Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Gryf

Użytkownicy
  • Postów

    1 006
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Treść opublikowana przez Gryf

  1. Gdy każdy z rodaków zajrzy w swe serce I wsłucha się głosu szepczącego prawdę. Gdy każdy z rodaków oczyści swą duszę I da jej uczciwie pilnować co święte. Wtedy dopiero wolność nastanie, Wtedy dopiero Polska żyć będzie. Bo Najjaśniejsza jest Rzeczpospolita.
  2. Dobrze Ryszardzie, że jest więcej osób kochających Nasz Kraj. Podaję Ci rękę jak bratu, bo Matkę mamy wspólną...
  3. Witaj Ryszardzie, dobrze jest spotkać kogoś po latach. Kogoś kogo dażyło się pewnym uczuciem i wciąż mieć szacunek dla tej osoby. Piękny Twój wiersz i piękne Twe słowa Z Tobą przyjaciół odkrywa się od nowa. Jak zawsze serdecznie Cię pozdrawiam.
  4. Dziękuje przyjaciele. Dziękuję Duksie, faktycznie te literówki psuły układ. Już poprawione. Krzysztofie, dziękuję i Tobie za ciepłe słowa. Widzicie, tak mnie dziś naszło, bo naprawdę zdając sobie sprawę, że jestem niemodny i tak kocham tą niedoskonałą Polskę. Bo ona jest nasza i nikt nam jej nie zabierze. Pozdrawiam Was gorąco i jeszcze raz dziękuję.
  5. Feniksem z popiołu Ty się zrodziłaś, Po latach rozłąki znów dzieci tuliłaś. Rodziną znowu mogliśmy się nazwać, Ty Matką naszą najmilszą, jedyną Oddaną swym dzieciom, córkom i synom. Mogliśmy patrzeć w Twe piękne oczy. Ty swą miłością nas mogłaś otoczyć, Choć byłaś słaba, niedoskonała. Choć z trzech różnych części swe ciało złożyłaś, To jednak całość orłem zdobiłaś. Matko dziękuję, że jesteś już z nami, Wiem, że już nigdy nie będziemy sami. Matko ja kocham dziś Ciebie szczerze, Choć znowu ułomne, wciąż w imię Twe wierzę. Tyś moją miłością, Tyś jest mi swojska I zawsze krzyknę: "Niech żyje Polska!"
  6. Witaj Damo, tak Duks ma rację temat arcytrudny. Wiesz, ja jestem szczególnie wyczulony na dzieci, mam ich dwójkę. Jak czytałem te słowa, to aż mi się łzy zakręciły. Czym, że są winne te maleńkie istotki... Największym nieszczęściem i grozą tego świata jest jak dzieje się krzywda dzieciom. Serdecznie Cię pozdrawiam
  7. Gdy głowę swą smutną od zmartwień pochylasz, Gdy oczy ze łzami ukrywasz w dłoniach, Gesty rozpaczy do Boga wysyłasz I mówisz, że dzieci swoje zawodzisz. Nie mamo, tak nie jest, o tym wiesz dobrze, Swoje zrobiłaś przez lata jak mogłaś. Ty nas uczyłaś jak kochać mądrze, Jak żyć uczciwie, drugiemu pomagać. W problemach młodości dobrze radziłaś, Na pewne szaleństwa nam przyzwalałaś. Przed pobłądzeniem Ty nas broniłaś I mówisz teraz, że nic nie zrobiłaś? To my u Ciebie dług zaciągnęliśmy, Za to, że dla nas tylko byłaś. Od Ciebie mamo to dostaliśmy, Więc teraz nasza kolej nie zawieść.
  8. Witaj Ryszardzie. Pięknie wychwalasz Najwyższego. On naszym życiem i oczekiwaniem... Pozdrawiam Cię z Gryfiej Góry
  9. Witaj Duksie, tak nasze życie sami tworzymy, ale są i przyjaciele, którzy pomagają nam w tym dziele. Pozdrawiam Cię serdecznie.
  10. Wzeszłaś pięknym kwiatem w moim ogrodzie, Jeszcze dziś pamiętam... gdy Cię ujrzałem. Twoje oczy... jak na mnie patrzyłaś, Miłością w sercu z miejsca dojrzałem. Mocą przeznaczenia Ty do mnie przybyłaś. I tak zostałaś ze mną na wieki. Dziś jest uczucie w pełni dojrzałe, Dziś patrzę na Ciebie z duszy spokojem. Tyś moje życie poukładała, Znosząc cierpliwie moje nastroje. Na resztę istnienia rękę mi dałaś. Z Tobą ciemności już się nie boję. Dziękuję Stwórcy za Moją Miłość, Za jej rozsądek i mądrość życiową. Dziękuję Stwórcy za jej spojrzenie, Za to że wspiera, przez życie prowadzi. To Ona spełniła moje marzenie. Dziękuję, że jesteś już tyle lat.
  11. Wspaniale... On zawsze był z nami On zawsze był dla nas A my? Co uczyniliśmy dla niego? pozdrawiam
  12. Jak smutno, lecz pięknie Pani wspominasz Jak gorzkie, lecz czyste są Twoje łzy Jak dzielnie swe serce wciąż upominasz Więc prześlę z przyjaźnią kojące sny... Damo Kochana jak zawsze Gryf o Tobie pamięta.
  13. Listopad miesiącem wspomnień Tak pięknych, tak cennych, tak wyjątkowych Więc i ja Ciebie przyjacielu wspominam Serdecznie pozdrawiam jak dawniej... B/G
  14. Zostaw wszystko i choć za mną By być zbawionym zaprzecz samemu sobie Panie jak trudne dałeś zadanie Czy my ułomni ufamy Tobie? Jak ciężko kochać drugiego Jak ciężko nie widzieć niedoskonałości Czemu Ty zmuszasz nas do tego? Bo czynisz to dla nas z wielkiej miłości Pozdrawiam Cię Duksie Przyjacielu Bezimiennego Pozdrawiam Cię Duksie od Gryfa ułomnego...
  15. Nie martw się bracie, wkrótce do drzwi zastuka Inna piękna i mroźna pani, cała w bieli lecz nie do ślubu Ona nam w życie wniesie nieco jasności I ukojenia rozgrzanych dusz do czerwoności To dzięki niej doczekamy tej młodszej, zielonej, radosnej pani O której mówią, że budzi zakochanych Bardzo pięknie napisałeś swój wiersz. Pozdrawiam Gryf.
  16. Dziękuję przyjaciele za wasze słowa Zacząłem jak owoc życie od nowa Byle by tylko równo się czerwieniło I znów w bezimienność się nie zmieniło
  17. Dojrzewa człowiek z biegiem lat, Jak owoc wisi na drzewie życia. Bilans na sercu zysków i strat Sporządza w sumieniu licząc skrycie. Dzieciństwo beztroskie i szumna młodość Czerwienią skórkę na ludzkim jabłku. Osiąga w zabawie szaloną błogość I łączy się z drugim w miłosnym stadku. A potem ciemnieje, mądrością się marszczy, Pomaga zakwitnąć młodszym pączętom. I wiedzie przejrzały swój żywot dalszy, Jak żyć, jak dojrzewać pokarze wnuczętom. Na koniec jesienią upadnie na ziemię I w proch się obróci.
  18. Pozostaw maleńką latarkę Na stoliku obok swej duszy Ciemność jej nie pokona Koszmar jej światła nie zdusi... Spokojnych snów Jasności w mroku Bez zadnych złych słów Niepewnych kroków... Pozdrawia Gryf
  19. Odważnie uderzaj do przodu Nie patrz za siebie lecz idź Podąrzaj za celem pochodu Z poezją na ustach przyjdź Bądź silna w swym marszu Radością swe serce karm Nie słuchaj już więcej fałszu Prawdą nasycisz się tam Gdzie dusza wolna od trosk...
  20. Piotrze dobry wiersz. Pozdrawiam.
  21. I takie jest życie I tak przemija Kto się zatrzyma, to już zostaje Swoją historię potomnym oddaje. Przeczytałem obydwa Twoje wiersze. Dają do myślenia. Pozdrawiam
  22. Ładny i ciepły wiersz...
  23. Oni już próbowali Faktycznie nic nie dali I tak pozostali wciąż mali pozdrawiam serdecznie
  24. Poezja jest wieczną Ta się nie starzeje Jej wersy leczą Piszący młodnieje... Pozdrawiam, nadzieję zostawiam.
  25. Nie czuj się samotna, Tu przyjaciół masz. Uśmiechniętą twarz Zawsze możesz spotkać...
×
×
  • Dodaj nową pozycję...