Kaliope_X.

czekałam na ciąg dalszy, zacznę od końca :) znak zapytania kończy frazę poddaną wątpliwości, wydaje mi się, że w dobry miejscu. impresje nie do pary, bo zawsze ulotne i nie przystające do rzeczywistości, wyobrażenia rozmalowane chwilą - więc czy nie prysną zbyt szybko, zanim ich nie "dopasujesz" do czegoś... nim zdążysz zapisac w kilku sylabach... etc... czy - tak, jest powtórzenie, aby wskazać na dwa kończące pytania. może rzeczywiście razi repetycja, hmm... ok. dobrze zwracasz uwagę, zastanowię się nad tą manierą (przypominam sobie, że zdarza mi się tak kończyć wiersze. z powtórzeniem). dzięki. bez przesady z wybaczaniem, prosiłam ostatnio o uwagi i jestem wdzięczna!

sympatii promień sięga ciepłem do ziemi znika każdy cień

odmrugnie oko gwiazdy milczącej złotem w niebie wysoko

on też coś skrywa gitara w rękach mu drży jak głos dziewczyny

melodia płynie stopy w taniec rwie rzeka dziewczyna czeka ;))

Krysiu, u Ciebie, jak zawsze, warstwa na warstwie jak dobry tort :) odczytuję lekką ironię w dobrym stylu, żeby nie było za słodko, od samego początku - gorzkie słowa to oczywiście zbyt wiele, ale musi to "strawić". nie zgadniesz o czym marzy, bo te marzenia, jeśli nimi są, być może już przeradzają się w żale i sny o pięknym, nie danym jej losie ("a przecież miało być..."), w obawie przed samą sobą - by nie myśleć o powodach do nienawiści, gdy bajka dopiero się zaczyna. tylko, że gonitwa pomiędzy jedną a drugą kropką, stanie się kiedyś kolejnym pocałowaniem klamki. więc co pozostaje? kobieta nie ukryje bólu za kamienną maską. przecież welon, nie byłby wtedy tak biały... no i wciąż nie wiesz o czym marzy... póki co - na dziś. Takie tam moje gdybania, ale Krysiu uczę się od Ciebie. Dzięki. Wymownie jak zawsze. Jak to kobieta ;) pozdrawiam serdecznie, in-h.

zmruż teraz oczy uwierz w wewnętrzną siłę nie bój się nocy

:) dziękuję. K.

... bo pozwalają na chwilę wyjść ponad, unieść się, przystanąć w antrejce, zapatrzeć w bibeloty, nawet jeśli nikt nie zechce słuchać... nawet, jeśli tylko w solo odpłyną, gdy nie ich czas... bardzo dziękuję za wizytę, Duks :) cieszy mnie, że impresje Cię zainteresowały. pozdrawiam, in-h.

filozoficzny sens życia pośrodku gwiazd mrugnięć lirycznych

och ! :))) no racja. wybacz kolokwialny ton, Rihtiku. troszku z czasem na bakier, a chciałam coś wierszem powiedzieć, nie powinnam... muszę zmykać, pozdrawiam. in-h.

rację podajesz czas deszcze przegonić tak nie przystaje

jak poradzić sobie z pędem życia kiedy wkoło coraz gorsze czasy jedna rada, trzeba się nasycić tym co w garści, nie patrząc na masy trzeba zawsze mieć to na uwadze by problemy ważyć mądrą szalą trzeba szczęście widzieć w ludziach, radzę bliscy sercu, jemu dobrą falą... ... zbrakło mi weny na ciąg dalszy ;) ale Ty już wszystko powiedziałeś, Rihtiku. więc odcisk mrówczej łapki pozostawiam jedynie... z pozdrowieniem, :)

Pyrlandia górą spod Poznania nadciąga deszczowa chmura ;))

Leno, dziękuję za czytanie! :) cieszę się, jeśli dostrzegasz melodyjność. pozdrawiam, in-h.

w gwiezdny pył spadnie kiedy spostrzeże złotą jej serce na dnie

u mnie deszczowy lipcowy zawrót głowy humor wtorkowy ;))

gwiazdy nad siebie wynoszą tęskność nieba w wiersze, gdy trzeba

... chociażby dla jej uśmiechu, który zobaczyłeś, "warto" było poznać tę historię. uśmiech jest najkrótszą z dróg, najbezpieczniejszym przejściem... dzięki czytaniu nie jesteśmy skazani na jeden żywot i ci, o których piszemy, i o których czytają inni, również. "warto" więc czytać, warto żyć wielokrotnie. raz jeszcze pozdrawiam, in-h.

ale co tam ja, Anno... wiersz musi się podobać, nie ma innej opcji, bo jest po prostu sprawnie napisany i bardzo urokliwy :) serdeczności! in-h.

przyjemna pastela, a nawet akwarelka - a to trudniejsza technika ;) rym, rytm i melodia. no i coś, co potrafisz zamknąć w swoich wierszach, Anno - poezja. pozdrawiam, in-h. :)

Twoje vademecum jak życiowa mądrość. Kilka wersów, a tak wiele prawdy. O uczuciowości, o przeżywaniu emocji, o potrzebach, o brakach. O dwóch różnych światach - a jednak bez wzajemności ani rusz. trafna myśl. pozdrawiam, in-h.

Oxyvio, jak każdy czytelnik, masz prawo do własnej opinii, którą cenię, jak zdanie każdego innego czytelnika :) Bardzo dziękuję za to, co doceniłaś. Cieszy mnie Twoje dobre słowo. Będę mieć na względzie jeszcze większą troskę o jasność przekazu. Dzięki, że zwracasz uwagę, bo to bardzo ważne. Wszak, w prostocie piękno tkwi! Serdecznie pozdrawiam! in-h.

jej księgi żywe nie ma liczby najlepszej wciąż jej przybywa

Norwida echo wplotłeś gwieździe w promienie czmychają cienie ;)