Nata_Kruk

Faktycznie zaśnięci, tytuł pasuje.! Ciekawie jest, lirycznie, pierwsza dla mnie śliczna, każda część jest osobliwa i uzupełniają się nawzajem. Te cienie trochę za blisko siebie, niemniej, ogólne wrażenie pozytywne. Pozdrawiam... :)

Vica... bardzo dobry początek i zakończenie, środek zgrał mi się chwilkę później.. ;) Pozdrawiam.

Masz "Świętość" obok "Świeżości".. ale tu chciałam podejrzeć, bo wcześniej czytałam. Pamiętam, że zmieniałaś, ale cieszy mnie, że łebki "wróciły".. :) To porównanie człowieka do kwiatów, spodobało mi się, choć wolałabym bez .. "by ją złapać".. ale jak jest, niech jest. Pozdrawiam... :)

Judyt, nie pasuje mi słowo..dudnią.. po cichu, bo dudnienie raczej hałasuje. Do takiego miłego "wyznania", lądowanie w słoiku ziemskim, hmmm Wiem, to mini, ale chciało mi się jeszcze czegoś po.. snu.. a tu koniec. Zostawiam mazurskie pozdrowienie... :)

Waldku, może łatwiej by było napisac o twarzy, nie o jej wyrazie... sama nie wiem. Agnieszka ma rację, ten do poprawy. Serdecznie pozdrawiam.

Bolku, prosty przekaz o zgodzie, ale brawo.. wpadło mi w ucho jedno potknięcie... (...) obudzić nie chce ptaszyny Fajnie ułozyłeś te "Dwa krzewy", podoba mi się. Pozdrawiam... :)

Też sobie myślę, że poważnie jest, chyba lepiej by mu było w bieli.. wiem, czytałam wyżej. Serdecznie pozdrawiam... :)

Jak człowiek bez mięśni, jak brzoza bez kory.. fajne to jest. Życzę powodzenia w podróży na ziemię... :)

Wiosna ma tajemniczą moc i przyznam Ci rację, że w ludziach bardzo wierzących, ta wiara może być jeszcze silniejsza. PS.. zresztą, może i u niedowiarków też... buu Pozdrawiam... :)

(...)"Krótko mówiąc, gdy blisko ktoś smaczny i dobry, nawet serce chrzanowe się staje łagodnym.".. to jest sypmatyczne.! Oxyvio, pamiętam jak przystawałam dłużej pod innymi Twoimi wierszami, czytałam nie raz, nie dwa, żeby nacieszyć się tematem spod Twojej ręki. Nie jestem ekspertem od rymów, może dlatego nie czuję tych wyżej. Gubię się w takim układzie, niektóre określenia nie pasują mi, niektóre wycięłabym, ale to tylko mój marny głosik, Autorką Ty jesteś. Serdecznie pozdrawiam... :) mając nadzieję, że odwzajemnisz uśmiech.

Heniu, pomysłów Ci nie brak, jak widzę... :) Pozdrawiam. PS... cwaniactwo... ;)

Starajmy się "złapać" przychylny dla nas skrawek nieba, ot tak, bez pośpiechu, z rozsądkiem, żeby doprowadzić zawsze do końca to, co zaczęte... Zasygalizowałeś Sylwku kilka ważnych spraw naszego szarawego życia i ok. te krótsze wersy, hmm... chociaż to.. ...w sobie poszukuj nieba... :) Serdecznie pozdrawiam, bez pośpiechu.

W iskierkę spakowany, jako prezent, ładnie. Dla mnie zdecydowanie za dużo "i", przypadł mi zapis Teresy, nadała mu ładną formę, zmieniając co nieco, żeby było przejrzyściej. Przyjemny obrazek... :) Pozdrawiam.

Nastrojowa ta "Nadzieja", nawet bardzo... trzeba jednak uważnie czytać, są przesunięcia i pomimo później, jak dla mnie, pory, przeczytałam dwa razy. Doceniam pracę, takie wiersze nie są wcale łatwe. Pozdrawiam... :)

Poczułam się prawie jak w basni... miło w tym zamczysku. Pozdrawiam... :)

Przyjemny wiersz, prawdziwe kołysanie. Do tego jaki zgrabny. Pozdrawiam... :)

Niby zmartwienie, ale w sam raz na poprawę nastroju przed snem. Pozdrawiam... :)

Dobrze się widziało Krsyiu... to przecież także ich dom, oni też marzą o czymś miłym. Miło, że wpadłaś do mnie. Dziękuję i pozdrawiam... :)

Zbyszku, dziękuję za wizytę, fajnie, że tak było. Pozdrawiam... :)

Oxyvio, jeżeli w prawdziwym domu i w tym "na chwilę", jest ktoś, kto poda herbatę, to już bardzo dużo... wystarczy poukładać marzenia, koniecznie z grosikiem w kieszeni. Dziękuję. Miło było gościć. Pozdrawiam... :)

Bolku, Twój wierszowany post może być zaczątkiem na wiersz. Zatrzymałeś się w "domu" i znalazłeś coś miłego dla siebie, cieszę się. Dziękuję za obecność. Serdeczności i Tobie... :)

Sylwku, Lisia to moja wyobraźnia, a Ty odczytałeś wiersz perfekcyjnie. Mentalność ludzi pomieszkujących tam bywa skrajnie różna i wiem, że trafiają się też bardzo wartościowe osoby. Miło mi czytać, że jest ciekawie. Dziękując za wizytę, kłaniam się i ja, pozdrawiam... :)

Tak Jacku, dom (miasto) nasiąka tym, co daje mu jego żywa tkanka, ale kiedy ktoś "ląduje" w tym drugim i spotyka życzliwość, jest mu po prostu dobrze. Dziekuję za ślad pod wierszem. Pozdrawaim... :)

Lubię zwykłe nazwy ulic, ta wyżej pasowała mi do.. utarczek. Cieszy mnie, że zwyczajność wiersza przypadła do gustu. Dziękuję, że byłaś w moim "domu". Serdeczności i Tobie... :)

Judyt ... rozgwieżdzone zwykle bywa przyjemne, nawet, jesli to sufit. Leno... cieszę się, że takie lubisz. Dziękuję Wam za wpisy i serdecznie pozdrawiam... :)