Nata_Kruk

Waldku, swoją prostotą słow, odkrywasz także cholerną samotność peela, który nie mając nikogo, kto by go wysłuchał, rozmawia z misiem... ten rekwizyt akurat jest bardzo miły już w samym brzmieniu słowa... MIŚ.. musi być ciepłą przytulanką... :) ja uwielbiam wszystkie pluszaczki, tylko nie te japońskie z wielkimi oczami. Pozdrawiam.

Pozwolę sobie odpowiedzieć w jednym poście. Drogie kobietki, Magdo i Izo.. :) mam wrażenie, że ulegacie jakimś bliżej nieokreślonym "pływom".. ;) a to miejsce jest tak bliziutko, dlatego dałam tak jednoznaczny tytuł, mając nadzieję, że "zaskoczy". Czasami szukamy stanowczo za daleko, kiedy obraz wyłania się niemal pod ręką. Mnie się to zdarzało i myślę, że malowanie treści szanownego kolegi szarego, jednak Wam troszeczkę "mąci"... albo już sama nie wiem co.. :( Ja w każdym razie, bardzo dziekuję za Wasz posty. Miło mi bardzo, że byłyście u mnie... :) Serdecznie pozdrawiam.

Szarobury, czuję się nieco zaskoczona, bo pokazujesz mi drugą twarz wiersza. Pierwsza strofka rzeczywiście mogłaby być wstępem do Twojego czytania. Są nawet rzeczy robione jak zawsze/dawniej, ale różnie się je odbiera. Kruszynki pustki można chyba w wielu miejscach odnaleźć... lepiej, żeby jej nie było. Bardzo dziękuję za wizytę i Twoje malowanie wersów... :) Pozdrawiam cieplutko.

Waldku, fajnie, że pasuje Ci wszystko... ja pierwszy wers wolałam w poprzednim zapisie.. od oddechów.. też nie wydało mi się aż tak bardzo karkołomne, ale zdecydowałam poprawić. Posty bywają różne, tak jak różny może być odbiór danego wiersza.! Miło mi, że zechciałeś wpaść. Dziękuję i pozdrawiam... :) PS. Nie dawał mi spokoju pierwszy wers. Jest jak było na początku.

Miło mi to czytać Marku, dziękuję i pozdrawiam... :)

Tereso - Krysiu, jak można tej peelki nie (roz)smakować na wyrost, skoro... "im mocniej poobijany tym delikatniej opatrzę ranę odrzucenia ukoi słodycz miodu z kobiecej pasieki" Ta słodycz miodu pasuje mi tutaj, bo powiązana z pasieką, kobiecą. Podpisuję się dodatkowo pod komentarzem Grażyny K. Pozdrawiam... :)

Liryczny Łobuzie, żeby tylko takie domowe wojny były.... :) Te prawdziwe o wiele gorsze. Świetmy pomysł na wplecenie kota do "konfliktu". Wiersz spodobał mi się. Pozdrawiam.

Podumałam na słowami Grażyny i wstawiam dwie poprawki, oby słuszne. Elu, pierwsza jest jakby wstępem i naprawdę nie wiem dlaczego nadęta... To tylko opis czterech elementów. Może kieeedyś powstanie coś całkiem lekkiego... to wyżej, raczej się już domknęło. Dziękuję za odwiedziny. Pozdrawiam... :)

Grażyno, miała to być krótka forma. Pierwszą strofkę chciałam "okreslić" jak najmniejszą ilością słów w taki sposób, żeby zamknąć ją.. czasem.. Dobrze, że nie ma.. zraszającym, wchłaniającym i osiadającym... ;) Niemniej, pomyślę sobie w plenerze, już czas na mnie.! Dziękuję, że wpadłaś... :) Pozdrawiam.

Jestem ponownie i cieszę się, że tej kropki już nie ma. S. Hawking jest na pewno nie jedynym przykładem, który wbrew założeniom lekarzy żyje i to z jakim pożytkiem dla nauki. Dla wielu jednak, egzystowanie na wózku to rzeczywiście .. efekt jednego wiosła. Dobre określenie. Pozdrawiam... :)

Dobre wejście Anno. Blokowiska to naprawdę wylęgarnia marzeń. Są tacy, którzy uparcie brną do przodu, a że sukces nie przychodzi łatwo, może pojawić się góra smutku, że nikt nie dostrzega kreacji. Omijam.. naturalnie z sukcesem.. niech peel zapracuje na to.. ;) Dobre zakończenie. Pozdrawiam... :)

Sylwek i Ala mają rację Bolku, a powyżej to, co chciałbym od siebie podszepnąć. Chcesz, to skorzystaj. "Przelotny deszczyk" ma klimacik, który bardzo mi na dzisiaj pasuje.! Padało w nocy, ale przetarło się i właśnie wybieram się na rower. Wychodzi na to, że z Emmką.. ;) Serdecznie pozdrawiam... :)

To miejsce zamienia się w parowiec, zroszone od oddechów ściany, kilometry spojrzeń wchłaniane osiadającym na krześle czasem. mocna kawa dokonuje cudu, jednak mleko kwaśnieje pod językiem, gdy ciastko podsunięte z wyrzutem, a składniki do wypieku poza. cukiernika nie zawsze obiektywna. kwiecień, 2012

"Powrót dziecka", troszkę mnie tym tytułem w maliny wpuściłeś... :) Ja bywam tym dzieckiem, poważnie i lepiej, żeby mnie nikt wówczas nie obserwował... ;) Sporo upchałeś w treści, ale wiersz trzyma "linię". Dobrze się czyta, no i to zakończenie, udane. Pozdrawiam.

Grażyno, tytuł cacko, w odniesieniu do treści wiersza, a opis przechadzki może tylko zachęcić do zwiedzenia Rzymu. To było przyjemne czytanie. Pozdrawiam... :)

Dobry tytuł, pierwsza i ostatnia bardzo dobre. O środku już wiesz. Jeśli mogę coś podpowiedzieć... .. godność w czasach pogardy .. cud narodzin i samotności Pozdrawiam... :)

Olgo, przyłączam się do uwagi Grażyny i Sylwka. Może.. są.. po prostu. To.. sobie.. (od Sylwka) też mogłoby być. Ale jako całość, ładnie. Pozdrawiam... :)

Skoro w tym ciągu brakuje jej... musi byc nieskończony. Bardzo ładnie, matematycznie, o tęsknocie i wyczekiwaniu. Pozdrawiam... :)

Karolu, potrafisz trzymać pióro we właściwej ręce, brawo.!

Dorastanie, "Dojrzewanie" oraz wspominanie.. w jednym miejscu i jak pięknie napisane.!

Świetne to jest.!

Macieju, z przyjemnością przeczytałam Twoje "Chciałbym". Dobre "zagranie" słowami, czytanie nie nudzi. Co do wersyfikacji, koledzy mają rację. Pozdrawiam.

Kojarzę bardzo dobrze pseudonim Ran Gis, bywał też "u mnie". W tej chwili już wiem, że to Stefan Ignar. Chwalę Pani gest wpisania tego wątku. Żal, bo odszedł człowiek, ale na pewno jakaś jego cząstka zostanie tu bardzo długo. Najszczersze wyrazy współczucia.

Przystanęłam w tym miasteczku i wcale nie żaluję. Jest klimacik, całość bardzo przyjemna w czytaniu. Pozdrawiam... :)

Jesienne targowisko.. sporo "brudnej" treści, ale tak napisanej, że chce się zostać na dłużej. Lubię tak poprowadzone wiersze. I do tego trzynastozgłoskowiec, a to niełatwa sztuka. Pozdrawiam... :)