Anna_Para

Kaliopku, budujesz oniryczny obraz "wędrówki" w poszukiwaniu schronienia dla słów. Dlatego próżno oczekiwać tu logicznego obrazowania. Słowa chcą bezpiecznie "wybrzmieć", czasami jednak te "całowstęgi - całoczernie" jako wynik pierwszej myśli, wyraz goryczy, żalu, grzęzną w ziemi, dokąd spadły "na pół słone. Nie podoba mi się "szczerosplotkach". Proponuję "szczerosploty", o ile nie umieściłaś tu cząstki semantycznie związanej z "plotką". Najbardziej podoba mi się "niedokładnia", która wyraża częstą niewystarczalność słowa, niemoc, by wyartykułowało się wszystko, co wcześniej się planowało wyznać. Odczuwam lekki przesyt neologizmów w tym wyznaniu, ale kłAniam się nisko za inwencję twórczą i poszukiwania nowego słowa. Czyli? Coś więcej niż: ..."aby język giętki powiedział wszystko, co pomyśli głowa" :) Z wielkim podobasiem, cieplutko, Para:)

Liryczny, przepraszam, rzadko zaglądam do starych tekstów. Przepraszam. Doskonale rozumiem "stan", o którym piszesz. Pozdrawiam, życzę Muzy, bo bez niej się po prostu nie pisze. Jak ja;( Cieplutko, Para:)

Gratuluję Porajowi i Ópatowskiemu. Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Kaliopku, zabieramy "ja" i tekst jest gotowy. Rozumiem jego stylistykę i wymowę, oniryczną konwencję. Brawo. Pozdrawiam wiersz i Autorkę. Cieplutko, Para:)

Alicjo, obiecałaś i jest! Z przymrużeniem oka i "kopnięty". I, jak to zawsze u Ciebie, sprawny warsztatowo, naznaczony talentem autorki. :) Cieplutko, Para:)

Kaliopku, data prowadzi do interpretacji wiersza. Zabierzmy "zawsze", "wszystko"... i zobaczę, co jeszcze, i jest to piękny wiersz. liczę do półtorej doby łatwiej podzielić noce na trzy czwarte skraść przerzutnie po zachodzie gdy do pełni brakuje nieba bez taktu ptaki zgarnęły wszystko prostym ruchem skrzydeł świat pod bystrym piórem bez szkiełka i oka w powietrzu zapach pomarańczy a czas dłużnikiem spóźnionych kolejne a capella w połowie zdziwienia niektórzy odchodzą bez reszty Tak to widzę. Cieplutko pozdrawiam Autorkę i udany wiersz. Para:)

Piękna rozmowa - stąd do nieba;) Pozdrawiam, Para:)

Alicjo z Wysocka, kiedy Ty już pisałaś cudności, ja zaczynałam mizernymi próbami. Miałam świadomość, że klasyczny w formie wiersz to anachronizm. Nasze spotkania poetyckie na innych forach ośmieliły mnie w wyrażaniu siebie tą trudną dziś formą wiersza. Jedni powiedzą: "patatajka", inni - "rymowanka". Każdemu radzę zmierzyć się z klasyczną formą wiersza, jaki obie uprawiamy. Od tego powinno się zaczynać. Jeśli Ty piszesz, że jest ok, wierzę własnemu tekstowi. Cieplutko, Para:)

Sebku, bardzo się cieszę, że trafiłeś w moje skromne progi. Cieplutko pozdrawiam, niezmiernie rada, że się podoba. Para:)

Alicjo, z przyjemnością czytam dobry wiersz. Smutno mi. O bezskuteczności budowania mostów, spajaniu brzegów. Bardzo dla mnie, Alu. Cieplutko, Para:)

Myszkino, ta pani się kłAnia, jak Ania Ani:) Cieplutko, Para:)

Cezary, komentujesz cynicznie. Wiersz "zaliczony". Napisałam to wyraźnie i jednoznacznie. Pozdrawiam, Para:)

Kaliopku, jest melancholia ale i nadzieja w poincie wiersza. Niby - sam obraz, ale niesie treść o konieczności przemijania. Niestety - jest i inwersja w poincie. Jeszcze bym coś poprawiła temu wierszu. Buziaki, cieplutko, Para:)

Januszu, to z trzech wierszy "Momentów" - najbardziej równy, kunsztowny, rytmiczny. Gdybyż nie było inwersji! No, trudno. I tak muszę wyrazić pochlebną opinię, i czynię to z przyjemnością. Cieplutko, Para:)

Bolesławie, bardzo być może:) Dziękuję za wiersz w komentarzu i dobre słowo:) Cieplutko, Para:)

Lilko, doskonała obserwacja zjawiska, znanego od lat. Gdybyż nie inwersje! Ale ja mam fiksum-dyrdum na tym punkcie;) Nie przejmuj się. Cieplutko, Para:)

Fajnie w tym Twoim "imoinniku", Cezary! Bez względu na cynizm, z jakim komentujesz "zaliczenia", jest lirycznie, sensualnie, erotycznie. Sprawne pióro. Pozdrawiam, Para:)

Myślę sobie, że to doskonały tekst niebanalnej piosenki. Stawia pytania, z którymi zmaga się niejeden z nas. Świetny rytm. Brawo, cieplutko, Para:)

Dla kochanych, którzy odeszli, miewamy najczulsze słowa. Zwłaszcza dla tych, którzy "zanieleli". Kto, jak nie muzy, ma wierzyć w nieskończoność, kochać, bez granicznej krechy między światami? Po tamtej stronie też czytają wiersze. Jestem pewna. Zauroczył, zamyślił mnie Twój wiersz, Krysiu. Cieplutko, Para:)

Lilko, dobrze wiesz, że nie pisze mi się "lekko". Dobrze, że finał tego oceniasz w czytaniu pozytywnie. Wdzięczna za komentarze, cieplutko pozdrawiam, Para:)

Krysiu Tereso, niezmiernie mi miło, że czytasz i komentujesz. Zawsze powściągliwie i mądrze. Cieplutko, wdzięczna, Para:)

Kaliopku, dziękuję bardzo. Myślę sobie, że uczymy się tu od siebie nawzajem. Kto nie chce się uczyć, ten... nie umie! Po prostu! :))))))))))))))) Cieplutko, Para:)

Oxy, jestem wdzięczna, że znajdujesz czas. Dziękuję, Para:)

Czarku, bardzo mi serdecznie, że odgadujesz znaki i symbole. Dziękczynnie kłAniam, Para:)

Alunko, tak, bo miasto zostawia sobie tajemnicę. Cieplutko, zawsze w biegu, wdzięczna - Para:)