Anna_Para

Doskonały tekst, Krzysztofie. Bardzo równy, wyważony. Autoportret, jak się domyślam. Refleksyjnie o myślącym, obserwującym świat człowieku. "Lekarzu, lecz się sam" - powiedziałabym za Mistrzem. Dlaczego tu dziś tak smutno? A może i dobrze. Bardzo dobrze, Krzysztofie. Cieplutko, Para:)

Serio: Twój wiersz także ważny, piękny. Dzięki Taro za poetycki komentarz. Cieplutko, Para:)

Krzyś: Doskonale mnie rozumiesz, a ja wiem, dlaczego. Serdecznie i cieplutko dziękuję. Para:)

Klubo: Bardzo Ci dziękuję. Serdecznie witam u mnie zawsze, i zapraszam na jeszcze. Cieplutko, Para:)

Krzyś, jak zwykle - niezawodny! Dzięki, mój Drogi! Cieplutko, Para;)))))))

Wiersz można przeczytać w książce: Jolanta Zarębska, Śpiewam i milczę, Miniatura, Kraków 2012, ISBN 978-83-7606-401-7 Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Jeszcze raz pełna podziwu i uznania - dziękuję. Para;)

No, no, Taro! Zadziwiasz mnie. Najbardziej to wymowne "już". Cieplutko, Para:)

pożar łąk zadziwia szeroko na stole dwie łyżki niosę rumianki zielone u podstaw tak się nie myśli co ma boleć jeśli tylko cukier i parę liter na szarym papierze dziwi się że zbłądził a przecież odszedł z blizną zakamarki pamięci bolesne jak gwoździe na parkiecie

Grażko. Miło mi, że systematycznie wpadasz. Miło mi także, że doceniasz metodę. Zapraszam zawsze. Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Leo: Bardzo miły komitet powitalny. Dzięki. A morze - jeszcze słyszę szum. Cieplutko, Para:)

Krzyś - bardzo dziękuję za konstruktywny komentarz i uwagi. Jak widzisz - leżą, jak ulał. Cieplutko. Buziak, Krzyś. Para:)

Bolesławie: Dzięki serdeczne. Przepraszam, że tak późno. Cieplutko, Para:)

Bardzo solidny triolet, porządnie wyliczony, mądry w treści. Gratuluję, Grażko. Para:)

Wanesko: Dzięki za psychoterapię dla mojej peelki. Cieplutko, Para:)

Krzysiu: Dzięki, za chwilę powarsztatuję na tym tekście. Także się cieszę, że już jestem wśród swoich;) Cieplutko, Para:)

Fajne mini. Bardzo "dla mnie". Popraw: "naprawdę". Dzięki, pozdrawiam cieplutko, Para:)

Ładnie rysujesz neologizmami. A i metaforki- słusznego kalibru. Podoba mi się. Pozdrawiam, "sobością" zauroczona - Para:)

Czarna Damo, rozumiem, że słabszy wiersz;( Trudno. Nie mam formy. Dzięki za czas, lepsze to niż ignorek. Cieplutko, Para:)

Taro, dzięki piękne, piękniuchne. Dobrze się wraca. Cieplutko, Para:)

morzu opowiedziałam skargę nie wyda jej pośród nagich opalonych ciał obca i nierozpoznana pisałam imię na piasku ile jeszcze podobnych ręczników i koców wchłonęło wilgoć niespełnionych pragnień nie wiem krople potu albo łez przecież jednakowo słone wsiąkane w zapominanie nikogo nie obchodzą ech wietrze my oboje wiemy jak smakuje pogarda

Spotless: Napisałam wiersz, i wolałabym: O wierszu. A poglądy polityczne (bo wydarzenia spod krzyża to czysta polityka) odłóżmy na bok. Nie chcę tu o nich rozprawiać. Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Wanesko: Niestety... Masz rację. Jak długo głupota i hipokryzja będzie wygrywać? Nie mam pojęcia, i ciągłe dziwię się temu światu. Serdecznie i cieplutko, Para:)

Łukaszku Credo: Tu oceniamy wiersze, zatem witam i cieszę się, że zostawiasz ślad bez względu na przekonania. Bardzo szanuję każde, ale pragnę, byśmy tu wszyscy byli rozumni, humanitarni, tolerancyjni, duchowo piękni i podobnie wrażliwi. Mam nadzieję, że tak jest. Niepoprawna romantyczka, humanistka, Para:)

Kaliope: Jakże mi miło, że "pierwszoklaśnie"! Wdzięczna Para:)