Anna_Para

Agnieszko, życzę "od - ćmy". Że niezrozumiałe, że "już go mają"? Dzięki za czytanie i komentarz;) Para:)

Emanuelu, dziękuję Panu. Pozdrawiam, Para:) Ps. Nie trzeba mieć kompleksów. Moje wiersze też nazwano gniotami, patatajkami do piosenek disco polo;) Wszystko - rzecz gustu.

Nocmia jestem ciekawa, jak mnie zapamiętasz, gdy będę przeszła w ulice i skwery. stanę się częścią osobnego miasta, czy przejdę w nuty z łabędziej opery, czy miniatury brązowych krasnali, a we współczesnym skrzepnę horyzontem, lub pod pręgierzem, jak bezbożne panny, gdy prawi szydzą, dumni samosądem, aż utknę w windzie, co nigdy nie wiozła na siódme niebo zgłodniałych kochanków, tuż przy fontannie - kropla w rynku, rosa, osiądę chłodem na siódmym przystanku. czy tylko w światłach, w drodze do nankiera wtopię się w przepaść czarno-białej zebry? wśród miejskiej, szklanej, dusznej menażerii będę na głównym przy kasie MIESIĘCZNY. 10. 10. 2012.

spójrz, noc się zwija w piszczałki wiatru, gra na organach płotów, kominów, w świetle wyblakłej, łysej latarni miasto wygląda jak twarze mimów. kot się przyczaił, lecz wyszedł z cieniem w widoczne nocy białe klawisze. już go w śmietniku mają złudzenia -kroki spóźnionych, błędnych amiszów. ławka, co dotąd stała goluśka, stęka pod hasłem notte, amore, niebo, jak czarna wełniana chusta wisi nad wszystkim, żywe nie w porę. coś chce wyśpiewać, zdławione smogiem, ale podobne czczemu poecie charczy lirycznie lecz nieudolnie. o czym? a, tego się nie dowiecie. 26.10. 12.

Ładna wizja spełnienia niespełnionej miłości. Z podobasiem, bez marudzenia, cieplutko, Para:)

Stepie, dziękuję bardzo. Sam zwróciłeś wtedy uwagę, że "za ostro". Złagodziłam:) Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Marku, mogę Ci jedynie polecić metodę poszukiwania: - wybierz wiersz, w którym podmiot liryczny mówi "od ja", "do ty", bo wówczas łatwiej znajdujesz kontakt z widzem (słuchaczem) a wypowiedź staje się autentyczna. - poszukaj wiersza "dla rówieśnika", bo problemy starych ludzi w ustach młodzieńca zabrzmią sztucznie. Życzę powodzenia, Para:)

Tekst brzmi archaicznie przez inwersje. Rozumiem, że dążymy do metaforycznego wyrażania treści, jednak pogubiłam się w podmiotach zdań już w pierwszej strofie. Poszukałabym na przyszłość kunsztowniejszego rymu. Tym razem - nie pochwalę. Pozdrawiam, Para:)

A dlaczego Autor nie zamieścił wiersza w konkursie? Warto spróbować. Pozdrawiam, Para:) http://www.poezja.org/wiersz,70,138658.html

Januszu, serdecznie dziękuję, że wpadłeś poczytać. Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Cóż: tematy "niepoetyckie" dotąd rażą "konsumenta" sztuki popularnej. Ale żeby twórcę? Tego nie potrafię zrozumieć. Przytoczę wiersz A. Bursy: Dyskurs z poetą Jak oddać zapach w poezji... na pewno nie przez proste nazwanie ale cały wiersz musi pachnieć i rym i rytm muszą mieć temperatury miodowej polany a każdy przeskok rytmiczny coś z powiewu róży przerzuconej nad ogrodem rozmawialiśmy w jak najlepszej symbiozie aż do chwili gdy powiedziałem: "wynieś proszę to wiadro bo potwornie tu śmierdzi szczyną" możliwe że to było nietaktowne ale już nie mogłem wytrzymać Dziś już nie ma "niepoetyckich" tematów. Ale o tym trzeba "wiedzieć". Często tu sobie rozmawiamy, komentujemy na różnym poziomie wiersze Użytkowników forum. Zakładamy, że wszyscy czytali Bursę, Wojaczka, Grochowiaka (przynajmniej!). Tymczasem - różnie to z nami bywa. Ja mam inne uwagi wobec organizacji konkursu: Proponuję, by teksty wpływały na pw Organizatora, ten umieszczałby je w wątku "Konkurs" z zastrzeżeniem, że nie wolno w nim "śmiecić". Teks pojawiałby się w konkursie bez podpisu Autora. Warto byłoby dopisać do regulaminu konkursu, że wiersze powinny być nowe, dotąd nigdzie niepublikowane. Jury nie znałoby nicka Autora. Czytelnik także. Co Ty na to, Michale? Pozdrawiam, Para:) Ps. Nota bene do tej pory nie "wysprzątałeś" wątku nowego konkursu. Warto byłoby.

Za same "dzipki" już bym Cię wyściskała!!!!! Brawo! Doskonały tekst. Satyra - cudności. I w technice - znać mistrzowskie pióro i w różnorodności rymów i cudnej transakcentacji, czego już prawie nie robią (poza Młynarskim, Andrusem) nawet całkiem dobrzy satyrycy. ("czy tam na targ") - oj, cudeńko! Tematu nie tykam - nie cierpię narzekactwa. Ale że się przy tym śmiejesz... Niech Ci będzie. Wielkie brawa! O! Nie pochwaliłam tytułu, więc wracam i chwalę! dałabym ci chłopcze plusa, ale komuś przeszkadzało, że się jednym - z kapelusza, innym - mało, mało, mało. Cieplutko, kłAniam się, Para:) Ps.Z ostatniej strofki zdjęłabym kursywę i trzeba by połączyć "żyłoby", bo się klikła pauza niechcący;)

Agnieszko, jak długo Cię u mnie nie było! Bardzo dziękuję, że znalazłaś chwilę. Cieplutko, wdzięczna, Para:)

Smutne to. Eitafium. A może "wieczność", nie "cmentarz"? Jego dorobek i talent jeszcze będzie sycił ciekawych, "jak to kiedyś się pisało"? Jest ok, Rafale. Para:)

Removiusie, dzięki. Witam mojego nowego Czytelnika:) Cieszę się, że "nieprzegadany". Rzeczywiście - sprawia na pierwszy rzut oka takie wrażenie. Przyznaję, że wiersz po liftingu;) Cieplutko, Para:)

Każdy tekst, który traktuje o "rzeczach ostatecznych" wystawia pisarza na próbę: Żeby nie popaść w patos! Udało Ci się, Krysiu. Prosto, ascetycznie, mimo że z większą ilością metafory, niż nas do tego przyzwyczaiłaś. Wypada się ukłonić i gratulować ujęcia. Ot, co! Gratuluję, kłAniam, Para:)

Kaliopku, bardzo dobry tekst. Zmieniłabym Kokardkę" na "kokardę", zabrałabym jedną fryzurę (ciutkę mam przesyt rekwizytów dziewczyńskiej toalety) i tu przydałoby się zabrać rudy warkoczyk. Sny pod sklepieniem z dziurawą skarpetką będą pyszne. Najlepsza jest wg mnie ta strofka: odpocząć na piasku od bosych stóp poranków z rosą wieczorów bez nocy Brawo! Dużo lepsza niż Jedynka;) Cieplutko, Para:)

Januszu, ta dwójka - dużo lepsza od piątki. Kiedy Alicja Wysocka pisze, że "pięknie", nie powinnam i nie mam powodu, by na cokolwiek sarkać. Powtórzę za Alą "pięknie" i dodam: wzruszająco. Cieplutko, Para:)

Grażko, cieszę się, że wiersz skojarzył się ze zjawiskami, o których piszesz. Słusznie też wspominasz film. Jeden z wątków dotyczył przecież "starannie wypielęgnowanej" w dziewczynie schizofrenii. Serdeczności za komentarz, Para:)

Oxyvio, tak, to o tym i nie tylko o tym. Bardzo Ci dziękuję za nawiązanie do tematu wiersza. Pozdrawiam, Para:)

Alunko, słyszę, że wiersz poruszył ważki temat, a że w dodatku doceniasz formę _ bardzo mi miło. Cieplutko dziękuję, pozdrawiam, Para:)

Agnieszko, więcej niż??????????????? Pozdrawiam :))))))))))))))))))))) Para:)

Jestem tu dziś przez przypadek, Cezary. I dobrze się stało. Zwrócę tu uwagę na strukturę: 1. obraz - wizja przyszłości (marzenie) 2. obraz - podbity, poddany hiperboli (piękne) 3. zmierzanie do pointy ( z ładną metaforą) 4. pointa - z piękną metonimią. Zabrałabym "to wszystko", ale wiem, co mi odpowiesz - "nie byłoby pary" ;))))))))) Popełniam ten sam grzech: lubię kropkę na końcu zdania. Ostatnią nutę. Brawo. Piszesz coraz lepiej! Cieplutko, Para:)

Nowiutko, bardzo dziękuję. Serdeczności i ciepła. Para:)

Nato, wiersz powstał w wyniku obserwacji takiego właśnie zjawiska. Bardzo dziękuję za komentarz i dobre słowo. Cieplutko, Para:)