bajka-bajka

i zal bedzie tych kwiatow, ale na pocieszenie rozkwitna nam wiosna....sto buziolow ;)))

dziekuje Adamie....czy Ci sie zdaje, czy nie -tego moge sie tylko domyslac....serdecznosci ;)

jesli ktos w buciorach, to niby na sile, ale wlasnie tym chcialam zaakcentowac radosc....pozdrawiam ;)))

oj Stasienko....te buciory maja sens...a takie spacery tylko dobrze robia....serdecznosci ;)))

oj...."mnie na usmiech zawsze stac" ;)))

nigdy nie jest za pozno, by dac troszke wiecej....nie koniecznie temu, co skosztowac mogl....bardzo mi sie....pozdrawiam ;)

swietny....tylko jedna mysl.....wybaczanie koi wlasne rany, wiec moze warto....serdecznosci ;)

w rytm wypuszczanych myśli stawiam kroki gdzie tysiące śladów ktoś zostawił kroplami niezapomnianych melodii szepty natury wyśpiewują wpomnienia wiatr jest moim przyjacielem delikatnie osuszając kolejną łzę słońce rozjaśnia twarz mrużąc oczy ciepłem blasku idę sycąc zmysły zapachem uśmiechającego się piękna radość wchodzi tak w buciorach lokując się w sercu jak u siebie Bogu dziekując za chwile w których darował szczęście wyciągam dłoń by poczuć smak kiełkującej wolności

slicznie dziekuje ;)

ech.....i ponownie przegapie cos bardzo ineresujacego......nic to Bajka... :(

jakis opis moze lub cosik w tym stylu.....ale czy ja sie znam.....serdecznosci ;)

sorki moze ja i dziwna jestem, ale nic tu z wiersza nie widze......pozdrawiam ;)

hmmmmm....sa tacy co lubia bajki....pozdrawiam ;)

dokladnie......serdecznosci ;)

Tu jakoś mi nie chce popłynąć, końcówka jest lepsza. Pozdrawiam :) mimo wszystko....dziekuje ;)

no to ja w wyobrazni poczytam.....milego ;)

"w bocianich gniazdach zastyga lato"...ech widzialam Ci ja te bociany przygotowujace sie do odlotu...piekny to widok, choc smutny..... gdy sie nie ma, co sie lubi, to sie lubi, co sie ma.....a Tobie usmiech sle, taki na zakrapiane ranki i wietrzne wieczory......pozdrowionka ;)

tak to jest kochana.....nawet najpiekniejszy taniec, staje sie koszmarnym -kiedy partner nie dotrzymuje kroku.....sciskam Stasienko i zycze milego srodka tygodnia ;)))

nie zawsze od nas zalezy ile przeszkod spotkamy na drodze zycia, wazne jest jednak, by pokonywac je z czystym sumieniem....a ze cos pozostaje, gdzies gleboko w srodku, to rzecz naturalna, nic z tym nie mozna zrobic...jedyne co, to przyzwyczaic sie do jego istnienia.....serdecznosci ;)

tak to juz jest, ze do tanga trzeba dwojga wzajemnie uzupelniajacych sie serc.....pozdrawiam ;)

oj....nie to mialam na mysli, poczekamy na innych...dziekuje J. :)

delikatnie....a to lubie najbajdziej....pozdrawiam ;)

przystanęłam wpatrzona wiarą w myśli śledzące wczorajsze na przełaj róża w zębach zatraciła wdzięk gdy nieudolność depcząc palce pozostawiła zapach pąków rozchylanych na próżno

czyz nie lepiej miec to z glowy i nie dopuscic, by petla sie zacisnela?.....serdecznosci;)

czytalam parokrotnie i wiesz co Ci powiem......usmiechnelam sie, pozytyne Twe slowa.....bo pomimo tej nutki przeszlosci, to jednak do przodu!....pozdrawiam ;)