Dyziek_ka

Fajnie potrafisz wywołać uśmiech zadowolenie autora, właśnie przez słomkę, chroniąc go przed zachłyśnięciem. Dziękuję. Pozdrawiam uśmiechem

Rutyna (farmaceutycznie) zmniejsza cytotoksyczność utlenionego cholesterolu, a zatem zapobiega sklerozie jakby jest przeciwstawna starczemu rutynizowaniu pamięci. Przewrotne prawda. Rutyna przeciw rutynie. Rozbawiłaś mnie dociekliwością. Miło Cię czytać, nie tylko pod moimi tekstami. Pozdrawiam

Równie subtelnie dziękuję za czytanie. Słonecznie wiosną pozdrawiam

tak to nadzieja, a "cały świat" :)))) wiosenie pęka pąkami dziekuję Powodzenia na spotkaniu, miłych gości. Pozdrawiam

Aniu bardzo dobry wiersz i po raz pierwszy z tezą polityczną. Poglądy mamy identyczne, choć nieco zmienił bym akcent. Bo wynikało by z frazy, że bardziej negatywnie wyrażasz sie o słuchaczach niż o rzucającym perły. O ile można mówić o pewnej naiwności słuchaczy, to premedytacja rzucającego jest oczywista. Brawa za sposób odwagi cywilnej. Uściski Aniu

Możliwości interpretacji nie zachwiałaby interpunkcja, a zmusiła do płynności czytania Piękny wiersz i sądzę , że dla głośnego czytania, dla dykcji warto było by dodać w przedostatniej samogłosek, na przykład drżeniem zsypywane obietnice do jednej. Przepraszam to tylko propozycja, bo wiersz który zabieram i plusuję. Pozdrawiam

za gitarą śpiewana szeptem stąpająca brzemienna deszczem wiosna w refrenie,,,,,,, bo i Ciebie dopadło Pozdrawiam

Dziękuję Aniu szczególnie wiosną, nadzieja zaczyna być najważniejszym paliwem. Pozdrawiam wiosennie

czekam Spółeczko słowo się rzełko

Bez pukania wszedłem w ten klimat. Dziękuję, że zrobiłaś odrobinę miejsca bym przysiadł się w to zadumanie, dotykając przemijalności poddałem się załamaniu przestrzeni Pozdrawiam

uśmiechnięta złodziejko nadziejo kradniesz myśli jaśnieją w strofach na nowo odkrywam słowa wyzwolone zamotane w sieci nie dochodzę praw wysysam słomką z wierszy przetworzoną pięknie mroczną rutynę odpocznij teraz odpocznij zapiszę znaczenia

Ile mogą słowa? Patchworkową kołderką pięknie okryłaś urodzinowe święto Magdzie. Wyjątkowo skomponowane życzenia, Niestety urodziny mam dopiero za parę miesięcy Ale już szykuję antologię, Emko. (bo to ja Was skutecznie godziłem), Tak, że i ja szlachetności Twojej się polecam. Za pomysł, za wykonanie i za pamięć, niestety tylko jeden punkt. ( no znów zaczyna zielony żyć) Nikt nie widzi, że się nie wstydzisz, uściski towarzyskie dla Dzidzi

Sarkastycznie, i z umiarem lirycznie, trafiłaś bo bez czapkowania zbawicielom i wytykania winnych ,,,ot nędza losu. Pozdrawiam

oj Społko, jakie to fantastyczne flirty, pozdrawiam

Smutno mi bo moja wiekowa Husky pomalutku odchodzi I mówi mi to swoimi matowymi różnokolorowymi ślepiami. Dobry wiersz Pozdrawiam

smutek też może przynosić radosć jeśli jest się do kogo wysmucić Piekny wiersz Świątecznie pozdrawiam

Ultimatum jutro podzielę na pół Jak koszyk tradycji, nadzieją Tak to przeczytałem i bardzo mi wiersz przypadł do gustu. Pozdrawiam

Wiersz dobry, zsysający myśli,,,,idea zła w zamyśle, bo werbalizacja uczuć winna być przedstawiona obiektowi po wyrwaniu pilota z ręki. Może też czeka na odrobinę zainteresowania i walkę o siebie choćby z pilotem Pozdrawiam

Nie cierpię używać zwrotu Peelka. Dlatego przyjmijmy proszę, że piszę do autorki a nie do Ciebie osobiście. Poruszasz problem kobiety matki, polki, wychowawcy, kochanki, która wchodzi w te wszystkie relacje obciążona bagażem doświadczeń, ale także narzuconych ról tradycją. Świetnie przekazane zamiennie komunały ślepa kochanka, czy matka polka. Bardzo lubię Twoje pisanie, bo gmerasz nim w mózgu chroniąc przed zastojem, wnioski zostawiając czytelnikowi. Pozdrawiam

Zadziwiająco Cie nastraja wiosna, te moralne oczekiwania śmierci, sadziłem, bliższe są jesieni. Wiosna to niepokoje, ale właśnie nie standardowo poprzez odwrotność, spokój oczekiwania na zmianę stanu odczuwania. bo chyba tak rozumiesz śmierć, wiersz nabiera nowego wymiaru. Warsztatowo sporządzony ze smakiem delikatnością i pozorną gadatliwością odwraca uwagę od skargi, nawet na stwórcę, że tam gdzie nirwana czekają. Czy rzeczywiście się śpieszysz ? Bardzo mnie zaciekawił i spowodował kaskadę myśli Twój wiersz, dziękuję. Pozdrawiam

Dzisiaj biorę co dają kolana - Menuety, wiersz znałem i zawsze mi się podobał dlatego zabieram go dosłownie na wyższą półkę. Pozdrawiam a jak się sturla???? będzie bolało :))) buziaki, Dyźku! Taka to znów ciężka poezja nie jest, żeby półki nie wytrzymywały, nawet górne

Baletnica jak piszesz nie miała wyboru? Ja mam i na pewno wybrałbym???? Primabalerinę, z uśmiechem, Miałem wrażenie podczas pisania, że ktoś cały czas zagląda mi przez ramię. Chyba domyślam się kto był? Bezbłędnie odszyfrowałaś intencje dziękuję i Pozdrawiam

Tym bardziej nie będę tłumaczył, niech ta atmosfera tajemniczości pozostanie. Fajnie, że zaglądasz . Cenię sobie bardzo Twoje uwagi i zapraszam. Pozdrawiam

Zrobiłaś mi wielką przyjemność pochylając się nad moim wierszem, a jeśli czytanie sprawiło mniemam przyjemność, tym bardziej dziękuję za odwiedziny. Z zagadkowym uśmiechem oznajmiam i uzurpuję sobie prawo, częstych odwiedzin u Ciebie (półgębkiem dodając, że warto bo lubię). Pozdrawiam

Dziękuję, właśnie tym, że starasz się zagłębić w tekst sprawiasz mi największą przyjemność, dobrze odczytujesz wieloznaczność W zamyśle autora było stworzenie możliwości rożnego, wielo znaczeniowego odbioru i wiersza i tytułu dla przybliżenia myśli zaznaczam trzy z nich. 1)Depointage - (francuski) - odpunktowienie, odpunktowanie- likwidacja możliwości stawiania ocen - zakończenie rywalizacji. (klamra wiersza koniec zmagań bosą niecodziennością) 2)Depointage - zdjęcie point, zakończenie tańca zakończenie kreacji sztuki 3)Depoitage - czyt. depuentaż - bez puenty ( klamra wiersza bez puent bosą niecodziennością