NOWA

Dziękuję Aluno za tak obszerny i jednocześnie sympatyczny komentarz, jest mi bardzo miło z tego powodu. Pozdrawiam serdecznie:)))

Dziękuję Kaliope za pochylenie się nad moim wierszykiem i miły komentarz, nie zwróciłam uwagi na te" jaki i taki", więc dziękuję, za zwrócenie mi uwagi, na pewno nad tym pomyślę. Jeśli chodzi o długość utworu rację ma Aluna, to nie długość wiersza jest ważna, tylko to, czy wiersz, bajka zainteresuje dzieci. A coś o tym wiem, przez 10 lat czytałam im masę wierszyków i bajeczek. Pozdrawiam cieplutko:)

Fajnie z humorem i z ciekawym przekazem. Wiadomo, że nigdy nie wiemy co z kogo wyrośnie, dlatego szanujmy wszystkich jednako. Pozdrawiam:)

Ciekawe jest to, że pisząc piosenki, grają Ci ich melodie. To musi być fajne uczucie, szkoda, że nie potrafisz ich spisać. Pozdrawiam:)

Miło mi Roklinie, że tak odbierasz mój wierszyk, a że trochę naiwny, chyba taki musi być skoro taki się ułożył;))) Pozdrawiam cieplutko:)))

Dziękuję Krysiu za " takie tam moje" Ja zapisuję to co się ułoży samo gdzieś tam w mojej głowie, wydaje mi się, że tak jest dobrze i tak powinno być , więc zawsze po opublikowaniu jestem ciekawa zdania innych. Więc jeśli ktoś pisze konkretnie co widzi nie tak, bardzo mi pomaga. Pozdrawiam serdecznie:)))

Michale miło mi gościć Cię u mnie, dziękuję za wyrażenie swojego zdania na temat wiersza, lubię kiedy ktoś przekazuje prosto, konkretnie i jasno swoje uwagi. Pozdrawiam serdecznie:)))

Dziękuję Step za Twój humorystyczny komentarz na temat ludzi;))) oraz za wyśmienity. Pozdrawiam cieplutko:))))

Oj, piękne Staś, piękne i nie koniecznie to z mercedesem i domem za 5 milionów. Najpiękniejsze są i najbardziej cieszą drobiazgi z których ono się składa takie jak, promyk słońca, kwitnący kwiatek, śpiew ptaków itd. Pozdrawiam serdecznie:)))

No ciekawy przekaz: jeden sielski i anielski, przy okazji maliny, Aliny i Balladyny mi się przypomniały a drugi przekaz o tym, ze z góry widać mało, a na dole pieszo za wszystkim, a z dołu wszystko duże i nieosiągalne. Prawdziwie ujęte. Chyba namotałam, ale ogólnie bardzo na tak i na plus. Pozdrawiam:)

Jesteś Ewo specjalistką od pieknego przedstawiania przyrody i wplatania w nią tego co chcesz przekazać. Zdecydowanie na tak i na plus. Pozdrawiam:)

Dziękuję Roklinie za sympatyczny komentarz. Pozdrawiam serdecznie:)))

Dołączam się z plusikiem, bardzo dobry wiersz. Ciekawie ujęty temat. A najbardziej w oko wpadły mi cztery przedostatnie wersy. Pozdrawiam:)

na krześle siadł chłopiec wygląda przez okno a w gnieździe ptaszęta na deszczu wciąż mokną żal patrzeć jest na nie i smutno się robi maluchy są mokre i dość mają wody jak pomóc im można jak ulżyć ich doli od tego myślenia już głowa go boli lecz wreszcie chłopaczek na pomysł wpadł taki do domu zabiorę maleńkie te ptaki tak zrobił jak mówił zdjął wszystkie z gałęzi do domu je zabrał lecz nie chce ich więzić pudełko wyłożył szmatkami i watą jak mógł delikatnie położył je na to maluchy się tulą są teraz szczęśliwe jest widać wyraźnie na dziobkach tę minę lecz nagle usłyszał stukanie do okna to matka ich była jak one też mokra nie tylko od deszczu lecz chyba płakała o swoje maleństwa tak pewnie się bała więc wpuścił ją chłopiec do swego mieszkania jak była szczęśliwa gdy dzieci ujrzała szczęśliwa tak była jak wszystkie są matki gdy widzą bezpieczne kochane swe dziatki

Fajna jest ta ucieczka w poezję, ja też to lubię, chociaż w wierszu ucieczka spowodowana jest raczej czym innym niż lubieniem. Interesujący. Pozdrawiam:)

Dziękuję Kaliope, będę myśleć nad uwagami. Pozdrawiam serdecznie:)))

Dziękuję za wizytę, uśmiechy posyłam:)))

Dziękuję Sho. Pozdrawiam serdecznie:)))

Podoba mi się forma wiersza jak i treść, chociaż lepiej, żeby tak nie było na żywo. Pozdrawiam:)

Zachwyciłaś mnie formą i rymami, treść stawiam dzisiaj na miejscu 3 Pozdrawiam:)

Nowa, tak na szybkiego, bo czas mnie już goni. Napisane z pozycji.. stopy.. Ogólnie, jest zabawnie, ale pierwszy wers nietrafiony.. to tak, jakby stopę niósł pod pachą. Pozdrawiam... :) Nato bardzo się cieszę, że tak podeszłaś do mojego wierszyka i wskazałaś błędy, ale zawsze troszkę się bronię. I tak : Wydaje mi się, że pierwszy wers jest dobrze, ....poszłam z nią...czyli stopa szła, gdyby było ...poszła ze mną....czyli mogła ja zanieść. Wydaje mi się, że ...wlazłam do sandała... też pasuje, mogło być weszłam, ale chyba chodziło o wejście do sandała, że niechętnie. Uważam, że spodnie też są na miejscu, jedynie przyznaje 100% rację, że ...stopa...,a nie ...noga....i dziękuję, bo nie zauważyłam. No i ta ....miła...., rzeczywiście niekoniecznie, muszę pomysleć, czym zastąpić. Nato, wiem, że się znasz na poezji, czytam wszystkie Twoje komentarze pod innymi i wiem, że dobrze radzisz. Czasami myślałam, że mogłabyś i mnie coś podpowiedzieć i doczekałam się. Dziękuję Ci za to. Pozdrawiam serdecznie:)))

Jako dziecko bardzo lubiłam chodzić boso, teraz też, ale tylko po plaży i trawie. Dziękuję za sympatyczny komentarz. Pozdrawiam serdecznie:)))

Ciszę się, że usmiechnął do kawy. Pozdrawiam z uśmiechem:)))

Może i bez aspiracji, ale taki się ułożył, taki zapisałam, najważniejsze, że fajne. Pozdrawiam serdecznie:)))