Wiesław J.K.

Waldemarze, właśnie dołączyłem serducho, które zaplątało się gdzieś w pajęczynie za starym zegarem. :)

Odebrałem to jako rozmowę pająków...."pękła pod nim nić"...i ten wolniej upływający czas na strychu...bajkowo to brzmi...a było to dawno, dawno temu na strychu gdzie czas się zaplątał w pajęczynie nici! Pozdrawiam Waldku :)

Dziękuję Waldemarze! Pozdrawiam serdecznie. :)

Witam Cię Duszko! Dziękuję za komentarz i za serducho. Ostanie wersy już usunąłem po przemyśleniu. Coś tak jakoś nie pasowały do całości. Pozdrawiam :)

Obejrzałem wczoraj film na Youtube, "Na zakręcie losu" (2013 Twist of Faith), który mnie zainspirował do napisania tego wiersza. Wiersz napisany "na kolanie". Justyno, dziękuję za serducho i za sugestię jeśli chodzi o "wyliczankę". Odpozdrawiam Pokrewna Duszo! :)

Waldemarze, zgadzam się z moich przedmówcą i pamiętam, że kiedyś coś podobnego napisałem do Ciebie w komentarzu. Pozdrawiam :)

nie chcę już myśleć tak jak było to do tej pory rozpocząć wszystko na wspak i nie chcę więcej być chory a łzy przeczyszczają marzenia chcę tylko mówić witam trudno oswoić się z do widzenia kręty jest życia szlak i niech to trafi szlag niech żyje miłość i szczęście żegnam na zawsze nieszczęście a łzy oczyszczają myślenie na przekór temu co złe na wierzchu zostaje dobre

Gratuluję i pozdrawiam!

Pomysłowo napisane! Pozdrawiam :)

Witam Cię serdecznie Justyno! "Wyprowadzę Cię na słońce" - jest w tym zdaniu coś co zatrzymało mnie i "zmusiło" do pomyślenia.

Pokrewna Duszo, przyjdzie taki czas, że wszyscy zrozumiemy życia sens, NIC TO, ALE TAK WIELE! Pozdrawiam serdecznie :)

"Hej Bracie! Siostro! Śmierć zdycha z głodu z ważnego powodu: Miłość!" Pozdrawiam Justyno!

Uśmiecham się! :-)))))))

I tak trzymaj Justyno! :-)

Justyno - "Wszystko co ludzkie nie jest nam obce..." - walcz dzielnie z uśmiechem w sercu, jestem z Tobą! :-)

Justyno! I tak trzymaj... :)

Bingo! ;-)

Miss Lilly napewno była zadowolona z tej kiełbaski. :-)))

Warto! Przynajmniej dla mnie! :-)))

I wzajemnie Justyno! :-)))))))

Justyno, podoba mi się to porównanie: twarze niby ołtarze. Słucham ostatnio na Youtube książki Eckarta Tolle: "Potęga Teraźniejszości", a także "Rozmowy z Bogiem"- Neale Donald Walsh. Znalazłem tam trochę odpwowiedzi dla mojej niespokojnej świadomości. Jestem z Tobą duszą i sercem!

Ten czarny kot domyślam się należy do Ciebie, przepraszam, Ty należysz do tego kota/kotki. Tak to ludzie mówią o kotach. ;-)

Dziękuję Tysiu za życzenia i wzajemnie! :-)

Waldku, poddać się to może nie, ale upływać z czasem w nieskończoność to już inna sprawa, tak myślę. Tytuł mnie zaciekawił i przyciągnął w Twoje progi. Nasza pamięć i świadomość są tak skonstruowane, aby wracać do przeszłości i bardzo często żałować tych chwil co już są poza nami. Czy to dobrze, czy źle, niech sobie każdy sam odpowie. Pozdrawiam :-)