cezary_dacyszyn

znowu tryskam radością i zachwytem po przeczytaniu wiersza :-) No i trochę zazdrością . Znaczy : jest bardzo dobrze , a " dzisiaj byłaś ubrana w męski charakter " przecholernie świetnie !

kilka razy , a cztery wtopiłem ;-)

? ale że co ja ? kaizub :-)

zgadzam się z EA :-)

całkiem zgrabnie :-)

już sam początek to wiersz ... Dalej już tylko poezja ... Brawonno !!! ;-)

WoW ! I BRAWOW ! ;-) Całe mnóstwo fajnych fraz - to się zwie osobowość :)

Cieszę ... Bardzo on bisty ;-)

bo bardziej wspomnienie niż poezja ;-) Siemka !

nigdy NIE WSTYDZIĆ się smutku ;-) Pozdrawiam również :-)

bez zastrzeżeń dokonam słusznej zmiany ;-)

po przeczytaniu w w-ych wyjaśnień ... nie o to chodziło ale kawałek się podoba więc OK :-)

dzięki za gościnę ;-)

osobisty to i zrozumieć ... Tak sobie pomyślałem , że gdyby przypadkiem Ktoś zajrzała - to może jakiś przypływ ciepłego wspomnienia ... A w Sopocie zewsząd wtedy Chi Mai ... :-)

absolutnie babski temat i jak mnie się do niego odnieść ??! Przeczytałem , próbowałem rozgryźć , poczekam kolejnego . Pozdrawiam :-)

wszystko dobrze zapisane , ale znowu u Ciebie rani mnie sama końcówka - wiem , wiem - ma być , toż to cała istota , ale ... za lakoniczna nawet jak na kobiecą wrażliwość , poza tym : TY NAPRAWDĘ POTRAFISZ ... Hmmm ... pozostaje mi serdecznie pozdrowić ;-)

niby nic nowego ale u mnie masz plusa za formę i lekką dozę autoironii :-)

to dopiero istny wisielczo i samobójczy wynalazek... ;-) Cóż . te cholernie podłe stany potrafią przytłoczyć , a jak już im dać pole do popisu ... Tego Tobie nie życzę , ale pod wierszem podpisuję się z uznaniem , bo trafnie w nim oddajesz zgonostan , a i słowa uroczo dobrane . Ale przepędź - i to szybko !!! Pozdrawiam , C :-)

dobrze uchwycony stan zawsze ma predyspozycje na dobry wiersz - czytając go czuję własną anatomię i te wszystkie zależności organów . Świetnie pozbierałeś do kupy całą gamę uczuć , które ostatnio moim udziałem ... Zdecydowanie bardzo dobrze ;-)

pamiętasz sopot ennio morricone targowisko szczęścia w twoich oczach rosłaś przy mnie jak córka dłońmi złączeni na zawsze nic nas nie rozdzieli nawet molo lipą szumiały włosy po latach powiało morzem milczenia wdowieństwo dostojne Wolin 13 II 2010

cholernie zazdroszczę Ci tej dosadności - w tym wierszu również :-) Pozdrawiam , C ;-)

trzeba być naprawdę silnym facetem by przezwyciężać te kamienie ... Odporności ;-)

pięć ostatnich wersów dla mnie - wcześniej okroić i dosadnić :-)

przegadane - strasznie ... U Ciebie zawsze wyczekuję lepszych ;-)

Cieszę , pozdrawiam :-)