Anna_Para

Bardzo dzięki za interpretację, Krzysztofie! Cieszę się, że "się podoba"! Czasem wkrada mi się "publicystyka", jak to nazwałeś :) Pozdrawiam, Para

A, nie wszyscy muszą, bo "niektórzy lubią poezję", jak mówi Szymborska :) zatem: niech tylko "niektórzy" !

kiedy chcesz jej dokuczyć wołasz przez sen: mamo wtedy odsłania mleczną pierś dopadasz i ssiesz jak wyrafinowany kochanek mówi: pij, to dla ciebie miotasz się za dwa dni - dziwka! wówczas staje z boku, myśli: ładnie się rozwijasz wrogu własnej miłości już nie płacze jesienią razem budujecie most ranicie wspólne palce sękatymi deskami tworzywa doskonała budowla służy innym nie wam teraz stoją pod własnym krzyżem wszystkie trzy szczodra, niebolejąca i zdradzona rzucają jeden cień

"Każdy jest kowalem własnego losu", mówisz, Krysiu, ale nawet, gdyby nie udało się to, co zamierzyłeś, zawsze powitam Cię ciepłem i miejscem przy stole! Gorzki i prawdziwy jest ten "osładzany autyzm" Krysiu! Tak jak "słodzik", lichy erzatz prawdziwej słodyczy! "Kreskowa rutyna"??? Potoczna i tajemnicza! I znowu psia mać mam wrażenie, że to wiersz o moim życiu! Nie całuję teraz Tereniu! Mokry byłby to i zasmarkany cmok! Para

Taro, dzięki za "cudny..." Pozdrawiam moje kochane TWA! Tak o nas mówią:) Pono i Krzyś z nami i Tereska!!!! Ale fajnie!!!( Dobrze, gdy ludzie się lubią i szanują!) Pozdrawiam zaparowana Anna :)

Tereniu, dzięki! Nóżki bolą od tupania! Już mi się nie chce "tupać". Wolałabym łagodnie kołysać ciepło w ramionach! Ale poezja, taka mać jedna, nie chce tylko kołysać i tulić! Dzięki "za". Buziaki! Para :)

Gdzie Ty Krzysiu znalazłeś tu "nadzieję" ? W "połamanych skrzydłach" niestety nie ma już nadziei! Cóż, w wierszach tak bywa;( Jak to w wierszach! Wyraża się nimi emocje, uczucia, znam takich, co kłamią wierszami! Wiersze w ogóle są przydatne do wielu celów, prawda? Cieplutko pozdrawiam! Pa- ra-ra-ra! :)

Czekasz na nowy wiersz o sobie, Na nowy wyraz utęsknienia. Nie ma mnie! Nie ma! Ginę w grobie spraw zawalonych, bez półcienia. Zaraz napiszę na Berdyczów, na poste restante, Na zapominaj. Albo mnie teraz zjedz i zapij! Lepiej niż rzuć mnie i przeklinaj! Nie wygramoli się z pustej studni. Ani utopi się, zachłyśnie! Trzask połamanych skrzydeł dudni. Nawet koszmarem się nie przyśnię.

Co mam dodać po interpretacji Oxyvii? Że warsztat i talent! "chłopska zima" przy "babim lecie" - świetne! Lubisz i umiesz operować kontrastem! Lekko a o rzeczach ostatecznych, kłębek rozpaczy z włochatą nitką...bardzo mi się podoba, inny Grabiczu. Bo znowu inny! Nie pytam o powód tak smutnej refleksji! Cieplutko pozdrawiam, Para :)

Taruniu! Proszę mnie nie uwodzić! Jeden już to zrobił, i do dzisiaj żałuje!!! A to już tyle lat!!!

pathe: jak to "tylko"! Przecież to "aż" romantyczna wyliczanka!!! Dzięki, to dla mnie wielki komplement! Pozdrawiam! Para :)

Dzikusie! Dawno Cię u mnie nie było!!! Ale mi posłodziłeś na dobrą nockę! Serdeczności! Para :)

Waldku: serdeczne dzięki! Pozdrawiam :) Para

Piękne te śpiewające wydmy! Jedynie tak dojrzała liryka może przemawiać tonem mentorskim, nauczać! Jesteś do tego prawdziwie uprawniona, Babo!Pozdrawiam cieplutko, Para

Doskonały wiersz, z tajemnicą, którą zna tylko dwoje ludzi! Taka narracyjna forma sprawdza się często, gdy peel chce się "wygadać". Ale nie jest to przegadane! Podoba mi się, pozdrawiam, Para

Piękna obietnica orlego lotu! Ikaryjskiego? Nie! Nie byłoby "wysokiego napięcia" :) Dobry wiersz, Krysiu Tereso! Pozdrawiam, Para

Podoba mi się. Wiele "pseudonimuje". Puenta pozostawia tajemnicę. Co też wylało się z tego wosku? Pozdrawiam, Para :)

Krzysiu, cieszę się, że nowy wierszyk Ci się także podoba. TWA na zawsze??? Cmok, za chęci uniesienia mnie...Para

Bardzo dziękuję Panu Białemu za "wisienkę na torcie"! Pozdrawiam cieplutko, Para

Taro!!! Jesteś niedyskretna!!!Pozdrawiam i dzięki za wiarę we mnie i moją sztukę uwodzenia! Noż ja i uwodzenie!!! Zlituj się, ja umiem tylko beczeć, że nie umiem uwodzić! Gdybym ja umiała!!! Całuski! Para

Stanisławo : cieszę się, że zabierasz i cmokasz! Lubię taaaak! Pozdrawiam cieplutko, Para :)

Babo kochana Izbo!!! Mialo wypaść w każdym wersie, z różnych źródeł frazeologii, bo to "unissono". Pozdrawiam, Para:(

i poniosło mnie nad bezradność uniosłam się ponad słowem unoszę głowę i patrzę unissono gotowe w uniesieniu ramion i powiek unosi się nad podłogą blejtram słów i skojarzeń snów surrealnie baśniowe skrzypi bajka w kominie nocy skrzypek uniósł ją w sferę błogą rama ciszy unosi puch unieś mnie kolorowo

Babo Izbo, skoro tak, jest mi tym milej!!! :) Para

Taruniu! jeszcze raz serdecznie cmokam!!!Dziękuję! :)