Sceptic

nie wiem nic o żadnych naklejkach:) Ale nie martw się - mają obowiazek cię poinformować przed egzaminem. Calm down.

UW - MISH, politologia, filozofia.

profesorze kant szkoda że pana tu nie ma (to już tyle lat?) muszę konstruować pańską osobę a priori zresztą nawet gdyby pan tu był nie mógłbym rozsądzić ile to profesor kant a ile to tylko moja sieć postrzeżniowa mój czas i moja przestrzeń i sam już nie wiem ile w panu X jest pana X może pan by wiedział profesorze kant powiem panu profesorze kant że jak na mój czas i moją przestrzeń to straszny z pana nudziarz profesorze kant ale ja pana rozumiem królewiec to było w pana czasach piękne miasto pan X też ma swoje miasto W którego nie opuszcza ono się za mną ciągnie po mapie profesorze kant jak kleks - pan się zna na kleksach pan pisał piórem profesorze kant ja codziennie przeliczam systemem d'hondta nadzieje na szanse pan coś o tym wie profesorze kant ja ciągle krytykuję swój rozum (zwłaszcza praktyczny) transcendentalnie jadam śniadania i transcendentalnie jeżdżę tramwajami profesorze kant proszę mi pomóc wyplątać się z sieci postrzeżeniowej uciec od mojego czasu i mojej przestrzeni profesorze kant ja z góry uprzejmie dziękuję ten mój podpis profesorze kant to nie krzyżyk ja się tak nazywam tak się nazywa mój czas i moja przestrzeń

i ja, i ja polski - R angielski - R wos - R historia - R filozofia - poziom P (=pierdolę), ponieważ egzamin miał być, ale go nie ma :D ustny polski - "Utopia i antyutopia w literaturze różnych epok". Dzisiaj dokonałem uroczystego zakończenia materiału z wosu. Z historią jestem w czasach saskich (polska) i w II wojnie światowej (powszechna). Z polskiego w środę przeczytam streszczenia lektur - i tyle. Angielskiego się nie uczę (w swym zadufaniu wychodzę z założenia, że nie muszę).

Zaprawdę, nie sądziłem, że dożyję czasów, kiedy mój bohater wyjdzie z wiersza i sam zacznie pisać wiersze. Zapewne: o rzeczach naprawdę ważnych. Jaro Sławie: ja za metafizyką nie płaczę (nawet z radością niejaką czytałem, jak uśmiercali ją pozytywiści i neopozytywiści), natomiast kantowskie rozwiązanie epistemologiczne jawi mi się do tej pory jako bodaj najdoskonalsze (obok - będącego zresztą dalekim kuzynem kantyzmu - solipsyzmu, który to - choć raczej niewygodny do "wyznawania" - jest w praktyce nie do obalenia).

pan X chciałby pisać wiersze o rzeczach naprawdę ważnych...

no to poza konkursem dwa moje: abstrahujować wmartwychtrwać

Jacku, miło, że ci się podoba, cenię sobie twoje zdanie. Do przytaczanego filozofa postaram się zajrzeć, kiedy znajdę trochę czasu (póki co, wstyd przyznać, to dla mnie tabula rasa).

http://www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?pid=273043#273043 - tu ci odpisalłem, Jaro Sławie (wklejam linka, gdyż tamten temat zaraz zniknie) ;)

Ależ ja sie nie obrażam, Jaro Sławie (no, moze kapkę obruszam, ale to nie za ten komentarz, lecz za komentarz w dziale P - "filozofia bez znajomości filozofii"). W każdym razie nie zaprzeczam, że przeprowadzenie inteligentnej polemiki z Kantyzmem poprzez poezję jest zadaniem arcytrudnym i nie jestem w stanie sprostać mu w stopniu zadawalającym (nie tylko mnie). Co nie znaczy, że nie będę podejmował takich prób - bo bez prób nigdy się nie dowiem, ile mi brakuje ;) Tak czy inaczej - dzięki za wgląd do moich tekstów; jeśli znajdę trochę czasu (w czerwcu), to pozwolę sobie się odezwać na PW, wówczas może sobie filozoficznie podebatujemy (cenię wszystkich ludzi, dla których filozofia to coś więcej niż tylko element stałego związku "żadna filozofia"). Pozdrawiam.

panie X rzecz sama w sobie godna uwagi lecz zbyt długim kładzie się cieniem z pańskiego listu panie X wynika że chce pan przejść od strefy poznania zmysłowego do formy inteligibilnej to poważny krok panie X proszę to przemyśleć kobiety wszak cenią wszelką zmysłowość dobrze jest czuć panie X proszę mi zaufać dobrze jest czuć (to nawet mniej istotne co) panie X pan zapewne liczy na to że wyrwanie się z więzów czasu i przestrzeni odsłoni przed panem istotę rzeczy błąd panie X intelekt dociera do zasłony bytu lecz odchylić jej nie może zdarza się natomiast panie X że nieoczekiwanie zmysły (pamięta pan zapach liści?) odsłaniają rzecz samą w sobie wszelkie zmiany są ciągłe panie X (czytał pan o tym u Leibniza) rzecz w tym by być o krok przed nimi załączam serdeczne pozdrowienia i niebo gwieździste we mnie

a mogę jedno poza konkursem? Bo genialne wręcz mi wpadło :) Mogę mogę mogę?? (oczywiście, podkreślam - poza konkursem).

Nech Mary-yah bed-zie zaw-sche wasch-o pschodownitch-ko... pschewodnitch-ko :D

:D nie ma to jak poważne traktowanie niektórych spraw :D cykl wierszy o panu X jest z natury ukierunkowany satyrycznie czy w każdym razie z dużym przymrużeniem oka. Nie ma ambicji do bycia traktatem naukowym. Uwierz mi, Jaro Sławie, że również przeczytałem sporo Kanta - takoż wszystkie trzy krytyki jak i O formie i zasadach świata (acz specjalizować będę się prawdopodobnie w filozofii antycznej). Nieładnie na podstawie wiersza zarzucać mi nieznajomość tematu. Ot - uznałem, że taki list do Kanta zapoznawszy sie z jego filozofią wystosowałby pan X (mam zresztą na to wyłącznosć, gdzyż pan X to wytwór mojej wyobraźni). Pan X nie ma ambicji, by polemizować z Kantem. Jeśli kiedyś popełnię esej o krytycyzmie (ja, nie pan X), wówczas ocenisz moją znajomość Kanta.

Tradycja (narodziny nowej świeckiej tradycji)

panie Macieju, lustruję to nie jest neologizm :P

wierszyć poeżyć wiochorób

ja nie wiem, panie Stefanie, czy pan czyta w moich myślach czy też ma pan wzgląd do moich najtajniejszych notatek (o których nawet ja nic nie wiem), ale istotnie - mam zamiar wprowadzenia pana Y :)

Coma miała jak na zespół popularny w zasadzie dobre teksty. Odgrzewanie ich nie jest już niestety dobrym pomysłem.

może w kontekście filozofii Kanta byłoby inaczej...

Dziękuję wszystkim, nie liczyłem, że się tyle tego znajdzie :D Chodziło mi o Szymborską, ale sam w toku poszukiwań znalazłem też takie coś (gniot straszny, ale jest w podręcznikach do gimnazjum): ZAMIENIĘ Zamienię telewizor na duży rodzinny stół niech służy u moich dwunastu pokoleń Na jego blacie wyrzeźbimy dwa serca i kiedy będzie potrzeba jedno z nich przebijemy strzałą niech ogląda ją naszych dwanaście pokoleń A kiedy przyjdzie czas odejdziemy od niego trzymając się za ręce Andrzej Warzecha (ur. 1946)

profesorze kant szkoda że pana tu nie ma (to już tyle lat?) muszę konstruować pańską osobę a priori zresztą nawet gdyby pan tu był nie mógłbym rozsądzić ile to profesor kant a ile to tylko moja sieć postrzeżniowa mój czas i moja przestrzeń i sam już nie wiem ile w panu X jest pana X może pan by wiedział profesorze kant powiem panu profesorze kant że jak na mój czas i moją przestrzeń to straszny z pana nudziarz profesorze kant ale ja pana rozumiem królewiec to było w pana czasach piękne miasto pan X też ma swoje miasto W którego nie opuszcza ono się za mną ciągnie po mapie profesorze kant jak kleks - pan się zna na kleksach pan pisał piórem profesorze kant ja codziennie przeliczam systemem d'hondta nadzieje na szanse pan coś o tym wie profesorze kant ja ciągle krytykuję swój rozum (zwłaszcza praktyczny) transcendentalnie jadam śniadania i transcendentalnie jeżdżę tramwajami profesorze kant proszę mi pomóc wyplątać się z sieci postrzeżeniowej uciec od mojego czasu i mojej przestrzeni profesorze kant ja z góry uprzejmie dziękuję ten mój podpis profesorze kant to nie krzyżyk ja się tak nazywam tak się nazywa mój czas i moja przestrzeń ------------------------------ BTW: mam nadzieję wkrótce zamknąć "cykl" wierszem "list immanuela kanta do pana X [epistemologia pana X]"

pan X chciałby pisać wiersze o rzeczach naprawdę ważnych (młodość miłość litwa orszulka ojczyzna) podobno ludzie urodzeni między 10 a 11.30 mają dwukrotnie większą skłonność do samobójstw (pan X nie pamięta o której się urodził - tak jest najzdrowiej) pan X niewiele wie o rzeczach naprawdę ważnych (zadowala się wierszami o panach X i innych błahostkach) podobno oddychanie powoduje śmierć im więcej zrobisz oddechów tym szybciej umrzesz to jakby taki limit żeby innym nie zabrakło powietrza (pan X opanował sztukę oddychania raz na minutę) pan X jest cenionym poetą (ludzie nie lubią wierszy o rzeczach naprawdę ważnych) podobno miłość jest jak powietrze (pan X nie lubi smaku powietrza) pan X nauczył się ignorować rzeczy naprawdę ważne

Pierwszorzędny tekst, ale staaary :D

Potrzebuję pomocy. I to nie do matury :D Powiedzcie, proszę, czy ktoś z was kojarzy wiersz jakiegoś współczesnego poety polskiego stylizowany na cykl ogłoszeń (kupię... sprzedam... zamienię...). Coś mi swita bardzo głęboko w głowie i nijak nie potrafię tego wydobyć, zresztą ta forma to jedyny trop, bo nic więcej nie pamiętam - ani o czym było, ani kto był autorem. Gdyby ktoś z forumowiczów również znał ten wiersz, a przy tym miał lepszą pamięć niż ja - byłbym niesłychanie wdzięczny.