Nata_Kruk

... takiego podejścia do życia chyba każdy powinien się uczyć. Nie zawsze się udaje, ale.. ale trzeba próbować.

Manek, przeniosłam się w inną epokę, czytając taki wiersz... to zaledwie cz.1.... oby innym razem następne. Bardzo balladowy i romantyczny nastrój, to na pewno pozwala na wytchnienie.

... dmucham w kolorowe marzenia... ... kradnę tęczę wytrwale... ... trafione znaki zapytanie... te trzy wersy ciekawie brzmią, ale całość raczej warto by dopracować. Pozdrawiam.

... to było tylko moje czytanie, teraz czytam raz jeszcze i w sumie... podoba mi się Twoje.

... pewnie wyjdę na mało zorientowaną, ale za każdym kliknięciem i zmianą strony, wyskakuje mi 'obrazek' - odblokuj reklamy - moje pytanie... czy, jeżeli to zrobię, to będą mi galopować po ekranie i wokół czytanych treści.. reklamy.?. których nie cierpię. To nagminne zamykanie okienka jest wkurzające. Czy mógłby ktoś, coś szepnąć.... już dziękuję.

Duszko... jesteś lekiem na całe zło... :)

Cztery pory roku Vivaldiego...;) w pigułce. Fajnie wybrzmiewa.

No.. jednak możliwe, że po lekturze pomyślałam dokładnie to, co czym napisały... poranki... Zwyczajnie... super.. pomysł. Ps... od daaaawna obiecuję sobie, że poczytam Ciebie, ale masz taaaakie dłuuugie 'kawałki', że czas zmyka, a ja stoję w obiecaniu - cacaniu. Nic to... może zdążę, zanim umrę... :))

Waldku, w zasadzie mógłby zostać w tytule czasownik w l.mng. "pokazały"... bo zapaliłeś kilka w treści. Próbowałam czytać... pokazał... bo cztery razy zapalasz...znicz... Ostatnie dwa wersy, wydają mi się zbędne... tyle moich grosików. Racja... życie to chwila. Życzę na jutro pozytywnej, życiowej zadumy.... :) ps. ufff... poprawiłeś w środku... :)

W kapsule czasu i pamięć ożyje... byle pamiętać gdzie ten park i ławeczka. Przyjemna treść.

Waldku... poezja tańczy ma rację... lepszej motywacji nie ma... :)

jw. "nie" zasugeruję przenieść o wers niżej, gdzie kropeczki. ... sorry Waldku... pogrubiło mi ostatnią sugestię. Ogólnie, sympatyczna treść... :) i ładny tytuł. Pozdrawiam.

Jacku... co tam ja i mnie podobni - szare pyłki tego padołu, za to ci wielce możni... ludzie na ziemi jak sępy potrafią rozdziobać co cenne i pętli się czas w kołowrotku a lepsze ciągle daremne to dawne niezwykle ważne by nicość nie zżarła dzisiaj dekady winno się trawić i gniazdom tkać lepszą przyszłość Prawie zawsze dokładasz do danej treści zrymowane wersy i za to Ci bardzo dziękuję... :) Tectosmith... Elephant... Andrzej Wojnowski... Wam także dziękuję za ślady czytania... :)

Rafaelu Marius... dorobek starszych, powinien być dziedzictwem młodych. Alicjo W... fajnie, że tak... refleksyjnie.. odbierasz. Deonix... hmm.. też się zastanawiam... dlaczego... ;) Miłe słowa mi zostawiasz. Wiesławie JK... o tak, kołowrotek, na pewno. Waldku oraz Iwonaroma... uśmiech ślę za Wasze słowa... :) Dziękuję Wam za każde zostawione słówko i... pozdrawiam.

... myślę podobnie.

Dołączam do pierwszego komentarza Staszka... reszty nie czytam - czas.!

Ewelino... całkiem zabawna gra słów, chociaż dla bohaterki "nic", może nie aż tak zabawna. Dla mnie, przekombinowana końcówka... i żeby za dużo nie pisać, pozwól, że podam Ci moją, niezobowiązującą wersję czytania. nic się tutaj nie dzieje ty jakby znużony do mnie lecz obok się śmiejesz a ja w oczach twoich jak /kąsek łakomy/ ... ukośnik pomijam, bo skąd peelka wie, że takim, skoro tytuł "nic" nic tutaj się dziś nie wydarzy bo tylko w snach płonie i żarzy i tylko tam w głębi krateru leżę na miękkim nadmorskim piasku nic się tutaj nie dzieje ponad /granice zmysły/ .... dwa rzeczowniki obok, a gdyby.. zmysłów granice choć nasze - wielce dalekie jedynie w snach /pąki na dziko/ zakwitły - ..... ukośnik zbyteczny, tu znowu dwa rzeczowniki obok rozdęte wilgocią... słodycz powietrze tnie ................... przycięte zakończenie, wg mnie z korzyścią.. co Ty na to.? a tutaj nic Pozdrawiam.

Ewelino... miło mi bardzo, że przystanęłaś tutaj. Dziękuję. PoezjaTańczy... dziękuję... :) Maria_nno... dziękuję

Franek... może ociupinkę zakręcony, ale... widzę tę scenkę... :) i zdziwienie jegomościa po fakcie - tego, który rzucał widłami. Myślę, że będą następne równie zabawne.

Każda cząstka bardzo mi się podoba.

Jutro czas we mnie i czas obok mnie nieustannie zawiązuje supły jakby chciał pozliczać dekady lecz to co umyka i tak zamienia się w wieczność rozrzucając ślady na wądołach które mimochodem w pamiętnikach i pamiętaniu o ile przetrwa pamięć w konstelacjach hordy głów to co wczoraj można spopielić temu co dzisiaj nadać wymagany ton przecież konającym ptakom niepotrzebne gniazda pisklętom potrzebne od zaraz październik, 2023

... to chyba nie takie proste, Kuba.... :)

Depresynja treść, ale dobrze 'skrojona'.

Narrator wiersza bardzo pragnie... co czuć w wersach. Treść dobra na dobrą piosenkę, tylko kto muzykę napisze... :)

... świetne słowo na tytuł wiersza, a tutaj dodatkowo dobry wiersz.