Wiesław J.K.

Z uśmiechem pozdrawiam :)

Hejka Judyt, siedzę tak sobie pod tą fontanną co wiatr porusza i "czekanie już jest spotkaniem" spodobało mi się :-) Pozdrawiam, Wiechu

Chętnie z tobą zatańczę...gdy w nocy luna stary roznieca pokus światło ;-))) Pozdrawiam, Wiechu

Tuliła się poduszka do mojego brzuszka Czego chcesz poduszko? - zapytałem Nic nie odpowiedziała Spadła po cichu pod łóżko Koszmar senny miała Podniosłem poduszkę z podłogi Jaka mięciutka, jaka cieplutka Poczułem poduszki dotyk blogi Była taka milutka Poduszko, poduszko Zaczarowana duszko Jak dobrze mieć cię blisko Gdy NIC jest wszystko Gdy WSZYSTKO jest nic Marzenie snu nocnego A co ma poduszka do tego?!? 2000

"Nie musisz mówić nic" - nic więc nie powiem...posłucham :) pozdrawiam (: fajnie, dzięki Wiesław, nie ma to jak towarzysz, który słucha "Pojedziemy na łów, towarzyszu mój" merlin.pl/MP3/5/10/PNCD643-U12.mp3 dzięki Judyt :)

"Nie musisz mówić nic" - nic więc nie powiem...posłucham :) pozdrawiam

Fajno jak "b. miła do przeczytania opowieść", ale to raczej nie opowieść...:o)))) Pozdrawiam

Rozczarowane marzenia Zakwitają nadzieją jutra W przychodzeniu każdego poranka Nowy blask widzenia Co przyniesie To przyniesie Zrzucam plecak przeszłości noszenia W odpocznieniu wieczystym Zdarte buty odchodzenia Niech zrodzą nowe jutro Lepszym podbite obcasem Stukającego zegara czasem Wybijają godziny przeszłości Wymarzonej rzeczywistości Być może, może być Ciężko jest żyć Jednakże wciąż chce się żyć Naprzód, naprzód do przodu kroki Stawiają się żwawo Prosto i nie kulawo Ze śmiechu wybuchając Pozrywały się boki A z boku zawsze, zawsze lepiej widać Wiec bokiem, bokiem do przodu kroki Bo jutro będzie lepiej O! Co nie wierzysz? Wiec śmiej się, śmiej Ostatnim zawsze szczerzą się zęby I wielki balon zrobił się z gęby Tak szczerze zarechotały Wybuchając śmiesznym jazgotem Przetasowanych sennych przywidzeń Kartami życiowego bytu Jawnie realnego mitu Więc śpij, śpij kochanie Zanim jutro nastanie Zanim nastąpi wszystkiego poznanie 2003

Pozdrawiam serdecznie :)

Pozdrawiam!

Halo Baba Izba! 2001 - to rok. Jak najbardziej autentyczny i niekoniecznie wczesno-młodzieńczy. Radość i wątpliwości zawsze nam towarzyszą, czyż nie ? Pozdrawiam :) Ależ tak, towarzyszą, towarzyszą nieustannie. Myślałam to pisząc o niektórych rymach: "zapomnienia" - "zmienia", "oczy" - "zaskoczy", "wokół mnie" - "chowa się" itp. Wyrażanie tych wątpliwości, i końcówka wiersza jeszcze takie niezupełnie dorosłe - też. Za autentycznością, przemawia spontaniczność zapisu, ale niezbyt dobrze wpływa na formę. Tym niemniej, wiersz mnie ujął. Serdeczności - baba No tak! Po prostu: Dorastanie - dojrzewanie...wierszowanie! pozdrawiam :)

witam Marlene i dzieki za wizyte oraz pare slow komentarza nie przejmuje sie i pozdrawiam :)

Nigdy nie byłem stary i nigdy nie będę na przekór wszystkiemu i wszystkim bo przecież wieczna młodość żyje na zawsze wiosny powracaniem i tylko pogoda się zmienia....no tak, zmartwychwstanie!

Wyznanie dojrzałości zgorzkniałych słodkości więcej miodu na obolałe kości... pozdrawiam miododajnie :)

Przeczytałem i podoba się. pozdrawiam :)

Halo Baba Izba! 2001 - to rok. Jak najbardziej autentyczny i niekoniecznie wczesno-młodzieńczy. Radość i wątpliwości zawsze nam towarzyszą, czyż nie ? Pozdrawiam :)

Samo życie! Pozdrawiam serdecznie :)

Pozamykały się drzwi moich myśli Zatrzasnęła się furtka moich marzeń I coś krzyczy, jakby wola Rozbolała mnie od tego głowa - Nie boisz się ciemnosci co przysłoniła nadzieję! - Nie boisz się samotności co w przestworza wiedzie! Obojętność obojętna obojętnie tańczy wokół mnie Serce smutkiem otulone w moich piersiach chowa się Żółwim tempem życie naprzód prze - Nie ukryjesz się w skorupie zapomnienia! Wszystko wkoło ciągle się zmienia Buntem roziskrzone oczy - Jeszcze nie jedno Cię zaskoczy Szukasz sensu w bezsensie istnienia Liczysz wszystkie swoje niepowodzenia Szukasz pomocy i ratunku we śnie upojnym W trudzie codzienności znoju mozolnym Zniechęcenie - zwątpienie! Przemęczenie - oddalenie! Dorastanie - dojrzewanie! Szczytu sięganie! Na dno spadanie! Lecz wbrew swemu przeznaczeniu Wciąż dążysz ku lepszemu! 2001

Witam cię Aluna tak, Wielkanocne przebudzenie, 'prawidziwe doczesne i po...' na zawsze, i oby się nam wydarzyło niechybnie pozdrawiam Wiechu

ten gatunek 'czepiaji' nie jest chyba nowy, ale nawet jak się konstruktywnie przyczepią to będzie do zniesienia pozdrowki serdeczne ;-) wiechu

Znowu rozczarowaniem zapachniało Powietrze Świeżym odorem lepsze No i co z tego Powiedziało moje serce Zahartowane kułakami życia Czym więcej Rozczarowań i kułaków Zdziwienie w proch się obraca Znużenia pospolitego Cóż w tym dziwnego Ha, ha, ha... Ironicznym bólem - śmiechem Zaskwierczało w ustach nagle Bulgoczącym zrozumieniem Może obojętnością gorącą Zimną, ale piekącą Obojętnością... Czemu więc doskwiera Prawda ta dziwaczna Oplątuje dookoła Ruchy krępuje Szarpie i rwie Za każdy odruch zła Za kłamstwa szydzenie Rozczarowanie Odróżnienie Prawdy od kłamstwa Dobra od zła Ha, ha, ha... Chciałem się zaśmiać Z samego siebie A może z tego wszystkiego Co było, jest i będzie Nie, nie był to śmiech To w oczy mi zajrzała prawda Prawda i błysku jawa Tak, myślałem, ze to śmierć - kostucha Szydziła od ucha do ucha Przegrała Prawda i Światłość zwyciężyły Śmierć jest tylko cieniem Przemijania tchnieniem Zwyczajnym odchodzeniem Przechodzeniem do lepszego życia 1999

dziękuję i pozdrawiam :)

Tybewie - Tytuł bez wiersza. Nawet ciekawy akronim, ale tak myślę, coś tu nie tak. Sam tytuł nie tworzy wiersza, no chyba że kontekst jest pozostawiony dla czytelnika, czyli masz tytuł, a co z tym zrobisz to twoja sprawa...czyli tworzymy po nowatorsku, XXI wieczne poetyckie tybewie. pozdrawiam :)))

prawie jak badziewie :) jeśli już, to lepszy wubet pozdrawiam :)

Akronimy są słowami, zatem nowe akronimy są nowymi słowami. Logiczny argument! pozdr.