moni mada

natchniony nieodpartą potrzebą zmysłów nasycenia w księżycowej poświacie wymknął się ukradkiem rozpostarł złototkane ramiona zwabiony jej zapachem przyklękł nad śpiącą trącił sen na rozkosmanej rzęsie i opadł na bezmiar lica kradnąc jedynie pocałunek

Witaj, śledzę Twe wierszie i stwierdzam, że każdy ma coś szczególnego w sobie... zaciekawają mnie osobiście i przykuwają uwagę...nie tylko moją :) pozdrawiam pozwolę sobie na dalsze śledztwo ;)

Wiem, że pogoda nie taka, ale ciepło zamieszkałe w sercu i szczerość potrafi zdziałać wiele :) z uśmiechem wciąż :)

Też zastanawiałam się nad zastosowaniem ...układam sny... ale jakoś rozwlekało mi to wers :) w czasie i przestrzeni...choć czułam, że brzmi jednak lepiej... wieczornie pozdrawiam

i wzajemnie... śledzę Twoje arcydzieła i pozytywnie mnie nastrają do świata poezji z wdzięcznością :)

Może nie wyższa,bo tysiąc razy zastanawiałam się i zmieniałam co niektóre zwroty i zdaję sobie sprawę, że to jeszcze nie jest to co chciałabym osiągnąć, ale dziękuję za miłe słowa serdecznie pozdrawiam

w puchową noc ścielę niebo kładę sny w satynowej pościeli mrok pustką wabi gwiazdy skrząc się i migocząc nim północ objawi swe lico księżyc w okno westchnieniem bladym zastuka podając mi na świetlistej dłoni podstępnie wykradzioną ...nadzieję

Wiem, że pisząc wkładamy w to duszę i całego siebie...to widać w Twoim wierszu. "Mój" brak sensu ma wydźwięk jak najbardziej pozytywny, nie oznacza bynajmniej , że każdy Twój wers własną chodzi ścieżką...tylko podkreśla rozbieganie myśli trudnych do ogarnicia w temacie przemijania czy rezygnacji. To jest przecież naturalne...przynajmniej dla mnie rozwesel się choć troszkę :) pozdrawiam

Myślę, że cały sens w tym wierszu to właśnie to że brak w nim sensu...ktoś kiedyś napisał /niestety nie przytoczę autora/ , że każdy bezsens ma swój sens :) Mnie się tam podoba, urokliwy w pewnien sposób i oryginalny. pozdrawiam

podpisuję się zdecydowanie! pozdrawiam

Witaj, podejrzewam, że Twój nastrój to wynik odartej z szat i barw jesieni... najważniejsze jednak, że masz świadomość posiadania najcenniejszego - życia! świetny tekst przemawia do mnie pozdrawiam

w puchową noc kładę sny w satynowej pościeli mrok pustką dzwoni wiem przed północą księżyc w okno zapuka podając mi na świetlistej dłoni twój sen podstępnie wykradziony pozdrawiam miłej nocy :)

Tak już myślałam..może ulotność nocy, chociaż właściwie nie noc była moim słabiutkim natchnieniem ...raczej to, że wszystko gdzieś odchodzi jak noc... dziękuję za pomocną dłoń :) cieplutko pozdrawiam...może chociaż pozdrowienia nie ulecą

w rozkwicie majowego snu uwalniam słodycz zaklętą w twym wspomnieniu w oczach zastygła ma naiwność bezsilna niepokorna drżącymi dłońmi przędę wątłą nić pamięci tkam obraz piękniejszy niż rzeczywistość mi go podarowała w nim znajduję odpowiedź nie mój ty nie mój czas nie moja godzina co przywiodła mnie przypadkiem zwabiona ostatnią nadzieją dziś nie zasnę …

Ślicznie to ująłeś i trafiłeś w sedno...masz jakiś pomysł na tytuł? pozdrawiam

Witaj Tuan Jim :) zapomniałam dodać w p.s. byś go nie czytał...;) pamiętam o tym, co obiecałam i podtrzymuję słowo... proszę tylko poczekaj jeszcze, bo świat mi się wali na głowę ostatnimi dniami... pozdrawiam

noc złamana pierwszym promieniem odchodzi taka jedyna nigdy nie powróci ta sama jak twój obraz echem w ramie mych rzęs zaklęty przemijanie

Witaj, zaciekawił mnie Twój tekst...bardzo barwny i plastyczny, nietuzinkowy. Wiele myśli, lecz nie czuje się granicy, oderwania, płynnie spacerując między słowami. pozdrawiam

Tak się zabieram do skomentowania, ale co startuję to brak odpowiedniej myśli zmusza mnie do lądowania.... Napiszę więc najprościej... bardzo osobisty i taki szczery tekst prosto z ciepłego serducha... bije z niego optymizm, mimo, iż początek nastraja inaczej... podoba mi się :) pozdrawiam

Witaj Bea :) cieszę się, że się pojawiłaś... dziękuję za odwiedziny i miłe słowo... pozdrawiam

To tym bardziej mi się podoba :) Nastrojowo się zrobiło przy tej gitarze... pozdrawiam

dziękuję za dobre słowo pozdrawiam

Śliczny wiersz... taki osobisty i pełen uczuć... Przepiękna puenta... pozdrawiam

Jestem pod wrażeniem...Grzegorzu, nietuzinkowy umysł, rozległa wiedza... ciepło pozdrawiam

Witaj Aneto, cieszę się, że zawitałaś w moje skromne progi... pozdrawiam i zapraszam ponownie :)