NOWA

O tak! Spacer był "skazany" na powodzenie, przy tak pięknej pogodzie ;) I przemyślenia były, mam nadzieję, że zaowocują :) pozdrawiam raz jeszcze, Nowo i życzę dobrej nocy, in-h. :) Miło mi Kaliope, że odwiedziiłaś mnie powtórnie. Bardzo się cieszę, że spacer udany i życzę, żeby przemyślenia zaowocowały takim owocem jakim byś chciała. Pozdrawiam cieplutko:)))

Ja już nie mam rodziców, ale pielęgnuję pamięć o nich, często ich wspominam i nie ukrywam, że tęsknię. Smutny, ale jednocześnie ciepły wiersz. Pozdrawiam:)

Nato, czuję się prawie jak lekarz;) Dziękuję za miły komentarz. Pozdrawiam serdecznie:)))

Myślę, że spacer się udał;) Miło mi, że zabrałaś na niego przemyślenia nad moim wierszydełkiem. Pozdrawiam cieplutko:)))

Miło mi Januszu, że do mnie zajrzałeś i zostawiłeś swoje przemyślenia. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie:)))

No, nie musisz, wiem o co chodzi. Pozdrawiam serdecznie:))))))))

Rzeczywiście dzisiaj inaczej niż zwykle, troszkę reportażowo, ale trzeba próbować różnych form, dla różnych odbiorców, temat poruszony ciekawy, puenta daje do myślenia. Pozdrawiam:)

Czytam wszystkie Twoje wiersze, ten jest wyjatkowy. Podoba mi się pomysł na wiersz. Pozdrawiam:)

Dziękuję za pluszaka i za puentę. Pozdrawiam równie cieplutko:)))

Dziękuję Haniu za odwiedziny i za mądre słowa. Pozdrawiam serdecznie:)))

Dziękuję Sylwestrze za plusika. Pozdrawiam serdecznie:)))

Oxywio wiem, że się znasz, więc przyjmuję Twoją krytykę z pokorą. I tak jak mówisz, pytam o rady, oczekuję poprawek, bo chcę się uczyć. Ale, jak zwykle mam ale. Powiem tak, na dzień dzisiejszy wierszyk ten jest w mojej głowie w takiej wersji w jakiej jest, co to znaczy: że o każdej porze dnia i nocy wyrecytuję Ci go w takiej właśnie formie. Dlatego wszelkie rady zapisuję sobie przy wierszach, żeby z czasem do nich wrócić, ponieważ zdaję sobie sprawę z tego, że za miesiąc, dwa, czy za rok sama zauważę że coś jest nie tak, więc będę miała gotowe podpowiedzi. Dlatego bardzo serdecznie Ci Oxi dziękuję i proszę o jeszcze. Pozdrawiam serdecznie:)))

starzeć trzeba się z godnością lecz to nie jest sprawą prostą godnie czyli powiedz jak mieć na życie ciągle smak akceptować swoje ciało każdą zmarszczkę nawet małą każdym dniem się cieszyć z rana że kolejna chwila dana widzieć wszystkie drobne sprawy jest to sposób doskonały starzeć trzeba się z godnością lecz nie mylić że z łatwością

Śmiesznie, Ty postanowiłeś nie umierać, ale są tacy co nie wierzą, że ich ta przypadłość dopadnie. Pozdrawiam:)

Przypomniało mi sie powiedzenie: " nie było nas był las, nie będzie nas będzie las" Bardzo malownicza para musi być z tych drzew. Ciekawie ujęłaś to wszystko i ten pan Józef co sięga nieba razem z nimi. Podoba mi się. Pozdrawiam:)

Tak, zegary są złośliwe, ciągle do przodu, a my coraz starsi. A życie też nie rozpieszcza, ale najważniejsze w życiu jest być. Pozdrawiam:)

Czuć emocje, ja bym tylko zmieniała na " ze sobą" . Wydaje mi się , że nie przeszkadza brak płynności, gdy czyta się go jako wykrzyczany, wtedy wszystko jest dobrze. Zadziwia mnie podejście do tematu, często mężczyźni są za sobą i zazdroszczą, że drugi zmienia sobie partnerkę, nie odbierają tego tak, że zostaje zniszczona rodzina, czy dziecko traci ojca. Smutna historia. Pozdrawiam.

Tak mi sie skojarzyło" szeptem do mnie mów" Bardzo mi się podoba: przebacz na tyle na ile kocham. Pozdrawiam:)

Bardzo obrazowo odbiera się ten wiersz -opowiadanie, może lepiej zacznij pisać książki o Dzidzi taki cały cykl, jedynie rozszerzyć treść. Jak zwykle fajnie. Pozdrawiam:)

Dziekuję Alicjo, miło mi , że mnie odwiedziłaś. Pozdrawiam serdecznie:)))

Witaj Emm, dawno Cię nie było, więc tym bardziej cieszę się, że do mnie zajrzałaś. Pozdrawiam serdecznie:)))

Moim zdaniem wiersz ma się przede wszystkim podobać, a mnie się podoba. Po przeczytaniu robi się sielsko i anielsko, nastrojowo, a kocie mruczando dopełnia nastroju. Pozdrawiam:)

Fajnie opisana ta bójka z myślami, każdy się musi z nimi bić, ale lepiej kiedy bitwy nie ma, tylko cisza i spokojne sny. Chociaż, kiedy cisza to myśli się tłoczą i pchają co by sie z nimi bić. Chyba namotałam. Pozdrawiam:)

Wiem o czym jest wiersz, ale dla mnie dwa wersy są najważniejsze . " nie każdy urodzi perłę" skojarzyło mi się, że nie każda matka urodzi perłę, a każda by chciała. " ból śmiertelnego rodzenia" wers ten uprzytamnia, że rodząc dziecko jest w nas matkach ból, że wydajemy na świat perły ze świadomością ich śmierci. Nie wiem czy dobrze ujęłam swe myśli w słowa, chyba się nie wygłupiłam. Najważniejsze, że wiersz daje do myślenia nad sensem życia. Dla mnie na dwa sposoby Pozdrawiam serdecznie:)))

Dziękuję za odwiedziny, uśmiechy i pozdrowienia:) również cieplutko pozdrawiam:)))