WiJa

wiersz dedykowany, nie ma się co (pod nim) wymądrzać :)

jeżeli jeszcze można myśleć, to nie jest tak źle, tzn. nawet tragedia nie musi być tak okrutna, jak jest okrutna :)

Może trochę i jak zawsze przesadzam, przedobrzam, ale czyż nie tak, jak ja to potrafię (najlepiej, bo wyjątkowo i jedynie). Ale nie wiem, czy człowiek tak najlepiej potrafi, jak jest od tego, bo do tego stworzony (i to wystarczy), czy tak, jak wykorzystuje swoje predyspozycje (dodając do tego, co robi oddanie do tego, co robi). 2016-08-31

Jaka Rodzina, taka Ojczyzna. A życie nie żałuje i nie szczędzi nikomu niczego. Po prostu i jak najbardziej dla każdego jest wystarczająco wymagające. A że widocznie jednemu sprzyja, a drugiemu dowala, to jeden uważa, że mu sprzyja, a drugi uważa, że mu dowala. Ale i tak najgorzej to uważać, że w życiu może coś być przesądzonego. 2016-08-31

myślę, że zagalopowałeś się, ale co tam moje myślenie do Twoich odczuć :)

masz charakter i swój styl, gratuluję Ci :)

lepiej nie wiedzieć, a to co nas doświadcza niekoniecznie brać za złe :)

widocznie jeszcze z mało (bujasz), jak na ten bezwzględny świat :)

życzę więcej szaleństwa (żeby nie powiedzieć - grzeszności), a mniej grzeczności (broń Bożę, żeby tylko w twórczości) :)

Człowiek, jak to człowiek przyzwyczai się, przywyknie, nie tak do dobrego, jak do złego, a przynajmniej na człowieku, co by nie, zagoi się, jak na psie. A co złego, to spłynie po człowieku, jak woda po gęsi (albo jak po kaczce i po sprawie - daj Boże), tylko czy to nie są tylko pobożne życzenia człowieka. No i człowiek (żeby być człowiekiem) musi się nosić, jak paw i puszyć, jak indor. 2016-08-30

Powiedziałem, powiedzmy, że to, co wiedziałem, można się więc teraz śmiać i można się wyśmiewać..., tak do rozpuku i tak do woli, bo tak to do ludzi dociera. Żeby tak jeszcze do kogoś dotarło, że śmiech z tego, czy wyśmiewanie tego, co kto powiedział jest, czy nie jest wyśmiewaniem tego, który to powiedział. I do kogoś, żeby dotarło (a do kogo, jeśli nie do siebie), że wyśmiewanie kogoś nie jest śmieszne dla nikogo. 2016-08-30

ambitnie, a nawet tak ambitnie, że nie wiem czy to jest spoufalanie się z tym językiem, czy obrzydzanie go sobie i komuś :)

ja bym z tego zrobił trzy wiersze, ale ja to mam trudności w połapaniu się w tym, czego jest tak dużo naraz, i jak dla mnie na gwałt (mojego malutkiego umysłu). co wcale nie znaczy, że tak jak jest, to jest źle, bo przecież i na szczęście inni mogą więcej :)

bezkarni mogą (sobie pozwolić na) więcej. z tym, że nie ma niewinnych, tylko że ci (przynajmniej jak na razie, ale to się też może urwać), którzy są bardziej umoczeni/winni zniewolili tych, którzy są mniej, a jak już mówiłem, każdy w jakimś stopniu jest winny temu co jest :)

nikt mi nie powie, że my (świeci, czy nie święci) nie jesteśmy temu współwinni :)

to jest poezja (bo) bez puszenia się i bez silenia na nie wiadomo na co :)

jak to jest (dziwnie) na tym świecie, że niektórzy bardziej martwią się o czyjeś niż o swoje. ze wszech miar muszą to być ci lepsi :)

ale mrok nie spowije tego, co się będzie rozpamiętywać, a tym samym wracać do tego czegoś, co było jest i będzie :)

ale krzywe lustro może garbatych wyprostować :)

takie samo diabelstwo, jaki to, że superata jest gorsza/groźniejsza od manka :)

jak to wszystko na tym świecie, co nam Bóg daje ma swoje znaczenie :)

nikt nie jest znikąd i to ma czyli niesie ze sobą pewne życiowe reperkusje, ale i tak, jakby kto nie szedł, każdy idzie znikąd donikąd, nawet jeśli skądś dokądś najwięcej więc, jeśli nie wszystko zależy od nas samych, od naszego wyboru, czyli od niezależności, której i tak nie ma, ale do której się idzie (jeśli nie dzięki której) jasne, że w ciemno PS co pewne to pewne, a co jakieś to jakieś 2016-08-28

ano właśnie, jak inaczej do tego podejść, jeśli nie ironicznie/satyrycznie. ale w końcu trzeba będzie się wziąć w garść :)

jak to wszystko i zawsze zmierza do jednego z drugim (czyli do pary) :)

przewrotność pierwszej klasy :)