Stary_Kredens

Tak , czasem tak bardzo prgniemy ciszy zwłaszcza po burzy , ale chyba nie nazbyt długo , gdy życzenie się spełni może wcale nie będzie nagrodą dla tego komu przypadnie , a zmieniać zawsze warto i niekoniecznie wszystko - wierszcz dobrze napisany zwięźle bez zbędnych słow i ozdobniów adekwatnie do podjętego tematu , choć skojarzenie spojrzeń z ćmami jest już nieco oklepane nawet jeśli nie mają skrzydeł Pozdrawiam kredens

Ach ! jakże miło, ale gdzież mnie tam do Wyspiańskiego nigdy nie dorównam, choć w niektorych sparawach, to bym nawet i nie chciała Pozdrawiam Kredens

O kurczę fajne, zwłaszcza ta wydmuszka, czy to Twoje określenie ? czyś skądyś to podchwycił? bo takie dosadne a jednoczesnie okrężną drogą barda Pozdrawiam kredens

To nieistotne, co ja uważam, ważne co autorka myśli. Pozdrawiam Kredens nadal pozostaje dla mnie tylko meblem (mea culpa) nie bardzo rozumiem co masz na myśli z tym meblem - ten nick rodzi tyle niejasności , ale nie pora by go zmianiać Pozdrawiam Kredens

Na pewno zawsze albo prawie zawsze można coś poprawić , ale ja juz poprawialam i nich tak zostanie , mnie sie podoba , choć to tylko subiektywne odczucie . Pisałam ten wiersz z myślą o konkretnej osobie , ale potem przyszło takie uogólnienie i tak zostało.Mam nadzieję jednak , że to ziemskie szczęście jeszcze do niej przyjdzie Pozdrawiam kredens

"było" wszystko to co kryje się w miłości niespełnionej w owym nienasyceniu własnie wywołującym ten specyficzny żal, było i minęło nieodwracalnie Pozdrawiam Kredens

aha , no trudno , nie wiem czy to niedopracowanie programu , czy też zmiana tytułu utrudniałaby identyfikacje raz już zaistniałego wiersza , chyba raczej to drugie Dzięki za odpowiedź Mefisto Pozdrawiam kredens

jak miłość to chyba serce no nie ?, ale może coś zaproponuj chętnie podchwycę i zmienię Pozdrawiam Kredens Odpuściłbym sobie to "serca dno" jeśli już. Z tym że "kropla słona" też nie specjalnie. Obawiam się że przy takie dedukcji zostałby sam tytuł bo treść niespecjalnie odkrywcza, w dodatku "zbita" na kamień. i niech tak już zostanie, w końcu to tylko miało być żartobliwie o nieżartobliwym Pozdrawiam Kredens

końcóweczka w rytmie się rwie, ale owszem latem też mogła wydarzyć się taka tragedyja Dzięki za czytanie i za plus Pozdrawiam Kredens

Dobry pomysł , trudny temat i dobra odpowiedź moim zdaniem- tylko u Jezusa jest przebaczenie Pozdrawiam Kredens

To także, ale tylko w miłości spełnionej Pozdrawiam Kredens

Dzięki za czytanie i plus a że żal to trudno se la vi Pozdrawiam Kredens

jak miłość to chyba serce no nie ?, ale może coś zaproponuj chętnie podchwycę i zmienię Pozdrawiam Kredens

śnieg wirował padał lśnił skrzył się sypał starczy chyba dudnił nie to już przesada jemu dudnić nie wypada wybierz jedno to...wirował by do rymu mi pasował a w tym śnieżnym wirowaniu coś się z nagła przypomina któraś tam z kolei zima cisza choć to środek miasta lecz uliczka wąska ciasna małe domki ganki światło lampy zza firanki moje kroki dudnią głucho słowo dudnią się przydało kiedy raz już zaistniało pcha się jak natrętna mucha no i mówię noc już głucha tak upiornie pusto cicho jakie mnie tu niesie licho pod te drzwi za którymi jesteś ty zawsze będę to pamiętać tamtą zimę tamte święta ciebie miłość było było było było to nie tylko pusty rym to coś więcej ale co coś co spadło kroplą słoną na samiuśkie serca dno

prawie każdy zazdrości , ale każdy może mieć , dzięki za ocenę i czytanie pozdrawiam Kredens

W moim wierszu jest tak i uważam , że jest dobrze , a Twoja wersja jest okrojona z mojej i dlatego wydaje ci się , że tak lepiej, a może i lepiej? Nie wiem Pozdrawiam Ciebie bezet - K

Ja bym zastąpiła słowo " ktoś" na słowo człowiek- pożar rzeźbi niech sprawca zostanie wymieniony z imienia Pozdrawiam Kredens i plus za temat

Pewnie tak , skoro tak to odbierasz , chciałam prostych myśli i prostych słów . Dzięki za przeczytanie i komentarz Pozdrawiam kredens

Alboś bardzo młoda albo bardzo pobieżnie przechodzisz nad sprawą wiary bo tak naprawdę to wiersz o tym i nie wiem , czy to takie oczywiste dla wszystkim w tym i dla Ciebie , że po śmierci do Boga idziemy gdzie dopiero jest prawdziwe szczęście , nieuchwytne tu na ziemi, może to i nieudolnie napisałam , skoro jest taki odbiór, ale chciałam napisać bardzo prosto , natomiast oczywiste dla wielu to na pewno nie jest wystarczy , że w tej chwili nad tym się sama zastanowisz. Jeśli jest to, dobrze. Pozdrawiam Kredens

Chciałam coś odpowiedzieć... e tam! Ale pozdrowienia owszem zawsze Kredens

Masz rację , posłuchałam i zmieniłam co nieco Dzięki za czytanie i komentarz Pozdrawiam raz jeszcze Kredens

to życie po oceanie wzruszeń - to dlatego takie skojarzenie ponieważ namiętnie ostatnio czytam Korzeniowskiego , a poza tym uważam , że to bardzo prawdziwe stwierdzenie- emocje wzruszenia co rusz to inne od apatii do euforii zależy kiedy i zależy z kim Pozdrawiam Kredens

Twoje? fajne , ale czy takie bezstronne to szczęście? Może? Pozdrawiam Kredens

Cóż ja Ci mogę odpowiedzieć co do jutra? pytasz pytaniem oczu smutnych ust grymasem nieco zdziwionym, że to właśnie tak? mogło się wszystko wydarzyć przyjść z uczuć przypływem napełnić obdarować zaczarować w dobre dni razem na zawsze na nigdy takich bajek zna świat... wśród wzruszeń różnych między kołyską a grobem płynie życie zależy kiedy zależy z kim potem ciało się rozsypie duch do Boga odleci do wiecznej przystani zacumuje przy brzegu wśród ludzi szczęśliwych twarzy roześmianych

ładnie w zamiarze myśli , ale zbyt dosłownie jeśli chodzi o poetycki warsztat Pozdrawiam Kredens