Stary_Kredens

No przecież w labiryncie można się zagubić , chyba , że ma się nić Ariadny ,ale Ty jej nie wskazujesz więc , nie wiem , czy to jest najszczęśliwsze określenie Pozdrawiam Kredens

Dla mnie wiersz dziwny i niezrozumiały mimo trzykrotnego czytania , a może to tylko dlatego , że tak mnie dzisiaj głowa boli? Pozdrawiam Kredens

Dzięki za czytanie i pracę nad moimi wierszami , jednak wole swoją wersję , zdecydowanie Pozdrawiam Kredens

Zebrało się panu na żart i to wszystko pozdrawiam Kredens

I Ukąsiła mnie żararaka zgryzoty jad szybko się rozprzestrzenia jeśli nie znajdę antidotum zginę od tego cierpienia jak wielu ludzi jad ten poznało co drąży głębiej i głębiej? zatruwa duszę i ciało dzisiaj jest on we mnie jakże trudne są ranki jakże lękliwe wieczory noce które nie dają wytchnienia Boże , ja wiem, znam istotę Twojego spojrzenia, jestem małym okruchem w wielkim oceanie cierpienia II Czy zauważyliście jak w chwilach cierpienia kłębią się słowa z tragicznym -R? dramat, zgryzota, ciężka choroba zatrata, trwoga i śmierć i brak i rozpacz R jak żararaka i tarantula skorpion gotowy uderzyć nie ma tu miejsca na ciepłe szczęście na czułą miłość i cichy dom A wiara? - próżna A dobro?- kruche A róża?- róża, niestety, ma cierń

Czy radość z ozdobnikami w formie epitetów jest większa niż bez nich? Radość to ty i to wszystko , a jednak coś nie coś zmieniłam , a niech tam Pozdrawiam wszystkich ciepło

No tak , bo w końcu tylko siebie mamy , mądry ten Twój wiersz Pozdrawiam Kredens

Ale właściwie , kto tu ma się wstydzić ? - wszyscy i nikt , ale na pewno nie my? Pozdrawiam Kredens

Wybuch jest- radość,taką jaką się pamięta z pierwszej miłości, czy to za mało? Pozdrawiam Kredens

Tylko o zakładkę chodziło, przykro jeśli , to nie to , ale dla mnie, to Pozdrawiam Kredens

Tak , z pewnością to podróż sentymentalna w pierwszą miłość , tak to czuję i takie właśnie niebo pamiętam -atramentowe Pozdrawiam Kredens

Niebo atramentowe nad drzewami zakreślone magią stalówki zakładka między stronami pamięci wypada, otwiera kroki za mną odwracam się - ty- radość zwielokrotniona na próżno dziś szukać spojrzenia atramentowe fiołkowe za kołnierz mi sypiesz mrowieniem pierwszego niedosytu futerał skrzypiec odbija echo słów do jutra...

Raz rytm kroków , raz grobowiec , trochę to niespójne, ale pomysł dom - miasto , a zwłaszcza portret na szczycie chodnika , dobry Pozdrawiam Kredens

Laboratorium , może i trafnie , ale mało poetycznie jak dla mnie Pozdrawiam Kredens

Może być i kapota Pozdrawiam Kredens

Stary Kredens- to od ulubionego wiersza Arthura Rimbaud "Kredens" Podrawiam

Drogi komentatorze Stanisławie , nie bardzo ten komentarz rozumiem Pozdrawiam Kredens

Myślę ,że bez straty dla wiersza można by pierwszy wers usunąć ,tytuł wystarcza.Wielkie litery wprowadzają jedynie zamęt.Do "nad lasem"( podoba mi się) jest w tym jakaś melodia i tu skończyłbym strofę. Proponowałbym "dwuzwrotkowiec" .Z tej drugiej części wyrzuciłbym "owdowiała" ,"zima" i kończące "ty". Drobna kosmetyka ,a rozszyfrowuje nieco tekst. To tylko drobna sugestia.pozdr Dzięki panie Mariuszu , poprawiłam i myślę , że tak lepiej Pozdrawiam

O nie, nie potrafię niczego to nie zmieni ni ptaków odlotu kwiatów umierania słońca znienacka rozświetlonego co byle cień pochłania w modlitwę duszną, różańcową przyoblekły czarne anioły przydrożnej wierzby duszę w niepokoje nocy w zmatowiałe chrusty półksiężyca znak nad lasem słyszysz jak ciągnie smutna muzyka ? w kruchtę powiała i drży zima śmierci przyjaciółka bądź, ze mną bądź do szpiku kości do bólu lędźwi

Obrazoburcza kontaminacja Pozdrawiam Kredens

Bardzo się starałaś ująć wszystkie aspekty życia , ale trochę to brzmi jak szkolna rozprawka Pozdrawiam kredens

Chyba majtania kluczyków?, a poza ty , to gdzie Ty chadzasz na poszukiwania ideału? Pozdrawiam Kredens

Dzięki Ran Pozdrawiam Kredens

Mnie tam się podoba , ciepło , aromatycznie, znajomo Pozdrawiam Kredens

Czy wróciłam ? tego jeszcze nie wiem . Pozdrawiam Kredens