gabriel p.

otworzyłem oczy w ogrodzie czuć zgniliznę wczorajszego deszczu trawa o tonacji sepii faluje w promieniach plam na słońcu drżę przed jutrem głód? zniknę w jadzie własnego umysłu jabłka spadają z impetem trzęsąc podstawą matki ziemi a motyle gorzej niż strach zabijają powietrze zamknąłem oczy

ja myślałem nads czymś innym...wiersz ma troszkę trudną do uchwycenia ideę...i trucizna, która została zeń wyrzucona jest raczej konieczna...dla mnie tytuł powinien nawiązywać do narkotyków, bo to jest myśl przewodnia tutaj. chociaż 'jutro' też mi się podoba:P pomyślę dzięki za komentarz :-)

dziękuję za komentarz ;-)

otworzyłem oczy ogród pachnie zgnilizną wczorajszego deszczu trawa w tonacji sepii faluje w promieniach plam na słońcu boję się myśleć co przyniesie jutro głód? niknę w jadzie własnego umysłu jabłka spadają z impetem granatu trzęsąc podstawą matki ziemi a motyle gorsze niźli strach zabijają powietrze zamknąłem oczy

dziekuję za komentarz :-) w ostatniej zwrotce chodziło o to, że kat stał się ofiarą...ale zmieniłem ;)

znowu zmieniłeś kolor na taki, którego nie widzę retrospekcja tygodnia przyniosła niepożądane skutki okazało się, iż jestem winny stałem tam, koło gilotyny starałem się nie patrzeć w oczy pamięć stała się piekłem twarze bielą jaśniały a oczy przekrwione emanowały żądzą krwii wpatrują się we mnie świst przeciął nieruchome powietrze jak jastrząb, gdy poluje emocje opadły kolejne piętno na duszy brzdęknęła pęknięta struna podmuch poderwał chustę jakieś odległe krzyki utonęły w czerwieni nicości dodaję ten wiersz trzeci raz i tym razem liczę na komentarze !!!!!!!!

znowu zmieniłeś kolor na taki, którego nie widzę retrospekcja tygodnia przyniosła niepożądane skutki okazało się, iż jam katem stałem tam, koło gilotyny starałem się nie patrzeć w oczy pamięć stała się piekłem twarze bielą jaśniały a oczy przekrwione emanowały żądzą ekscytacji wpatrują się we mnie świst przeciął nieruchome powietrze jak jastrząb, gdy poluje emocje opadły kolejne piętno na duchu brzdęknęła napięta cięciwa podmuch poderwał chustę jakieś odległe krzyki utonęły w czerwieni nicości

wniosek z tego - kolejny gniot do kolekcji :P

przepraszam, a gdzie napisałem, że te sielanki były 'piękne i wesołe' ? a 'jednakoż' to nie archaizm ? pozdrawiam

leżało to-to w warsztacie i tylko jedna osoba to-to ruszyła (której dziekuję, bo trafne to były uwagi) więc zdecydowałem się to-to tu wrzucić ;-) komentujta :P pozdrawiam

ni krztyny emocji w tym suchym ciele nie chciałem słuchać straciłem zbyt wiele skończyły się sielanki utopijne wyobrażenia żałuję za grzechy to niczego nie zmienia i cóż, że żal i smutek? że przepraszam rzeknę? nie wrócisz już do mnie nawet gdy uklęknę nawet gdy głowę ukorzę lub padnę na podłogę mgła rosą maluje policzek mam już inną drogę i mimo serca łkania myśli skażonych i łez nie ma już przy mnie Ciebie hebanowo kwitnie bez słońce ciemnością obleka nie świeci już lecz parzy na respiratorze kreska kto może, niechaj marzy

czasami taka wyliczanka, ale dość interesująca. gdzieś widziałem już coś podobnego. pozdrawiam

siakoś tak do mnie nie trafia. nie to, że treść czy coś tam innego nie tak - wszystko ok, ale jakoś nie przemówił do mnie...spróbuję przetrawić i wrócę :P pozdrawiam

nikt mangolii nie dorówna :P interesujący utwór, taki ciepły i...hmmm...podoba mi się. pozdrawiam ;-)

jest pewna ławka w pewnym miejscu -> za dużo 'pewności' ;-) ja bym jedną 'pewność' zamienił na coś innego (możę jest taka ławka, albo jest siakaś [jak ja lubię to słówko] ławka ;-);-)) do reszty nie mam zastrzeżeń. pozdrawiam :D

przepijemy naszej babci domek cały... :P super :P:P pozdrawiam

poprawił mi Pan humor tym wierszem ;-) pozdrawiam

nie podoba mi się. po pierwsze temat, po drugie wykonanie a po trzecie treść. nic tu po mnie. pozdrawiam

nie chcę obrażać ale dla mnie gniot. na początku jakieś kulawe rymy, potem tylko gorzej. radzę skożystać z warsztatu. pozdrawiam

hmmm...te rymy siakieś dziwne (to w ogóle rymy ? ;-)) treść jak z cyrografu albo testamentu kardiologa. dla mnie nie za bardzo. pozdrawiam

cosik rymy mi tu zgrzytają...i treść też siakoś tak mi nie podchodzi...pozdrawiam

i dostałem skrzydeł ;-) pozdrawiam

nie wiem, mam mieszane uczucia...troszkę tych 'pierdoł' za dużo i chwilami nudzi. pozdrawiam

oooooooooo...nowy wiersz normalnie. teraz super!! pozdrawiam

za dużo niepotrzebnej gadaniny i siakoś tak pustawo...niby treść jest, ale mało jej strasznie. pozdrawiam