Krzysztof_Kurc

bez kichnięcia poranek szczęśliwiej zwycięski byłby, ale tak boli istnienie twardej podłogi rzeczywistość spotkała się z reguł pełną głową próbującą wstać z łóżka jedynie prawą nogą

Chwytajmy więc, miło mi. Pozdrawiam

Staram się, zminia mi sie trochę sposób patrzenia na różne rzeczy. Miło mi że Ci się podoba. Pozdrawiam Krzysiek

Pozdrawiam ciepło domowo. Pozdrawiam Krzysiek

Wiersze powinny nieść ze sobą uczucia, więc cieszę się ze ten, spełnia warunek. ;) Pozdrawiam Krzysiek

Entera nie będzie, intencja jest właśnie taka dwojaka. Pozdrawiam ciepło Krzysiek

Miło czytać. Pozdrawiam Krzysiek

Bat na wierszokletę ? Pozdrawiam Krzysiek

Zastygłe - zastygło , zastygające - stygnie. Widzę tu różnicę dość znaczną. Szkoda że obojętnie. Pozdrawiam Krzysiek

Może masz rację z tym co "wyboldowane". Mnie zaś bardzo cieszy że "reszta dosyć ładna". ;) Pozdawiam po dwakroć, ze względu na długie "niewidzenie". Krzysiek

Z całego dobytku to tylko ten klucz został do wyniesienia. ;) Pozdrawiam Krzysiek

A "wymandrzaj się", tylko że odpisywać "nie nadanżam". ;) Pozdrawiam Krzysiek

Trochę zaproszenie, trochę możliwość ucieczki. Wszystko zależy od tego po której stronie progu leży klucz. ;) Pozdrawiam Krzysiek

Do przemyślenia !!!!!!!!!! Pozdrawiam Krzysiek

Dzięki Aniu. Pozdrawiam Krzysiek

wstaje rano i śpi ze mną w dorzeczu ulic zamek i klucz zamyka niebo sufitem chroni przed upadkiem gwiazdy na podłodze odbijam tu moje stopy codziennie czerpię z niego siłę jak z kromki chleba

ktoś żongluje światłem w atmosferze kurzu nieziemska przyjemność dla widowni klauni tracą równowagę między zabawą i grozą oklasków szum pod kopułą umiera zabłąkany ptak

kolejna kwadra pożre resztę odbitego światła po omacku zejdą się snu pomocnicy bezdźwięczni w swej wędrówce przysiądą w zapachu świeżo rozkopanej nocy wilgoć spijając zastygającej gorączki skroplone słowo w ciemnej butelce z listem napisanym wczoraj w świadomości przebudzenia nie wolno im zabrać tajemnicy zagrzebanej w prawdzie pod progiem leży klucz

Dobre, warto było poczytać. Ciekawy pomysł, wszystko na swoim miejscu z czuciem i uczuciem. Pozdrawiam Krzysiek

kolejna kwadra pożre resztę odbitego światła po omacku zejdą się snu pomocnicy bezdźwięczni w swej wędrówce przysiądą w zapachu świeżo rozkopanej nocy wilgoć spijając zastygającej gorączki skroplone słowo w ciemnej butelce z listem napisanym wczoraj w świadomości przebudzenia nie wolno im zabrać tajemnicy zagrzebanej w prawdzie pod progiem leży klucz

A autor jest usatysfakcjonowany (Uff!!!) sposobem odczytania i wersyfikacją Mr. White ( Larry ?). ;) Pozdrawiam Krzysiek

Moje skojarzenia są dużo bardziej drastyczne, bez doszukiwania się. A czy poprawne? Nie ważne, tekst prowokuje je. I chwała za to. Pozdrawiam Krzysiek

Wiedziałem że tak będzie. :( Pozdrawiam krzysiek

Dziękuję Krystyno, miło mi, że nadal czytasz moje wierszydła. Pozdrawiam ciepło Krzysiek

Za dużo dostawał cukru,stracił przez to zęby, i teraz nie umie się odgryźć. Pozdrawiam Krzysiek