca i bez humorów ;)

małpa to ssak małpuje rozumnie wróbel to ptak co ćwierka przebojem papuga klepie ciągle bezmyślnie i tak codziennie dostaje swoje ;)

papuga wystrychnięta na dudka bezmyślnie powtarza to czego uczy pan szczuta szczeka nastroszona w wolierze cudzych zamysłów Copyright by Ewa Krzywka

Pirat drogowy z Amazonii, miał brykę, a w niej sześćset koni. Na trasie do piekła, śmierć kosą go siekła. Pewien był, że go nie dogoni. Copyright by Ewa Krzywka

Jąkający profesor z Albanii (żacy przerywnikami nękani) zaczął popijać alasz, tak jak to robi malarz i tok wykładów płynął na bani. Copyright by Ewa Krzywka

Jest jeszcze baran Drogi Panie Podmiot wymienny Na zawołanie :)

myśl powolna u osła trudno by poniosła :)

Dzięki za odwiedziny i komentarz. Serdecznie pozdrawiam :)

osioł komórkę bez siana miał jęczał ba ryczał skubał ściany po coś się ośle zniewolić dał poczekaj zdechniesz będziesz miał raj obiecany Copyright by Ewa Krzywka

Bardzo dobry wiersz. "wyjście poza światłocień" - genialna metafora. Serdecznie pozdrawiam ;)

Duży leszcz z Mazur krzyknął w wodzie: ryby, zostałyśmy na lodzie! Spoko! nie damy ciała, zabytkowe w opałach, teraz hibernatusy w modzie! Copyright by Ewa Krzywka

Bardzo dziękuję za te uwagi, które stanowią jedyną "recenzję" wychwytującą istotę techniczną mojego pomysłu na poetycką zabawę na tym forum. Tu słowa nie są dla mnie aż tak istotne, myśl też nie sięgająca Parnasu. Jedno potoczne i drugie banalne ale celem jest budowanie u odbiorcy wizualizacji i na bazie tekstu. To te, powstające obrazy, tworzą w kontekstach metafory znaczeniowe, które u odbiorcy mogą być przekładane na narracje językową. Nazywam to zasadą podwójnej translacji. Pozdrawiam serdecznie :) Wykorzystałem twórczo zasadę podwójnej translacji, przy próbie wychwycenia technicznej istoty pani zabawowego pomysłu. I co ? To działa ! :) Słowa istotnie są nieistotne, a myśl nie sięgająca Parnasu. Potoczno -banalna sieczka zwizualizowała się następnie w obraz autora wrzucającego do garnka byle co i byle jak. Kiedy opadł kurz kontekstów, zalśniła metafora znaczeniowa - autor "znaczy się" nie umie pisać. Przekładając rzecz na narrację językową - ogłoszenie wynalezienia kolejnego kamienia filozoficznego, okazało się kolejną bzdurą... andrzej barycz - jest Pan wyjątkiem potwierdzającym zastosowaną regułę, co utwierdza mnie w metodologicznej słuszności mojego projektu. Właśnie przeczytałam Pana wiersz (jeden z trzech umieszczonych na tym portalu jako andrzej barycz) "przydrożność" i stwierdzam, że jest ciekawy , choć bazujący na odmiennej ale jednak wrażliwości poetyckiej. Inność rozumiem, a nie neguję.

Bardzo dziękuję za te uwagi, które stanowią jedyną "recenzję" wychwytującą istotę techniczną mojego pomysłu na poetycką zabawę na tym forum. Tu słowa nie są dla mnie aż tak istotne, myśl też nie sięgająca Parnasu. Jedno potoczne i drugie banalne ale celem jest budowanie u odbiorcy wizualizacji i na bazie tekstu. To te, powstające obrazy, tworzą w kontekstach metafory znaczeniowe, które u odbiorcy mogą być przekładane na narracje językową. Nazywam to zasadą podwójnej translacji. Pozdrawiam serdecznie :)

na ślinotok polecam śliniaki bez urazy - Ewa :)

Dziękuję za odwiedziny i przemyślenia własne. Miło, że wpadłeś mefisto35 :)

Dzięki za refleksje wyrażoną poetycko :) A ciąg dalszy jest taki: szlak na marginesie zaciąga maligną z oddechem świadomym rozpada się całość ściany miękkie z puchu drzwi kakofonią myśli trudno pęd doścignąć poskładaj wciąż jestem kochanie serdecznie pozdrawiam :)

Ależ skądże! W lekkiej formie (moim zdaniem) bardzo poważny problem.

Dziękuję za nominację. Jeżeli Pan będzie jurorem, jestem pewna wygranej :)

na torach przypadku w pędzie do granic skraju wypełnienia bagażem natłoku uczuć z namiętnością pasażer na gapę faluje bezwiednie pociąg mknąc przez pola magnetycznie szalone wykoleił się gdzieś na huśtawce nastroju wskocz na tor ja czekam kochanie Copyright by Ewa Krzywka