Krzysztof_Kurc

Zostanie, zostanie. Ładunek elektryczny. W naturze nic nie ginie. :) Pozdrawiam

Szkoda że z takiego powodu, ale pogodnie i bez zadęcia, z wyczuciem. Pozdrawiam

Dzięki za dobre słowo. Pozdrawiam

To pewno karawana baktrianów.:)

Wieczornik – drugie rozdanie Dwugarbny tylko nocą przysiada na parapecie – przysiada na kancie swojskości. Kwarcowa ściana przed nim ma znaczenie czysto teoretyczne, kruche jak senność. W tym czasie zaprzestaje monotonnej zabawy „w przód, w tył” przypominającej objawy choroby sierocej. Możliwe, że to znieruchomienie spowodowane jest strachem przed przekroczeniem granicy między zbiorem dźwięków domowych i tych innych. Lekko kiwa głowami, mruga powiekami jakby nadawał do mnie długie wiadomości alfabetem Morse’a. Czasem mlaśnie którąś gębą aby potwierdzić że tu jest. Gąb ma wiele więc mlaszcze dość często. Mieszkanie na poddaszu ma swoje zalety i wady, nikt nie chodzi mi po głowie, jednak pokrętna akustyka budynku powoduje że słyszę wymieszane głosy sąsiadów z innych pięter. Głosy mają swoje gniazdo w rogu pokoju. Przestawiłem łóżko właśnie tam. Nie umiem usypiać w zupełnej ciszy. Mlaśnięcia dwugarbnego to za mało by wypełnić pustą przestrzeń między jawą a pierwszym snem. Moją namiętność do podsłuchiwania tłumaczę sobie jako poszukiwanie prawdziwego życia. Kłótnie słychać najwyraźniej, ale przeważnie nie są interesujące. Zbyt jawne i nieskrępowane, przerywane trzaśnięciami drzwi. Znam to z autopsji. Dużo bardziej wciągające jest poszukiwanie szmerów, stuknięć i pourywanych zdań. Śmiech i płacz. Niektóre mieszkania przyciągają do siebie kolejnych lokatorów o podobnej mentalności i przyzwyczajeniach. Wielogłowy wyciąga szyję, raz jedną, raz drugą, albo entą, i próbuje sięgnąć gębami do butelki z moją cytrynówką. Właściwie nie chcę pić więcej. Dlatego nie reaguję. Czekam na moment kiedy łby przeważą ciężar garbów i doniosły łomot zasygnalizuje upadek łakomczucha z parapetu. Nie pierwszy raz. Wielogłowy zlizuje alkohol z klepki, idzie mu dość szybko. Przymyka ciężkie powieki, do rana pozostanie na podłodze. Szepty są freskiem na ścianie do której przykładam ucho. Delikatnym jak cień, ale można rozpoznać granicę pomiędzy szarościami ciepła i chłodu. Szept jest intymnym spiskiem przeciw jawności uczuć. Szelestem. Niewidzialne potrafi kaleczyć. Perfekcyjnie czyste szyby stwarzają niebezpieczeństwo błędów interpretacji istnienia Gdzie jest granica interpretacji? Dwugarbny pochrapuje mieszaniną spirytusu i cytryn, porusza łapami jakby biegł. Mogę mu tylko zazdrościć

Dobre Pozdrawiam

A przypadkiem nie " Prestidigitatorzy" i "fantasmagorii"?

Delikatnie mówiąc. :)

Czy zaraz padnie zarzut że jest to pytanie z tezą. :)

Myślałem o czymś innym, nikomu nie sugeruję aby przestał pisać, wręcz odwrotnie. Osoby które nie publikują mają zupełnie inne podejście do tekstów, często są najlepszymi recenzentami.

Skleroza objawia się napisaniem dziesiątego tekstu o tym samym przy użyciu tych samych słów i opublikowaniu na tym samym portalu? :)

Tak, wtedy opadają nie tylko ręce.

Wstawiasz więc nie przestałaś. : )

To jest jak z jazdą na rowerze, nie zapomina się.

Nie zauważyłem różnicy, może po prostu z natury jestem chamem. Natomiast zauważyłem że z powodu braku argumentów zaczynają się osobiste wycieczki, a to już nawet dla mnie jest chamstwo.

Kiedy przestaniesz wstawiać własne teksty i ochłoniesz, Twoje spojrzenie na wiersze innych piszących odzyska świeżość. : )

Warsztat, Gotowe, Wprawni. Zawsze coś nie tak. :) Taki klimat.

Pozwolę sobie nie zgodzić się z Twoimi uwagami. A cóż to takiego zadziało się pozytywnego na Orgu?

Jest tyle innych portali dla amatorów takich jak ja, a jednak nie uciekłem z Orga po wielu dosadnie krytycznych ocenach moich tekstów. Dlaczego? Ponieważ miałem szansę czegoś się nauczyć, szansę - bo nie wiem czy przyswoiłem wiedzę którą próbowano mi przekazać w sposób mniej lub bardziej merytoryczny i przyjemny. Narracja typu „ podludzie” jest dla mnie czystym populizmem. Co do TWA, najzwyczajniej w świecie istnieją, rozpadają się i tworzą nowe. Oceny tekstów stają się coraz mniej obiektywne proporcjonalnie do plusów otrzymanych od innych komentujących i piszących. Przecież są tacy mili i wszystko im się podoba. Czasem tylko delikatnie wskażą jakąś totalną bzdurę. Można produkować mdłe teksty bez samokrytyki. Jak myślicie dlaczego ludzie odchodzą na inne portale? Przestają czytać teksty na Orgu? Z powodu nadprodukcji tekstów, braku samokontroli autorów, histerycznych reakcji na krytykę. Regulamin Orga, jego podstawowe założenia, zasady poszły do lamusa.

Hipokryzja też, ale nie tylko. Twój słownik ma szansę na duże przyrosty. :)

Wprawne Poety z byłego Orga spotykają się i rozmawiają z Tobą na innych forach.:)

Nie zrezygnowałem, tylko mi duszno i czekam na przeciąg. Mam nadzieję że niedługo nastąpi samoistnie.:)

Nie wyobrażam sobie wprowadzenia jakiegokolwiek porządku bez powrotu do starego szablonu i obyczajów jakie panowały na tym forum. Działy jakie istniały na Orgu pozwalały - chociaż częściowo - na opanowanie postępującej degrengolady. Moderatorzy nie wytrzymają na dłuższą metę walki z wiatrakami, nawet jeśli będą anonimowi. Szkoda, był to naprawdę ciekawy portal.

Forum zjechało do poziomu magla. Odczuwam niesmak.

Uważam, że równie ważne jest to by nie przegadać ale równocześnie podać możliwie dużo skojarzeń. Cieszę się, że w pewnym sensie miałeś niedosyt. Wcześniej też pisałem „na warsztacie”, był wtedy odwiedzany przez wiele osób które miały „nosa” poetyckiego i dużą wiedzę. Pomagały korygować różnego rodzaju „błędy”. Miło to wspominam. Śmielej po takim warsztatowym pobycie można było uznać tekst jako gotowy. Ale przecież jesteś starym „Ogrowiczem” i dobrze o tym wiesz. Pozdrawiam kkk