violetta

piękne

mój świat czyli Nasz ;) dziękuję pięknie

mówisz w końcu bardzo ładna patrzę przez chwilę i wydaję się śliczna w koronkowej spódnicy przywołujesz ciepło głaszcząc po rękach jak kolorowy deszcz pachnę bzem

owijam się muślinową kołderką;)

weź mnie za rękę będę mówić a ty słuchać z uśmiechem odurzamy się morzem drobnych kwiatów trafiliśmy w objęcia najukochańszy moment ulegam magii

bajkowe

z antenką to śmieszna, dla zabawy tak, do chodzenie nie, a szalik super z obłoków.

chcę być łabędziem poruszać statecznie skrzydłami odsłaniając trochę siebie i biel nasze uczucie delikatne jak lilie przybrudziłam lekko strój w umywalce czeka na nowe życie

odpływam w muślinowej sukni bardziej obecny trzymasz moje dłonie oddycham głęboko ciągniesz w opanowaną ciszę rozwiewam się niczym nasiona przydając lekkości ruchom

Przy równo zaścielonym łóżeczku, mama uczyła mnie pacierza. Z jej rąk, drżących niczym liście osiki spływały kwiaty. Podawała najdojrzalsze owoce i pokazywała jak się tworzy ciepło. Rozdmuchiwałam, będąc pewna, że zawsze zdejmie mnie z pokrzyw.

dziękuję Wam za ocenę i sugestie.

w twoich oczach delikatne bazie. rozszerzają łupinki, wpuszczam w nie radość, jedną chmurę w drugą. czekam wdzięcznie na aksamitne usta. nabierasz siły jak bocian. jesteś nad głową.

z przymrużeniem oka;)

dziękuję, też się zastanawiam nad chłodem, być może zmienię, żeby go schować;)

ja za burzą szaleję;)

w bąbelkach na wodzie widzę siebie delikatnie jeszcze wychylam się ku słońcu zatrzymujesz długim pocałunkiem chłód oddycham przez lekko rozchylone usta uchwycona w dłoń zmierzam z tobą za wzajemnym ciepłem jestem kwiatem miłości

tak będziemy biegać w balerinkach ;)

kładę się na srebrnych perłach, musi być im ciepło, a rzeźbom zimno, jednocześnie pięknie. (całe te gadki o bieganiu, posiedź tu romantyku). oparta o piersi mruczę z zadowoloniem, niedługo będę nosiła margerytki za uszami.

rzeczywiście ;) dziękuję

wesołych, fajnie :) wzajemnie :) dziękuję

w samej długiej koszuli pozwalam oczom ogłupieć. piersi jak zalążki róż pod twoją ręką. tę magiczną moc przyciągasz. mrugnę i powiesz, że to łagodny narkotyk.

cieszę się, że wydał się kolorowy;) za otuchę, wzajemnie

cudnie dniejesz kiedy zanurzam się pachnącą lawendą w tobie. jestem wiotka. nie rozerwę się, podlewaj nużącym ciepłem aż do niewidocznego końca. już czekam uśmiechnięta. kto pierwszy wróci do domu, rozcieńcza kolory. i zaczyna;)

świetnie Pan oddał tą chwilę, niesamowite;)

ładne