Marek Konarski

Jaki jest powód (choćby najmniejszy) dziwacznego rozciągnięcia tekstu ? Po co budzić zastygłe już serce, skoro pożądamy, aby było zastygłe ? Skoro kobieta w czerni jest powieszona, to jak może szybować ? Tekst - totalna porażka. Temat zastępczy, wykonanie fatalne.

noce są jednakowe wspomnienia zapisane na celuloidzie jestem twoją kliszą odbijam co ukrywasz czego boisz się o poranku wychodząc rozlewasz mleko biegniesz uciekasz światłoczuła czekam przez żaluzje wnika słońce ciągle :)

Stara, paskudna Kali niszcząca zło (konfesjonał !), pokonana przez współczesną Kali - alarm z językiem ze skarpet... ;) Onirycznie, jest z całą pewnością :)

Żywa poezja... ? Radzę nie używać słów, których się nie rozumie ;) Żałosne.

To nie jest poezja, tylko okolicznościowa rymowanka. Najlepiej przesłać zainteresowanemu i nie dzielić się nią z całym światem...

Ładnie się zaczyna ale potem : świadomy naszego istnienia nieświadomy mojego umierania ale przecież koniecznie nie chcę umierać a ta chwila to zaledwie ułamek ulotna sekunda jedna z tysięcy których biliard tak chciałbym zatrzymać a to nie sen to jawa paskudna świadomość niemożność zatrzymania tego co najważniejsze gorycz istnienia pełnia istnienia istnienie ... Co to jest ?! Autor z peelem zapowietrzyli się egzystencjalnie ?! :))) Wyrzucić i zapomnieć...

Co innego gdy nas ciska wiatr z urwiska… Mocne... :)))

zastanawiam się czasem ze wstydem piszącego czy obraz nie jest wymowniejszy od słowa czy nie lepiej pobudza wyobraźnię gdy widzimy pistolet w ręku jednego człowieka przyłożony do skroni drugiego Raz tak, raz siak... ;) Nie każdy obraz, jest "uzbrojony" i są słowa, które zabijają... To są rozważania w stylu : co było pierwsze, jajko, czy kura ? Jałowe.

Nie musi się trafiać bardziej, wytarczy raz a dobrze... :) Ta, w jednym życiu zupełnie wystarczy. :-) Tyle życia, ile miłości... :)

wciąż rozglądam się na tą piękność, która mnie otacza pokazuje jak żyć mam w harmonii i spoglądać z perspektywy badacza.. Proponuję objąć perspektywą badacza, również poezję. Na razie to "ziemia obiecana" ;)

Truizmy, truizmy, truizmy...

Baaardzo niedobre...

Rozpełzażyłem się... Wierszyk przyjamny :)

Wiesz o mnie wszystko... ;) Dziękuję.

Aż pewnego razu podchodzi do mnie dziwny gość Proponuje lepszy świat ... Podaje coś czego nie znam I nagle ... mile odpływam od rzeczywistości Wszystko zaczyna cieszyć mnie Trudno się temu oprzeć Nie wiedząc że to zgubne jest Idę na całość Lepsze samopoczucie też I przez jakiś czas Odbiegam w dal, zostawiając za sobą mój zepsuty świat ... To nie jest poezja, tylko zwykłe gadanie... Okropne.

Całkowicie zgadzam się z przesłaniem i całkowicie nie akceptuję formy. Tekst powtórkowy.

zostają zgliszcza gdzie łatwiej diament odzyskać "Popiół i diament", to nie jest... Tekst równa do kluchowatej codzienności.

Wyszła martyrologiczna katarynka, nie zawsze temat "uświęca" tekst...

Żeby jeszcze ta "zwykła miłość do słabości" trafiała się bardziej zazwyczaj - niż zazwyczaj się trafia... Chyba jasno się wyraziłam? :-) Nie musi się trafiać bardziej, wytarczy raz a dobrze... :)

Psiak może nie jest zbyt piękny ale ma inne psie zalety ;) Dziękuję :)

Zawsze pojawia się dramatyczne pytanie, które to są słowa... ? :)

żyć trzeba umieć w zgodzie z życia zasadami, ja - prosty człowiek odnalazłem dla siebie ideę! Ale... Pomimi tego... Nie chcę tęsknić, nie mam odwagi, mój własny świat poezji przeżyć musi, trwać musi, ku dobru innych. Źle to widzę, w obecnej formie będzie to uszczęśliwianie na siłę ;) Tekst nieporadny, naindorzony, kapiący od frazesów.

Ze wszystkich poetyckich "sprawności", pisanie prostymi słowami, jest chyba najtrudniejsze... Dziękuję :)

Przecież to nie ma znaczenia Eee tam... skoro jest kac, to ma znaczenie :)

najsłodsze z kłamstw jutro zaplątane w pajęczynę nad drzwiami a później nawróci nas powiew jesieni Niezły fragment, reszta poetycko dosyć "nieopierzona" - sympatycznie naiwna ale i nieporadna.