Dyziek_ka

lubię sytość i to niestety widać. Lilko, z zaciekawieniem przeczytałem Twój wiersz. pozdrawiam. :)

to dość oczywiste, ale sformułowane ciekawie i w dobrym, lapidarnym stylu. pozdrawiam , Kredensie.

ha! solidaryzuję się z wierszem i Autorką! a peelka niech się nie martwi inwersjami, niektórzy tak mają. współodczuwając, pozdrawiam serdecznie.

ciekawe kogo widzisz, gdy na mnie patrzysz /renta31.blox.pl/2012/05/Ciekawe-kogo-widzisz-gdy-na-mnie-patrzysz.html z ukłonami za wiersz i serdecznym zachwytem. :)

pierwsza rozsupłała węzeł marcową zielenią zachłannie łapiąc światło zgasła zwarzona majowym przymrozkiem druga kwietniowa zachwycała kolorem owoc przed chłodem chroniła płatkami zahartowany przetrwa do jesieni trzecia zawiązka nieśmiało w maju rozchyliła dzióbkiem skorupkę z robakiem w środku dorośnie ekologicznie bez toksyn ostatnia myśl w czerwcu złapała słowa w pułapkę wierszem zatrzymała czas bez puenty

Anno, to: nie ucz mnie, proszę, jak boleć, jak cierpieć, odejdź w pokoju, ja, mgła niezaznawka opowiem zawsze, jak nie wiem, jak nie wiem, czy to ocean, czy brudna sadzawka. tego tak naprawdę każdy musi nauczyć się sam :( pod wielkim wrażeniem kłaniam nisko i serdecznie pozdrawiam. :)

oj, zatańczyło by się, Droga Babo Izbo, oj poruszyłaś wspomnienia, hej! plus dla wiersza i plus dla Tancerki! z ukłonem do parkietu! :)

"wzruszasz, gdy wdzięcznie płoniesz", płonę i ja. pozdrawiam serdecznie, Krysiu.

nie zgadzam się! aby peelka zniknęła. Autorko, używasz pięknych sformułowań, metafor, przenośni, czyli środków artystycznych ogólnie mówiąc. bardzo podoba się Twój wiersz, jak właściwie wszystkie. nie zawodzisz czytelnika. pozdrawiam Paro, pełen atencji dla Twojej twórczości. "bez urazy". :)

Inny, a złapał mnie i zakręcił. Nienawidzę jadać sam i z nimi jadałem, też po to by nikt ze mną nie wstydził się jadać. Anno czuję zachwyt nad poznanym, przekazanym, kochanym w nas. Pozdrowienia

Czyli nie ja jeden zadowolony z PAPERminta (pięknie wydawany) Taro ukłony poczułem zadowolenie, że "zielony" ma tam swego reprezentanta.

Sprawny technicznie, dopracowany wiersz, o życiu codziennym i właśnie dlatego jego urok urzeka prostotą . Nie epatujesz nas zadumą nad wszechświatem przy myciu cukiernicy. Nie próbujesz rozczulać nad dolą wiejskiego, uwiezionego koguta. I ta prostota, spokój bez egzaltacji, wyczytanym w encyklopedii odkryciem ewolucji jamochłona, może nie stawia Twego wiersza w rzędzie odkrywczych, ale zatrzymuje i jak wielu prostych z przyjemnością go przeczytałem i plusuję. Pozdrawiam

W najnowszym - majowym numerze "PAPERmint" znalazłem recenzję książki "TARA" Magdy Tarasiuk napisaną przez Rafała Czachorowskiego (poetę, redaktora i wydawcę). To dobra, sprawiedliwa i obszerna recenzja. Zważywszy na to, że Autorka wywodzi się z naszego portalu - poezja org., warto poznać treść recenzji jej zbiorku opowiadań. Autorce książki i Autorowi recenzji - gratuluję serdecznie. Artykuł polecam.

Poza kolejką . Gratuluję swoistego wyczucia taktu. I by pozostać w kręgu Twego poczucia humoru. Proponuję, byś podczas golenia spojrzał badawczo w lustro. Kobiet nie będzie, ale może zobaczysz coś miedzy biodrami. Duża ? Tryska humorem ? Przyjmij w pokorze To w Twoim humorze A bez humoru : podobają mi się obfite biodra bo to atrybut dojrzałej KOBIETY

Wolny ? frywolny, bezczelny bo w trawnik mi włazi bez zaproszenia i bezczelnie do mnie : możesz mi nadmuchać Uśmichnęłaś życzliwie. Pozdrawiam

Ciekaw jestem czy zakladałaś, że tyle tu prawd? już, już milczę Dobry wiersz Pozdrawiam

Zaczytałem, zapatrzyłem, zadumałem, dlatego dziś tak króciutko komentuję. Piękny tekst

Rozrachunki zwłaszcza z zaplatania wywołują demony, wiersz sprawnie budzi do zastanowień mroczny i takiej stymulacji w tym temacie oczekuję. Plusuję i Pozdrawiam

Z przyjemnością przeczytałem, podumałem, albo, albo i jak było na początku tak i teraz węzeł nierozwiązywalny, ale o tym wiersz Pozdrawiam (piękna fraza w starych katach swojski czort)

miej w dupie na ucho słyszysz w cichości nadwrażliwość miej w dupie bo powiedzą że masz interes własny więcej na sobie skupień od tego są spece zabierz ręce i miej w dupie nie zdejmuj przepaski Edelmana z oczu toleruj nie akceptuj a najlepiej nie patrz na płacz jeśli wiesz swoją masz siedź

Wiesz gdzie ten miodek przyłożyć nam , z dziegciem bo się należy. Nam wyleniałym , którzy mięśnie napinamy wspomnieniami, nadal i za zmarszczki kochani zmarszczkami. Pozdrawiam . Sprawny i czytelny miły wiersz .

podpowiem, twojej skarżącej się peelce miast w ucho, w męskie klapy wlej łzy co kaleczą serce czasem wyleczą twarde łapy czasem, prozaicznie wierszem Pięknie pokazany bezradny smutek

Teraz gdy badamy saldo, szczególnie powracają wspomnieniami cudowne chwile premier i marzeń. Znów mnie nakręciłaś majowo wspominając czas generalnych prób. Brawo

mojry przy mojej kądzieli jeszcze w formie tylko ta od zdrowia zniecierpliwiona chodzi często sikać kiedy sięgnę do wspomnień bruzdy z czarno-białych na cyfrowych większe rzekomo doświadczeniem brzytwa nie kaleczy wyprysków ścina siwe jedynie oczy tobą szczęśliwe jak ja ciągle żywe zachłystem

Wszystko sensu nabiera z wiosną. Nadzieja rośnie otuchą podsycana i komentarzami i wierszami. No niech Dzidzia się dziwi, wiosnę widzi Dzidzia, jeśli zimy nienawidzi, radość rośnie w Dzidzi.