Emmka_Szlajfka

patrzę i się dziwuję jak pięknie słowa uplecione. i co ten ideał robi w warsztacie??? pozdrawiam:))

psuć zabawę? żadną miarą już nie będę więcej starą!

Magda Tara: "bujaniem, huźdaniem się cnotę utraca?? nie wierz Jej, Emmo! to Manipulator jest! omami definicjami psychologicznymi i człowiek się zapada, jak w bagno i zatapia na amen! Huźdaj się, Dziewczę Młode, jak nie masz choroby lokomocyjnej.... do utraty... zmysłów (no! niech bedzie na Elki) a wierszyk sie podoba. :D" ******* OOOooo Magdalenoooo, dzięki za podobasia, rozbawia mnie Twoja i Eli polemika. skąd żeście to wymyśliły, że ja dziewczę młode? na rozumie z pewnością. i pobujać lubię i pohuźdać, póki da radę. odsyłam do mojego wierszyka- Dzidzia-Piernik. autoportret jak malowany. Dzidzia-piernik ma w nosie opinie I pierniczy też innych krytykę, Jest szczęśliwa w różowym i żółtym I w kucykach biega na gimnastykę. Dzidzia-piernik nosi mini spódniczki I tyłeczek chętnie, z gracją wypina. Na wieczorki też chodzi taneczne I na ckliwe romanse do kina. Dzidzia-piernik ma serce wrażliwe Upływ lat nie ma dla niej znaczenia Choć na zewnątrz cellulit i zmarszczki W sercu ciągle to młoda dziewczyna:) ps. Magdo Twoja pieszczota w wierszu przednia. podoba mi się i wstawka i porozdzielanie, swojego nie poprawię, niech robi za pierwowzór:), dzięki pozdrawiam:)

komplementy słodkie..jedne mi tu od młodych:), Ty świeżością...nic tylko się cieszyć:) dzięki wdzięczne, szczególnie za COŚ, pozdrawiam:)

dziękuję kłaniając się nisko, pozdrawiam:)

zapamięta, zapamięta. to bynajmniej nie lanie wody:) całość płynna do czytania z przyjaznym uśmiechem, szczególnie upodobałam wers: "odparuje bzdura z czasem" pamiętam pisanie stalówką maczaną w kałamarzu, która zahaczała w zeszycie z papieru makulaturowego o drewienko i robił się kleks... pozdrawiam:))

Ty sie Elka tu nie wyrażaj!!!!!!! na godne biedne głowę napluwasz!!!!!!! mnie się niedobrze robi od huśtań takich! emocjonalnych. Emma młoda jest! niech się huźda do utraty... no, niech bedzie... tchu. :P ło matko i dwie córki. dawno się tak nie ubawiłam, we łbie mam kiełbie. huźdam się huźdam, ale nie z młodości:) za "młodą" wyściskuję WAS OBIE wirtualnie. idę kawę parzyć, aromat przesyłam:)

dziękuję pięknie za Twój uśmiech:), czyż nie bujamy się na co dzień? na ból języka proponuję jakiegoś Przystojniaka:) pozdrawiam:)

od czapy! figluj, macaj, do woli!, po całości, bez uprzedzeń:) show must go on .. :)))))

jedna w prawo druga w lewo chce ale w życiu tak się nie da im wciąż razem chodzić trzeba co innego taka dusza jej do pary nikt nie zmusza dobra dusza wiele warta tylko czasem jest rozdarta tej jest trudno- wciąż w konflikcie sama z sobą walczy chytrze część jej w zgodzie jest z naturą druga gromi czarną chmurą kiedy wściekła z sił opada pierwszą dobroć wskroś się wkrada na huśtawce będzie siedział czasem w piekle czasem w niebie to nie będzie miłość średnia lecz na całość- bez uprzedzeń

piękna puenta!:)

przychylę się do komentarza Staszka Aniołka, teraz bynajmniej wiem, kto zacz ten Alfredo. nie wiem dlaczego, ale czytało mi się dobrze. czyli na plus. pozdrawiam:)

powiem za Popsutym. dwuznacznie. z początku kojarzyło mi się to z upojną nocą grzesznych kochanków, ale narastający przesadny dramatyzm szczególnie ostatnich dwóch wersów skojarzył mi się z czymś ostatecznym, pozdrawiam:)

zgrabnie, emocjonalnie, nostalgicznie, smutno:( ech głos Herdegena....niski, męski... abstrahując, głos w tytule przywiódł mi na myśl słowa piosenki śpiewanej przez Marykę R. : "...A więc stałam nie widziałam było ciemno lecz słyszyłam Wciąż... ten głos ten głos ten głos ten głos..." a potem już tylko krok do Mickiewicza i Norwida... tak sobie luźno myśli puszczam:), pozdrawiam:)

refleksja na smutno... próżny powie: po nas choćby i potop. inny chce zostawić dobytek lub wiersze, inny mądrość lub wynalazki. powietrze czasem jest zgniłe, ale wszystko co zostaje ma znaczenie, powietrze jest nośnikiem energii i w nim zostaną nasze myśli, ktoś będzie naszą energią oddychał, co zrobi z tym oddechem?... świat nigdy nie zasypia... pozdrawiam:)

"gadał dziad do obrazu, a obraz do niego ani razu"- takie pierwsze skojarzenie. mowa jest srebrem, milczenie złotem , a umiejętność słuchania platyną. czasem nie potrzeba rozmówcy tylko słuchacza, potrzeba wygadania się jest w człowieku bardzo silna. jeden potrzebuje do tego przyjaciela, inny księdza czy psychologa, innemu wystarczy manekin. dobre emocje i refleksja. pozdrawiam:)

trudny temat, niosący duży ładunek emocjonalny. ale ...nie udało się.:( pozdrawiam:)

wyjdzie nijaki. zamysł dobry, ale jakby nie wykończony. "Czlowiek ktory wyjdzie z zycia caly jakis doskonaly (....) nie wie co podroz przez zycie bo jej unikal" pierwsze słowa coś zapowiadają, potem jest wyliczanka, która nawet stopniuje napięcie i ...klops. przewidywalne zakończenie, a spodziewałam się mocnego, z dobrą puentą. wyszło nudne jak życie idealnego człowieka, ale może właśnie o to chodziło. link podany przez Lene Se - bardzo trafiony. pozdrawiam.:) ps. jesteś obcokrajowcem? nie wygląda. to miał być lekceważący czytelników żart czy wytłumaczenie się z "niepolskiej" klawiatury? jeśli wytłumaczenie- to w sformułowaniu niefortunne.

na tak. nie ma się do czego doczepić. nasza zaganiana codzienność. media od rana dostarczają taką ilość złych informacji, że człowiek się uodparnia. na wsi jeszcze wiedzą sąsiedzi, jak kto siedzi, w blokowiskach, każdy ma swoje sprawy. podmiejscy nowobogaccy otaczają się murami. każdy sobie... . w zaganianiu każdy sam dopija zimną kawę i nakłada twarz (dobre określenie) przed wyjściem, zostawiając swoje prywatne piekiełko. większości trudno dać radę z samym sobą. obojętność to nasze barwy ochronne. co nie znaczy, że usprawiedliwiam i pochwalam. jestem z tych co nie milczą. to dobre? niekoniecznie. dobrymi chęciami..., a nadgorliwość gorsza... . tak czy owak warto reagować. uff to się rozgadałam:), pozdrawiam:)

"co było nie wróci i szaty rozdzierać by próżno.." taka prawda. pełno takich ludzi, jak peel. jak mu było dobrze samemu ze sobą to ok. , ale jak widać przyszła refleksja, może żyjąc egoistycznie kogoś skrzywdził. nawet refleksja po czasie jest pozytywnym objawem, na start się już nie wróci, ale można bynajmniej przeprosić . pozdrawiam:)

Słoń w składzie porcelany, jak grafoman wśród poetów. sedno! ale! jak grafoman zniesie durszlak, może kiedyś otrze się o tiulowy cedzaczek:) wyruszam na pustynię szukać ziarenek natchnienia:) pozdrawiam. życzliwa grafomanka:))

nadzieja matką...., ale warto ją mieć:) i tego się trzymajmy! pozdrawiam:))

aż rumieniec mnie oblał...cud-miód, same słówka-smaczki, leciutko opowiedziane, z delikatnością misternej koronki. pozdrawiam:)

takie skojarzenie to dla mnie największy komplement, kłaniam się wdzięczna. pozdrawiam.:))

miło gościć, tak, mam nadzieję, że to codzienność u mniejszości, pozdrawiam:)