M._Krzywak

ha ha ,podobno na drumli wszyscy mogą grać...nie trzeba talentu:) PozdrawiaM. To zrobimy tak - jednocześnie na drumli i basetli, do tego dołożym dudy i piszczałke i wyjdzie jednoosobowa orkiestra. A zaśpiewa Madonna.

Panie Tomaszu - dzięki, 1 wers już został zmieniony (akurat nie w warsztacie tutaj, ale jest). Jeżeli zdecyduje się wierszydło tu puścic - będzie zmienione. Bo ma pan racje. Marlett - pewnie, ze nalezy się droczyc :) Zagra na drumli... Pozdrawiam.

"i znów bijatyka i znów bijatyka bijatyka cały dzień i porąbany łeb i porąbany dzień" (EKT GDYNIA) Tak do śpiewu, wiersz się zrecenzuje w wierszowisku głównym :) Pozdrawiam.

Stefan - przepadłeś. Grasz od dzisiaj na basetli z zespołem z Harlemu. Z nami nie grasz. Marletto: bałałajka - to rosyjski instument, coś jak mandolina, ma trzy struny.

Naturalnie - jeżeli potrzeba kija, to bierze, łupie - wiersz jest dobry (mocniej łupie) (ona klęka, całuje wyciągniętą dłoń) - wspaniały wiersz, don Riszelie (i teraz czas na cukierka) tak to wygląda.

Michale, a jak ten ogień jest wewnętrzny, mój; a czasem zachowujemy się, jak dzieci? Nie chodzi mi o to, bo sens jest ok, tylko to "dzieciaku" jest hasłem wywoławczym naszych rodzimych raperów. Nic do nich nie mam oczywiście, ale już nie moge oderwac się od tego słowa, inaczej nie może mi się skojarzyc... PS - Dziewuszka - zostaw Stefana (tutaj z kungfolca, pisk, za moment: "dobry wiersz, kochany Kapeluszniku, bardzo dobry...")

O - to jest liryk. Czytac spokojnie i powoli. Kolory się skrzą, słowa płyną... Cóż więcej? Można by długo pisac, ale po co słowa - jest efekt. Pozdrawiam. PS - nawet tak wyeksplatowane anioły trzymają się dzielnie:)

Pustka to pustka, nie ma, że boli. Ale wierszyczek-majsterstyczek :) P.

Gruntowna wiedza, głęboka myśl... TAK. Pozdrawiam PS - "neogówniarze" :)

Stefan - ta ja zagram na bałałajce... Marlett - mówienie co się myśli jest niebezpieczne podobno - ale tacy ludzie są na wagę złota. Pozdrawiam

"dzieciaku, na dachu bloku spójrz na błękit w oku nie popełniaj kroku" - to cytata :) A - i o tekście: jak jest pusto, to ogień nie ma prawa grzac, bo pusto i to "dzieciaku" - sio reszta fajności Pozdrawiam.

Żadne śpiewograjki nie wchodzą w gre - zresztą ja śpiewac nie potrafie - chyba, żeny wybrac jakąś ponętną autorke, ew. autora i niech śpiewa :)

Czytałem, czytałem, czytałem - to jest wiersz. Jeżeli trzeba będzie, stane po stronie barykady takich utworów - a nie spatetyzowanych wymiocinek (i prawie do nikogo nie pije :) Pozdrawiam i pozostaje pod wrażeniem.

Jak nie neguje, jak własnie (pan/pani) zanegowała. Ja powiem co do wiersza, że dobrze jest, że ktoś pisze o Polsce, szkoda jednak, że w taki kiczowaty sposób. I nie darmo pisałem o baroku - jeżeli autor skorzystałby z konceptu owej epoki, mógłby wyjśc nawet niezły wiersz. A tak mam wrażenie, że poplynął z tematem. A co do historii - sarmatyzm okazuje się kolebką tego co polskie w czasach własnie papuzich. A co do Mickiewicza - niestety, nie ten poziom, chociaż warto autorowi go życzyc.

Na razie zmieniłem krztynke - "wierzysz" - 2 os. lp.poj - zatem to "ty" będzie naddatkiem. A "potem" współgra z "posępnym"... Ale mi pani daje myślenice :)

A ten komentarz po prostu ubawił mnie po pachy, tak mnie ubawił, że nawet nie zdenerwowałem się na to, że autor tego komentarza neguje inne komentarze... Autorze tego komentarza - za dobry humor dzięki, dzięki i niech Matka Boska ma pana autora w opiece :) PS - chyba nie muszę dodawac, że to stek bzdur ?

Marlett - czuje sie zbytnio rozpieszczany :) Lady - fajnie, że rozebrałaś wiersz, automatycznie wpadł sens (pierwszy wers jest zrozumiały tylko, gdy się obejmie całośc, bo to jest wiersz o "nich" - mężczyźnie i kobiecie). Co do uwag - "a" wyleci - staram się omijac zaimki typu "twoja itd", -parenteza dopelnia się w dalszym ciągu - on głupiec i ona -rozciągłe do zmiany - wierzysz - podobnie, po tych dwóch zmianach miałbym "twoje, ty" Dzięki za pomoc - skorzytam. Pozdrawiam.

Też dobra robota. Pozdrawiam.

Zamiast grzebac - z przyjemnością skomentuje przy wydaniu - na co bym jednak zwrócił uwagę - zalew zaimków osobowych, szczególnie pod koniec. Pozdrawiam.

Mocny, drażniący, robiący wrażenie - tak mi się nasunęło przy pierwszym czytaniu. Pewnie jeszcze wróce... Pozdrawiam.

Michał,Twoja opinia dla mnie ważna, dziękuję i pozdrawiaM. Nie przesadzajmy :) Na dobrą sprawe przydałby się chociaż jeden argument - dlaczego. A więc - liryka opisowa ma to do siebie, że albo jest statycznym opisem np. kwiatka, albo, albo dynamicznym - czyli jest jakiś ruch, coś się dzieje. A w tym liryku dzieje się dużo (już nie będe wspominał o motywach burzy w wierszach, szczególnie w Młodej Polsce, ) - dlatego nie chlapnąłem tego "tak" ot tak.

Są takie miejsca gdzie wpadają i giną takie miejsca jak to że wierzysz w niezmienność a los kolejny raz płata figla (boś głupiec) wieczorne spojrzenie to efektowne barwy przy których czarci sufler podpowiada jak być z nią kiedy na co i po co maskarada posępny Arlekin gra na skrzypcach maskarada potem wierzysz w to boś też głupia maskarada jutro po prostu się rozejdziemy.

No tak - niezbyt radosne treści niesie ten utwór, wszakże jesień to pora przemijania. Jabłko, które spada - gest natury, lale z gazet - gest cywilizacji. Ja na tak. Pozdrawiam

Zakalec. Przesłodzony, przepatetyczny, przeniepoetyczny zakalec... Pozdrawiam.

Całkiem zgrabny liryk opisowy. Potwierdzam i zatwierdzam. Pozdrawiam.