Nechbet

czasem myślę że lubisz sprzedawać siebie z czerwoną kartką na czole stoisz i czekasz potraktujmy to jak zabawę ja kupuję ja używam ja oddaję sam mnie tego nauczyłeś pamiętasz? ubierałeś mnie w imiona w których nie było mi do twarzy zamykałam oczy i kładłam się byś mógł wziąć to co chcesz brałeś używałeś odkładałeś teraz stoimy razem i czekamy przecież to tylko zabawa pamiętasz?

a mnie nic nie razi, bardzo mi sie podoba:) pozdrawiam serdecznie:)

a mnie sie bardzo podoba Arku :-) prosto i krótko, ale ładnie pozdrawiam serdecznie:-)

łzyściek na stole operacyjnym chirurgicznego świata tyle narzędzi ile obrzydliwych uwag za co się chwycić by nie spieprzyć utrzymania przy życiu od tej strofki az do końca mi sie podoba, poczatek nie za bardzo, ale przeciez ja sie nie znam ;-) pozdrawiam cieplutko i zycze slodkiego dnia ;-) zaznaczm swoja obecnosc, ze bylam i czytalam Tomaszu, zeby nie bylo :-)

każdy ma swoją wizję wolności, ale tak naprawdę to prawdziwej wolności nie ma moim zdaniem, zawsze jesteśmy uwikłani w jakieś schematy i zniewoleni, często nieświadomie, ale tutaj chyba nie miejsce na takie wywody, taka mnie tylko naszła refleksja ;-) a co do wiersza to bardzo mi sie podoba Arku, do niczego się tu nie przyczepię, bo ja nie za bardzo się znam, jeśli są tu jakieś zastrzezenia to niech się czepiają kompetentni, ja napiszę tylko tyle że bardzo mi przypadł do gustu :-) pozdrawiam cieplutko:*

ładnie, krótko i ładnie, no podoba mi się ;-) pozdrawiam słodko:*

podoba mi się i to bardzo, ale szkoda że tytuł prawie pokrywa się z początkiem, tytuł raczej akcentuje pointę albo powinien być zagadkowy :-) pozdrawiam cieplutko :-)

no to cieszę się niezmiernie że udało mi się wyłapać Pana zamierzenie ;-) a tak naprawdę to ja jestem pod wrażeniem ;-) proszę mi tego nie odbierać :) pozdrawiam cieplutko, całuski:*

tak myślałam że chodzi o datę ;-) nie ma za co dziękować, miło było przeczytać :-) pozdrawiam cieplutko:*

Od dwa-siedem gwiazdy spadają stadnie nie wiem, może ja głupia jestem, hehe, ale ja tego nie rozumiem ;-) jak ktoś mi to wyjaśni to będę szczęśliwa, poza tym strasznie mi sie podoba ;-) pozdrawiam słodko:-)

hmmm, coś tu jest, mogę dać plusika, no podoba mi się ;-) pozdrawiam cieplutko;-)

świetny pomysł naprawdę, miło się czyta, wciagają te wersy muszę przyznać i zakończenie, pointa trafna, ale rozbawiła mnie, a nie wiem czy taki był jej zamiar, ja sie uśmiechnęłam :-) drażni mnie jedynie słowo "wzdechniemy", bo mi sie ze zdychaniem kojarzy, heeh ;-) niechcący tonę łez w oknie wylałem podoba mi się zabieg w tym wersie, bo mozna to czytać na dwa różne sposoby, świetnie :) że niechcący tonie i że wylewa tonę łez, przynajmniej ja to tak sobie przeczytałam ;-) reasumując bardzo mi się podoba ten wiersz, jest inny, oryginalny, świetny koncept i wykonanie, na wielkiego plusa, naprawdę, a tak w ogóle to sobie dodam do ulubionych, żeby nie było :-) słodkiej niedzieli życzę i pozdrawiam cieplutko :-)

krótko i na temat, bardzo mi sie podoba ;-) pozdrawiam dobranocnie:-)

ten bardzo na tak Tomaszu ;-) trafia, trafia i to bardzo :) slodkich i cieplych snow :-)

są wiersze proste i bezpośrednie które do mnie trafiają, więc chyba nie o to chodzi, po prostu jakos ten styl, dobór słów i zbyt mało uczuc w tym wierszu sprawia ze nic nie czuje nic jak go czytam, a szukam wrazen i emocji w poezji, tu dla mnie jest za sucho

chętnie posłucham z jakiego :-)

nie dla mnie Tomaszu niestety, nie podoba mi się pozdrawiam ciepło i dobranocnie, buziaki:*

kurde:) dla mnie bomba, podoba mi sie taka zabawa slowem, bardzo dobry wiersz :-) pozdrawiam serdecznie:*

bardzo bardzo mi się podoba Stasiu:) pozdrawiam cieplutko:)

hmm, średnio do mnie mówi, moze pokaze co mi sie tu podoba: przecież jestem zamknięty aż za daleko odszedłem w szelestach coraz rzadziej oddawane dotykom muzealnym za cenę wzajemności brak szczelin na wzgląd świata powinno być więcej niż palców jestem za duży na koszyk chcę odetchnąć w czymś większym niż ja to mi sie podoba, reszta nie za bardzo;-) ale byłam i przeczytałam:) pozdrawiam słodko:*

Olesio to jest dla mnie najważniejszy wers tym utworze, musi być :-) dziekuje pieknie za komentarze i cieple slowa:) pozdrawiam cieplutko:*

i nawet jeśli jutro okaże się tylko zwykłym wczoraj a zabawy w chowanie rzęs pod poduszkę ustąpią konikom na biegunach nadal będziemy się spotykać po drugiej stronie dna bo podróże do nieświadomości zaczynają się tam gdzie milkną krzyki dni tam gdzie promienie zataczają nieuchwytne okręgi czasu tego co pomiędzy i tego co pośród a dłonie rysują krawędź jutra grubą przerywaną chylę sfrustrowany wzrok sięgając depresji milczenia coraz mniej rozumiem potrzebuję wiary wyklutej ze źrenic horyzont naszych ciał za który słońce już nie zachodzi i zza którego nie wschodzi całuję miejsca kultu na twojej skórze obracając w palcach wieżę ze schodami po których można staczać już tylko skręcone godziny

przecież sprawy toczą się coraz wolniej oddycha świat wszedł w ludzi najbardziej podoba mi sie ta strofa i ten ciekawy zabieg jaki w niej zastosowales, czyli jakby przerzutnia po pierwszym wersie ale ona zarazem jest poczatkiem nowego wersu i sie z nim ładnie łączy, przynajmniej ja to tak odbieram:) w przeciwienstwie do Pana Krzywaka mi pointa bardzo sie podoba, to nic ze apokalipsa moze juz taka ograna, to fakt ze trwa juz tyle czasu i nic, ale podoba mi sie to ze zaczela sie od pierwszej dziury w głowie:) moim zdaniem, choc ja nie za wiele sie znam, bardzo dobry wiersz, konsekwentnie prowadzisz mysl az do samego konca, spokojnie, niby prosto a jednak niebanalnie i text zatrzymuje na pewno, wiec ogromny plus:) pozdrawiam cieplutko:)

podoba mi sie text i jak dobierasz slowa, ale jakos chyba nie za bardzo rozumiem o co chodzi, a szkoda:( pozdrawiam cieplutko:)

krótko i pieknie Arku, brawo, brawo ;-) i jakbyś nie zagladnal juz do mnie to zostawiam tutaj ogromne podziekowania:-) slodkiej niedzieli, caluski:*