Grażyna_Kudła

Pewnie, że z całym! Głupsza już jestem z każdym dniem coraz bardziej, to efekt uboczny w postaci odmładzania- też biorę :))))

Chciałam napisać "no i pozamiatane"- jednak nie, peelka wierzy w siebie. Nie wiem czy to dobrze, czy też nie, bo dla mnie wiersz nie musi kończyć się optymistycznie, ważne jeśli w ogóle jest. Tu może mini, ale jest. Taki kalendarz, też chcę! :))) Pozdrawiam, Wan. :)

Krótkie, a jakże treściwe résumé poezji. Podoba mi się, Judyt. Pozdrawiam serdecznie, Grażyna. :)

Po przeczytaniu wiersza myślę, że w tytuł wkradł się literówka- remedium? Czytałam jak o poszukiwaniu cudownego panaceum na wszelkie zło, a właściwie to nawet znalazłam propozycje lecznicze:modlitwa, pozytywne nastawienie, praca... Potwierdzam, to zawsze pomaga. Tylko trzeba wiedzieć, które z nich kiedy stosować :) Ciekawie. Pozdrawiam :)

To by było moim zdaniem ciekawe na zakończenie jakiegoś wiersza o czymś, bo ja tu nic nie wiem o peelu, oprócz tego, że wraca. Ale skąd, czegoś chyba doświadczył, jeśli nie krzyczy już za czymś więcej - myślę spokorniał? Z trudem mi to przyszło, ale więcej nie potrafiłam wyciągnąć z tego zapisu. Ja w takim nastroju wracam nawet z udanych zakupów, niczego więcej nie chcę:))) A może właśnie o to chodzi, żeby umieć się cieszyć z czegokolwiek... Pozdrawiam :)

Widzisz, Dawidzie, co się porobiło, peelka to pewnie już robocica jakaś, nawaliły jej jakieś zwoje i bredzi w kółko o tym samym :))) Ogromnie się cieszę, że byłeś i ślad zostawiłeś. Pozdrawiam serdecznie, Grażyna. :)

Mam ogród za oknem, kilka kroków dalej- park, ale ta moja peelka, nie chciała dać się tam zaciągnąć :))) Dzięki ogromne za zajrzenie, Madziu. Buziak ode mnie - całkiem naturalny, nie sztuczny :) :*

wiersz jest opisem sytuacji (egzystencja we współczesnym świecie). "lawa" wylewa się z krateru cywilizacji, zalewa wszystko rozżarzoną nowocześnością a pogoń za coraz to innymi doznaniami czyni z homo sapiens - robo sapiens. w "sztucznym towarzystwie" peelka upodabnia się do otoczenia i powoli "zastyga plastikiem" (rzeczywiście lawa zalewa ziemię). zgodziłabym się z poprzedniczką - zabrakło tu choć odrobiny "pójścia pod prąd", jakiejś obrony przed "materią tłumu", alternatywy ale... to takie tam moje...a Twój zamysł :) serdecznie pozdrawiam, Grażynko :)) Krysia Krysiu, fajnie, że też dostrzegasz problem. Lawa nam jednocześnie służy i zabija. Ale widzieć problem, to jeszcze nie wszystko, trzeba - jak słusznie mówisz - pójść pod prąd. Moja peelka reprezentuje chyba tę część ludzkości, która popiera ideę na zasadzie nicnierobienia. Czeka. I zalewa się... :) A, że ja mam inne podejście, to już materiał może na kolejny wiersz. Dziękuję za tak dogłębne wniknięcie, Krysiu. Pozdrawiam serdecznie, Grażyna. :)

Wstążeczko, peelka pewnie z puentą nie zdążyła, bo zastygła... :))) To też nie jej klimaty ;) Dzięki za zajrzenie i słowo o wierszu. Pozdrawiam :)

Tak, Lo, tylko wizja, na szczęście. A na koniec do plastikowego wora :))))) Peelka niech sobie zastyga, może powstać ciekawa inkluzja ;) Dzieki, Lo. Pozdrawiam serdecznie, Grażyna. :)

Pewnie, że na pastwę przyszłości, bo materiał jest. Szczególnie to: "wyjdź powoli z podniesionymi rękami i żadnych sztuczek" - w odniesieniu do Łazarza, niezłe. :) A kto wie za czym poezja kiedyś się opowie. Pozdrawiam :)

I tak właśnie czytam, Krysiu - nie w Twoim stylu. Ty wolisz pojednania, ale są sytuacje, wymagające radykalnego podejścia. Ale znalazłam coś jednak w Twoim stylu - "bez zgrzytów" , bez zaciskania pięści - jeśli już tak ma być. Ciekawie i mądrze napisałaś. Pozdrawiam serdecznie, Grażyna. :)

Mój psiunio jak kiedyś przepadł na 2 dni, to wrócił strasznie złachany i nie żarł tylko spał i spał... Pewnie "pachniał" sukami :))) Coś mi się widzi, że tu o "tolerancji" partnerskiej, jakiś układzik zezwalający na tzw skoki w bok ;) Co na to ludzie powiedzą??? Auuu! :))) Podobaś! Pozdrawiam, Babo :)

Polskie klimaty to narodowe kwiaty :)) Pozdrawiam :)

A to gadzina z tego węża, chociaż bez kończyn, wyraźnie mu taki stan rzeczy na rękę :) Na pocieszenie peelce- to tylko raj przejściowy. Tu, na Ziemi, jest ich dostatek :)) Pozdrawiam serdecznie. :)

Chłopski poeta, na mój babski rozum też potrzebny poezji. Chociaż najlepiej, gdyby ona sama się opowiedziała :)) Pozdrawiam serdecznie. :)

Tak mi się wydaje, że podobne rozterki u u peelki Białej Lo. Też jestem za grzebieniem, kosz jest zbyt brutalny :)) Pozdrawiam, Grażyna. :)

Przybywam po dawkę tego leku... :) ps. będzie ciąg dalszy Wszego dialogu? ciekawi :) Pozdrawiam serdecznie, Judyt Grażyna :)

Peelka uwięziona w zakładzie własnych rozterek twórczych o zaostrzonym rygorze... Ważne, że jest spacerniak :)) Moje zdanie? Niezła wrzuta,Lo. Pozdrawiam :)

na peryferiach obecności taplam się w sztucznym towarzystwie przytulona do robo - sapiens przesiąkam chemicznie w nieistniejącym chaosie miasta wchłaniam normalność w tle rozproszona materią tłumu powoli zastygam plastikiem

Dlaczego nie, może być i tak, Wan. :)) Pozdrawiam serdecznie, Grażyna. :)

A ja bym całkiem zrezygnowała z: "zwać się szczęściarzami" loteria czy układ kompromisów nic nie jest za darmo nieliczni mogą inni szukają leku na samotność I to by dopiero była układanka z brakującą częścią, do pogłówkowania :) Podoba mi się Twoja mini, Wan. Pozdrawiam serdecznie, Grażyna. :)

Janino, chyba każdy z nas miał w życiu takie chwile, jak Twoja peelka, dlatego tak łatwo przyszło mi utożsamić się z nią. Powroty do normalności zazwyczaj bywają trudne, albo - co gorsza - wcale nie następują. Ale żyć trzeba nadal i tego peelce życzę. Pozdrawiam serdecznie, Grażyna. :)

Taki wieczorek literacko- erotyczny połączony z sesją zdjęciową... Ciekawie, Olgo. Pozdrawiam :)

Bardzo ciekawy ten Wasz dialog, Judyt. ps. jestem za pierwszym wariantem zakończenia Pozdrawiam serdecznie, Grażyna :)