Izabella_Sendor

Sympatyczne, ale tylko tyle mogę napisać. Pozdrawiam.

Proszę Pana, wolę Pański poprzedni, to na pewno jest ciekawy tekst, ale chyba wyczuwam walkę z materią:), nie ma tej pewności kompozycji, co w "666" :). Pozdrawiam.

Po przeczytaniu tytułu struchlałam :), spodziewałam się Bóg wie czego, a tu takie pozytywne zaskoczenie...:) Jeden z lepszych tekstów, na jakie ostatnio trafiłam, w zasadzie bez żadnych "ale". Jest bardzo dobrze od strony "brzmieniowej"- jest porządek, a przy okazji jest jakiś luz, naturalność. Świnka ze mnie, może świnia, ale trzymamcześć blondynek i ich honor. Teraz polej! Zabawa słowem wychodzi tu na dobre- nie efekciarstwo na siłę, tylko naturalnie i pomysłowo, sensownie. Pozdrawiam.

Dziękuję za odwiedziny. Nie było mnie tu naprawdę bardzo dawno, więc nic dziwnego, że Pan nie kojarzy. Miłego dnia :)

Przy okazji witam wszystkich po latach...Chyba 10 dobrych latach:).

Potworna Nudziara zabija przez kalkę i wpycha solistów z powrotem do chóru. Tak już jest, że Śmierć dokonuje innych wyborów niż życie. Lecz to nie jest dobra gospodyni imprez zbiorowych. Podaje plastikowe sztućce i puszcza zbyt szybką muzykę. Tak naprawdę ma duszę samotnika i wie, że z licznym gronem bardziej do twarzy życiu. Gdy wygasa, soliści mają sporo czasu, by nieznośnie pojedynczo się odradzać.

Bardzo dziękuję za to, że zajrzeliście, pozdrawiam!

Dziękuję za czytanie- z "wasze" racja, przeoczenie. Pozdrawiam

Mych czterech łap wystarczy dla wszystkich walczących w tym domu duetów. Przemykam na nich, omijam sprawnie rozwody, plotki i spadki. A ciche dni potrafię przeszczekać jak mała pyskula z szóstej klasy. I jak Szwajcaria neutralny macham ogonem - to w prawo, to w lewo.

Dziękuję za odwiedziny;) Jeśli chodzi o cykl- to w przypadku mojego tekstu nie ma on sensu- tu nie chodzi o zmianę perspektywy kolejno z Marsa na Jowisza, tylko o zmiane planety z zaszczepionym życiem (i to rozumnym wg naszych standardów) na grunt bez niego. Taki cykl, który Pani proponuje, może więc być pomysłem na inną, nową poetycką "zabawę";). Może warto spróbować?;) Pozdrawiam!

Dziękuję za komentarz. Adekwatnie tego, że Bóg jest wszędzie- ateista powie, że Boga nie ma nigdzie i że Pani założenie jest fałszywe- ma do tego twierdzenia takie samo prawo, jak Pani do Swojego. tak samo ja w swoim wierszu mogę Go na chwilę "usadowić" na Marsie( a że przez usadowienie nadam pojęciu Boga cechy fizyczne, ludzkie i te de- to nie ja na miłość boską pierwsza;).Tak jak Pismo Święte zamyka Boga w krzewie gorejącym( to, że objawia się w krzewie gorejącym nie przeczy temu, że jest wszędzie, nie wspominam już nawet o innych przypadkach" "umiejscawiania " Boga jak tabernakulum, Hostia itd...)). dyskutuję tylko z tym zagadnieniem-reszty uwag nie tykam. pozdrawiam ;)

;) Dziękuję za czytanie, ahoj!

Bóg lubi spędzać wakacje na Marsie, tam odpoczywa od dusz i ciał. Gdy w niebo nie celują gotyckie groty, jest tylko przestrzeń, która nie chce Ksiąg i gwiazdy trwają bezinteresownie. Tak, tutaj można naprawdę odpocząć od prawej i lewej, od winy i kary od dobrej i złej miłości- rzekł Bóg, lecz znowu spojrzał na wyłysiałą od życia Ziemię. Gderliwą, upartą jak te stare matki, które się kocha najbardziej na świecie.

jest w tym tekscie cos intrygującego. miejscami nie przekonuje mnie forma, język-inne momenty z kolei bardzo dobre pod tym wzgledem , żeby nie powiedzieć"świetne". No i jakaś ogólna pewność przekazu-autor wie, o czym i jak chce napisać. pozdrawiam

Sztuką jest opowiedzieć o znanym( nie odnosząc się przy tym do naciąganych obrazów, metafor) na nowo. Tutaj się to udało. Dokładnie nie wiem, na czym to polega, ale czuje się siłę tego tekstu, wiarygodność jakąś. No i świetne momenty: stary tapczan stał się jego biurem podróży, Dzisiaj też śni mu się pociąg, szuka wolnego przedziału i nerwowo ściska walizkę, kołdra znów ląduje na podłodze. Poczekam aż wróci, może opowie, gdzie tym razem wszystko zobaczył. pozdrawiam

Dzięki Michale ! z kolei mnie się ten tekścior z każdym dniej coraz jakoś mniej(taki rym wielkoponiedziałkowy), będą jeszcze re i re-i to o wiele gruntowniejsze niż wskazówki Koleżenstwa z postow pierwszych ;) hej

Siadam Wytrzymuję oddech i drugi Wciąż trzymam twój krawat to jest super i wiele innych dobrych momentów. dużym plusem jest dość osobliwy, ciekawy język pozdr

a dla mnie w drugiej cześci trochę nazbyt nachalne te operacje na frazeologizmach- chociaż osiągają treściowo to, co trzeba- nie wiem czemu-mam wrażenie, że tekst jest służalczy trochę wobec swojej formy. myślę, że to sprawa proporcji. fajna ta gospodyni z wypiekami zamiast buzi pozdr

sam język(zwłaszcza leksyka) jest tak sztuczny i ciężki, że odciąga uwagę od innych wartości wiersza- przynajmniej w moim przypadku pozdr

będziemy się spiętrzać aż któreś umyje naczynia zrobi herbatę a w nocy zrzucisz kontury byłem w centrum miasta tam nektar tam dziwne rośliny nieznany mi język gdzieś w środku ta część dla mnie świeża i atrakcyjna- ładny język, ładne obrazy, myśli. Reszta nie wniosła nic nowego, brak jej jakby tożsamości. pozdr

od trzeciego wersu język gramatycznieje niemiłosiernie, przekaz treści na siłę . Początek formalnie i treściowo świeżo i w ogóle fajnie pozdr

Zainteresował.

Bardzo mi miło, że zajrzałaś ;) Pozdrawiam

Dzięki za czytanie i uwagi- nie wszystkie się zawsze przyjmuje, ale na pewno wszystkie dają do myślenia. Pozdrawiam serdecznie

Dziękuję za czytanie i komentarze. Miłej niedzieli. Izka