Nata_Kruk

ewan, nie chciałabym urazić.... ale zagwatmałeś ten tekst, zgubiłam kobietę. Muszę któregoś dnia przejrzeć inne Twoje wiersze. Życzę milutkiego wieczoru... :) i pozdrawiam.

Poprawiłeś mi humor, jak słowo daję... :)), pozdrawiam.

kyo, nie słyszałeś określnia.. zakrzywiona paleta barw...? to "kruczki", labirynt dróg życiowych. Tu nie było nic na siłę, a chmurne dni... są jakby zapowiedzią jesieni. Nie twierdzę ,że "robię poezję"... czasami zapisuję własne myśli, po prostu. Dziękuję za fatygę przeczytania, pozdrawiam... :)

Fanaberko, myślę podobnie jak fu... są naprawdę ciekawe fragmenty, a całośc można nieco przyciąć. O wiele latwiej pisać komuś, co nie gra, a często naszym próbom pisania tak wiele brakuje... chyba się nie gniewasz...:) Pozdrawiam.

fu.... przyznm Ci rację, że dosłownie, spróbuję w przyszlości zarysować te niedomówienia. Czy jeszcze raz to napiszę... nie wiem, bo przeróbki nie są moją mocną stroną, a poza tym są juz kolejne dwie części, więc pozostawię wszystko tak, jak jest. Miło, że tu byłeś, pozdrawiam.

pathe.... za dużo..?.. cóż... przemyślę to. Dziękuję za wizytę, pozdrawiam... :)

Jurku, dobrze, że taka krótka, to chociaż dotrwałeś do końca... ;) Pozdrawiam... :)

Tomasz, nie przepraszaj za zmiany. Dzięki za wizytę, również pozdrawiam... :)

Cztery pory - lato soki krążą w obiegu ale zieleń jeszcze taka niewinna jaki odcień wybrać kiedy wokół zakrzywione palety barw niepewność czy zawrócić z drogi przejść mimo obaw blisko słońca ale tak by się nie poparzyć w oddali chmurne dni nadciąga burza październik, 2006

Beenie, u Ciebie jak zawsze miło i przyjemnie..:)) puenta wyborna, choć przyznam szczerze, nie lubię udawania, bądźmy zawsze tacy sami i niech inni darzą nas sympatią za to, kim jesteśmy, a nie za to, co posiadamy... to tak na marginesie. Zostawiam plus, pozdrawiam... :)

Macieju, przekąska zjedzona i jakoś nadal siedzę przy świecach... :( Mógłbyś szepnąć, co miałeś na myśli...?

Niestety, Foto Mary... jestem na nie. Pozdrawiam... :)

Aniu, mnie pasuje całość... sądzę, że wielu spośród czytających, tak po cichutku podpisze się pod tymi słowami. Kolejny wiersz, gdzie w kilku słowach opisać można aż tak wiele. Pozdrawiam... :)

Nie wiem, jak innym się zrobi, ale po przeczytaniu zrobiło mi się bardzo lirycznie. Ciekawy wiersz. Nie bardzo tylko mogę zrozumieć te..." i opuszki lustrzanie"... może czegoś nie łapię w tych słowach. Pozdrawiam... :)

Rzeczywiście ciekawa zabawa słowem. Podoba mi się. Może pominęłabym słowa... wytrzymać ogień, dotrzymać ogień... ale to takie kombinacje, niekoniecznie słuszne. Pozdrawiam... :)

matce poema... poczekaj może na więcej komentarzy.. i potem ewentualnie dokonaj zmiam. Nie chce pisać, że moja propozycja była super.. ale co 10 głów to nie trzy..;)... raz jeszcze pozdrowię..:) PS Tytuł wydaje mi się trafiony.

Mnie to ..."ci" zupełnie nie przeszkadza, jest w tym miejscu wręcz potrzebne, pominęłabym natomiast w pierwszej strofce słowo..."oni"... a dalej juz tylko pozytywnie. Pozdrawiam... :)

kyo, na takie lekcje warto chodzić... :) Pozdrawiam.

Nechbet... jeśli marudzisz, to zrobiłaś to z sensem... b. dobre. Pozdrawiam i dobranoc... :)

To ja Andrzeju szepnę tylko na uszko, że niestety takie wiersz nie dla mnie, choć uwagi Espeny wydają mi się cenne. Pozdrawiam serdecznie... :)

Może nie wypada tak oddzielać, wybacz Marek, ale te właśnie fragmenty są dla mnie naj...:) Dobrze by było, aby za każdym razem można odczuć, gdy ktoś o nas myśli. Pozdrawiam... :)

Nie przypadam za powtórzeniem tytulu w pierwszych wersach wiersza, no ale to juz wybór autora. W pierwszej strofce, dwa pierwsze zdania, wykluczają sią... bo skoro myślisz o jej włosch, to siłą rzeczy myślisz o niej. Przykro mi Antoni, ale wyrażę się o wierszu negatywnie. Pozdrawiam serdecznie... :)

pathe... Twoje... "reszty nie biorę, takie sobie".. rozbawiło mnie. Cieszę sie ,że puenta dobra..;) choć to tylko jedno zdanie. Czy stać mnie na więcej..?..hmm.. dziękując za wizytę, zapraszam na kolejne części. Pozdrawiam... :)

Karolu.... trafnie określiłeś... "ocalić od zapomnienia każdego, beż wyjątku - to ponad ludzkie siły i to chyba najwiekszy dramat".... Dobry wiersz, szczególnie przypadła mi go gustu strofka ze zniczami i wigilijną nocą... ale całości i tak daję pozytywną ocenę. Pozdrawiam... :)

bajko, bardzo ładny wiersz. Wątki myślowe zgrabnie połączone w całość... ani przez chwilkę nie mogą znużyć czytalnika, no i na końcu ten przylądek spełnienia, ładnie. Pozdrawiam... :)