M._Krzywak

wydukam to: kilka razy przeczytałem i zostałem zaskoczony - po pierwsze forma, dopracowana i zawierająca tzw. "kuchnie poetycka", treśc - skierowany do, ale mam wrażenie, że wyrasta to ponad hermetyczne zamknięcie się peela. Zdecydowanie na tak. Pozdrawiam.

można śmiało na konkurs.

a myśli gdzie ? Nie ma myśli, jest bestia, jeden podmiot to mnie niż dwa i czasu więcej, a tutaj nie ma myśli :) Pozdrawiam.

kurde, a taki piekny wiersz napisałem (heheheheheheheheh)

np. takie "wierszobicie" - wbite u mnie z powodu adoracji mej osoby przez piekne kobiety :) Przyuważył i pozazdrościł... Co za Stefan.

a to fakt. Konkurs jest super, wreszcie mozna bezkarnie napisac gniota :)

nie śmiej się młody człowieku i ciebie starucha chwyci w swe macki wcale się nie śmieje. a te macki skąd ? hehehe - dobrrrre... Pozdrawiam.

tyle błędów i w takim dzale ! No nie, to czysta kpina, a na dyselekcje to każdy zwala. Klasyczny gniot !!!! (kurcze, mogę wsadzic złą recenzje pod Alicją i jeszcze będzie zadowolona...)

hehehehehehehhehehehehe :) ( bój się Boga, dziewczyno...)

Pomysł jest świetny, jak tylko moje rodzinne podmioty domowe zezwolą, to przybywam :)

nie mam zamiaru upierac się, że to arcydzieło, ale... (kiedy na te kije ?)

WIERSZOBICIE panie z tym tekstem pan pomylił porty pustosłów od początku straszy nudą to chyba jakieś głodne koty nabazgrały nie wiedząc komedia to czy dramat depresje kwiczą niczym didaskalia dezynwoltury żałość manieryczna poszukaj pan pod kioskiem z piwem frazy a rytmów gdzieś na wiejskim wysypisku w encyklopedii szukaj pan przenośni powinna być gdzieś w okolicy em ogólnie jest w całości przejechany słowa nie radzą z myślą myśli zaś tu nie ma może na deski kabaretu w gminie albo na końcu powiatowej prasy jak pan napisze wiersz a sporo czasu minie niech pan to schowa dobrze gdzieś w szufladzie By Stephen Ruynsky przyganiał kocioł garnkowi...

Pozwoliłem sobie jeden wierszyk zamieścic w tym dziale :) Mam nadzieje, że nie zostanę za to zniszczony aż tak bardzo.

Czytam, pisze, rozmawiam, wspominam teraz już szukam dziur w chodnikach zdartą gitarę pokrywa kurz dziewczęta, ogniska, wina dociera nieraz ze szczytów gór tatrzańska legenda Tetmajera tej dziwnej przeszłości oddaje hołd temu, co nie umiera… Niewiele tak teraz potrzeba mam Raj z obietnicą wieczności borów Tucholskich podmokły grunt bieszczadzkich lasów szelest cichości jedna dziewczyna i jedna wina to wszystko, co dzisiaj zostało i czytam, pisze, rozmawiam i myślę, że to niemało...

przez gorączke konkursową mam braki... Ale nic nowego. Mam wrażenie, że Twoja poezja jest swego rodzaju oazą spokoju. Ja ją... :) bardzo. Pozdrawiam.

wiersz pogrubiony symboliką, aż miło. jak na mój gust - trafia. pozdrawiam.

już kiedys pisałem, że to klasyczny gniot :)

Jakby mnie ktos napisał taki wiersz, to już po chłopie by było. ale nikt nie napisał :( Dobrrre...

jak bym własną ... słyszał. Dyskwalifikacja :) Dobrrrre.... Pozdrawiam

To jeden z lepszych gniotów w tym konkursie. Na 1 miejsce !!!

Trzeba dopisac, że konkursowy :)

Waćpan poszedłeś na łatwiznę, bo nie wystarczy być zjechanym, aby na poetycki Parnas się wspiąć. Pozdrawiam Leszek :) a to fakt :) nici ze sławy, pieniędzy i pięknych kobiet :(

a ile Chuck ma zegarków na ręce ? :) 6 - po dwa na każdą - a jakby chciał - mógłbym mieć 8 no to wszystko wyjaśnia... Nikt i nic nie pokona Chucka :(

a ile Chuck ma zegarków na ręce ? :)

kurcze, wtedy gdy trzeba nie chwalą, a gdy nie trzeba chwalic, to chwalą... ładu się nie dojdzie... szkoda, że moją walentynke potargałem :( pisaną x lat temu...