Anna_Para

Podejmij trud renowacji, proszę, bo tak smutno i szaro!!!..."bądź cierpliwa i ...co? "- nie dopowiadaj! Dzięki Krysiu, serdeczny, dębowo - sosnowy spacer, rachunek sumienia, łezka się kręci! Warsztatowo - czyściutko, przejrzyście, gęsto od refleksji! Pozdrawiam, nocna zmiana Par!

I cóż, że to zanadto boli? Kto mówił, że nie będzie boleć? Cóż, że coś mocno niepokoi? Musi być tak, by można polec. A wkrótce wstajesz odnowiony, Znasz cierpki smak dojrzałych wiśni, Nie tylko słodycz przyprawioną, Czerwonych malin, gdy się przyśni. Życie smakuje cierpko – słodko, W tym cały pejzaż jego smaku, Żeby raz spotkać się z idiotką I poczuć się jak w korcu maku.

Krysiu Tereniu: jak zawsze mam u Ciebie swoją przystań! Dzięki, Kochana: "Dajesz mi niepokorne myśli i niepokoje"..."Potem"- jest świetne, choć mnie się kiedyś za takie "potem" oberwało:))) Całuję cieplutko! Para

Taro: serdeczne pozdrowienia! Dzięki za czytanie i recenzję! Do weselszych wierszy!!!! Całuski, Para :)

Krzysiu, bardzo dziękuję, pozdrawiam moje kochane TWA. Całuski wdzięczności, Para

Wszystkie Eurydyki - pozdrawiam:)

Wiersz można przeczytać w książce: Jolanta Zarębska, Śpiewam i milczę, Miniatura, Kraków 2012, ISBN 978-83-7606-401-7 Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Panie Biały! Nic z tego nie rozumiem, ale serdecznie pozdrawiam! Przestajemy się źlić? To miłe:)Para!

Nie zawiruszaj się Dominiku. Nie musisz, nawet nie powinieneś być taki, jak "wszyscy". Nie miej też nadziei, że poruszysz masy! To zadanie dla oszołomów i demagogów! Podejmujesz walkę z wiatrakami? Szkoda artystycznej duszy! Nie mam pojęcia, co Cię tak poruszyło, ale wyszedł z tego ładny wiersz! Nie jestem zwolenniczką wulgaryzmów w poezji, ale skoro musiałeś? Zabrałabym jednego "wirusa" (tego z pierwszego wersu), bo przeszkadza, zamiast "wsadzić", dałabym "wepchnąć" ale to pikuś w sumie! Pozdrawiam serdecznie, Para Ps. Acha, i oczywiście acha a nie aha! Ale Ty nie słuchasz;((((

wspomnieniem...i tylko tyle! To moje zakończenie do wiersza, który jest piękny! Kiedy jednak mężczyzna mówi kobiecie: zostańmy przyjaciółmi, kobieta biegnie w zacisze, żeby popłakać Gryfie miły! Pozdrawiam, Para :)

Przegapiłam wcześniej ten wiersz, a szkoda! Podoba mi się. Pozdrawiam autora i wiersz, Para :)

Nie zjadłam, Judytko! Musi być "niedopowień". Ja w regularnych formach bardzo liczę zgłoski. Niedopowiedzeń - dałoby 10 sylab! A "niedopowień" - powiedzmy "licentia poetica" :) Dzięki, pozdrawiam, Para

Świetne to jest, Panie Filoniuszu! Przez te "poparzenia" poczułam się wywołana do tablicy:) A "aromatyczna wilcoć" jest baardzo zmysłowa. Zmykam, nie parzę, pozdrawiam, Para

Więźniowie podróży w czasie! Więźniowie oddalenia, w oczekiwaniu na kolejne, kolejne spotkanie! Bardzo dobry wiersz! Gratuluję. Pozdrawiam, Para :)

Wspomnienie ładu moralnego i porządku w świecie dziecka, otoczonego troską i miłością. Piękny wiersz, piękne rzeczy opowiadasz, dzięki, Anno! Pozdrawiam, Para :)

Zupełnie inaczej połamałabym wersy! Ale czy ja się znam lepiej niż Ty, Judyt? Nie wiem! przebudzona w ciemną noc zapaliłam lampkę nocną nawet nie chcesz bym o tym mówiła nadpisuję na teraz wiersz w innej formie na parapecie miłości z Miłości zabroniona i jak to jest że harfa zginęła w rozmowach po cichu czujesz nieustannie niedogoniona To tylko propozycja! Jak widzisz, jeszcze trochę "odchudziłam". Ale rób, jak chcesz:)))Gdybyś Ty tak bawiła się w moim wierszu...byłabym wściekła! Ściskam serdecznie, Para

ps. Uwielbiam Twojego sonetowego świra! :)

To najpiękniejszy Twój wiersz, Adolfie. Wzrusza mnie bardzo. Oczywiście - przyczepię się, ale nie namieszam w rymach: Poprawiłabym "strop nieba, który w górę odlatuje" na "strop nieba, który odlatuje w górę". Spróbuj, czy nie będzie lepiej! Pozdrawiam, Para :)

Poniedziałki mnie nużą. Nie lubię poniedziałków! Dzięki za "skrobnięcie" mimochodem! Rozumiem ten mimochód:) Nie parzę, znikam! Ach, przedtem całuję! Para

Tara ma rację. Piękny. Nie będę rozwlekać tematu, bo po co? Pozdrawiam, Para :)

Ty się Łotrze umiesz przekomarzać! Jak komar za uszkiem! Zaśpiewa tylko, czy ukąsi ???:) Para dolorosa w dalszym ciągu!

Emilu, którego nie ma?! Jaki potrafisz być liryczny! I Ty i Sofokles naraz u mnie??? Nie do wiary. Dziękuję bardzo! Pozdrawiam, dolorosa Para :)

Czemu "z gniewem" Judyt? To wiersz bez gniewu. Z ironią raczej:) Pozdrawiam, Para

Takie są Muzy! :) Ale Muzowie też tak robią, Adrianie! Dobry wiersz, pozdrawiam, Para

zwinęła się w kłębuszek żalu czar zagniótł barwną plastelinę i już po balu panno lalu czas sprzątnąć parkiet po padlinie jeszcze do wczoraj rzeźba pragnień zastygła w doskonałej formie kuli się w kuli, kruche ramię łamie się w ciszy niedopowień rozczarowana własną formą pi er i sześcian w skończoności turla się w jakąś czerń potworną kłębuszek bólu, twór bez kości