Alicja_Wysocka

@viola arvensis Dzieciom, może niewiele powie, szczególnie tym mniejszym, ale za to dorosłym... Dobrego dnia :)

@viola arvensis, dzięki :)

@viola arvensis Chyba też jestem dzieckiem. Trochę dowiedziałam się, jakie rymy mają być teraz, bardzo mi to pasuje, więc próbuję. Wszystkie bajki i wiersze uczą dzieci, za pomocą przesłania, morału, puenty, uczą prawdy o świecie i życiu. Zostało mi coś z dzieciństwa, nadal lubię bajki, ostatnio, spodobała mi się taka: BAJKA O MIŁOŚCI I SZALEŃSTWIE "Powiadają, że pewnego razu spotkały się na Ziemi wszystkie uczucia i cechy ludzkich istot. I tak: Gdy Znudzenie ostentacyjnie ziewnęło po raz trzeci, Szaleństwo, jak zwykle obłędnie dzikie, zaproponowało: - Pobawmy się w chowanego! Intryga, niezmiernie zaintrygowana, uniosła tylko lekko brwi, a Ciekawość, nie mogąc się powstrzymać, spytała z typowym dla siebie zainteresowaniem: - W chowanego? A co to takiego? - To zabawa - wyjaśniło żywo Szaleństwo - polegająca na tym, iż ja zakryję sobie oczy i powoli zacznę liczyć do miliona. W międzyczasie wy wszyscy dobrze się schowacie, a gdy skończę liczyć, moim zadaniem będzie was odnaleźć. Pierwsze z was, na którego kryjówkę trafię, zajmie moje miejsce w następnej kolejce. Podekscytowany Entuzjazm zaczął tańczyć w towarzystwie Euforii, Radość podskakiwała tak wesoło, iż udało się jej przekonać do gry Wątpliwość, a nawet Apatię, której nigdy niczym nie dało się zainteresować. Jednakże nie wszyscy chcieli się przyłączyć. Prawda wolała się nie chować, w końcu i tak zawsze ją odkrywano. Duma stwierdziła, że zabawa jest głupia, ale tak naprawdę w głębi duszy gryzło ją, iż pomysł wyszedł od kogo innego. Tchórzostwo z kolei nie chciało ryzykować. - Raz, dwa, trzy - zaczęło liczyć Szaleństwo. Najszybciej schowało się Lenistwo, osuwając się za pierwszy lepszy napotkany kamień. Wiara pofrunęła do nieba, a Zazdrość ukryła się w cieniu Triumfu, który z kolei wspiął się o własnych siłach hen! Na sam szczyt najwyższego drzewa. Wspaniałomyślność długo nie mogła znaleźć dla siebie odpowiedniego miejsca, gdyż wszystkie kryjówki wydawały się jej idealne dla przyjaciół: krystalicznie czyste jezioro było wymarzonym miejscem dla Piękności, dziupla - w sam raz dla Nieśmiałości, motyle skrzydła stworzono dla Zmysłowości, powiew wiatru okazał się natomiast najlepszy dla Wolności. W końcu Wspaniałomyślność schowała się za promyczkiem słońca. Z kolei Egoizm znalazł sobie, jak sądził, wspaniałe miejsce: wygodne i przewiewne, a co najważniejsze - przeznaczone tylko, tylko dla niego. Kłamstwo schowało się na dnie oceanów, a może skłamało i tak naprawdę ukryło się za tęczą? Pasja i Pożądanie w porywie gorących uczuć, wskoczyli w sam środek wulkanu. Niestety wyleciało mi z pamięci, gdzie skryło się Zapomnienie, lecz to przecież mało ważne. Gdy Szaleństwo liczyło dziewięćset dziewięćdziesiąt dziewięć tysięcy dziewięćset dziewięćdziesiąt dziewięć, Miłość jeszcze nie zdołała znaleźć sobie odpowiedniego miejsca. W ostatniej chwili odkryła jednak zagajnik dzikich róż i schowała się wśród ich krzaczków. - Milion - krzyknęło na końcu Szaleństwo i dziarsko zabrało się do szukania. Od razu, rzecz jasna, odnalazło schowane parę kroków dalej Lenistwo. Chwilę potem usłyszało Wiarę rozmawiającą w niebie z Panem Bogiem. W ryku wulkanów wyczuło natomiast obecność Pasji i Pożądania. Następnie, przez przypadek, odnalazło Zazdrość, co szybko doprowadziło je do kryjówki Triumfu. Egoizmu nie trzeba było wcale szukać, gdyż jak z procy wyleciał ze swej kryjówki, kiedy okazało się, iż wpakował się w sam środek gniazda dzikich os. Trochę zmęczone szukaniem Szaleństwo przysiadło na chwilę nad stawem i w ten sposób znalazło Piękność. Jeszcze łatwiejsze okazało się odnalezienie Wątpliwości, która, niestety, nie potrafiła się zdecydować, z której strony płotu najlepiej się ukryć. W ten sposób wszyscy zostali znalezieni: Talent wśród świeżych ziół, Smutek - w przepastnej jaskini, a Zapomnienie... cóż, już dawno zapomniało, iż bawi się w chowanego. Do znalezienia pozostała tylko Miłość. Szaleństwo zaglądało za każde drzewko, sprawdzało w każdym strumyczku, a nawet na szczytach gór i już, już miało się poddać, gdy odkryło niewielki różany zagajnik. Patykiem zaczęło odgarniać gałązki... Wtem wszyscy usłyszeli przeraźliwy okrzyk bólu. Stało się prawdziwe nieszczęście! Różane kolce zraniły Miłość w oczy. Szaleństwu zrobiło się niezmiernie przykro, zaczęło prosić, błagać o przebaczenie, aż w końcu poprzysięgło zostać przewodnikiem ślepej z jego winy przyjaciółki. I to właśnie od tamtej pory, od czasu, gdy po raz pierwszy bawiono się na Ziemi w chowanego, Miłość jest ślepa i zawsze towarzyszy jej Szaleństwo."

@beta_b Tego nie wiem, rozumiem tylko, że nie można ich wykrzesać z siebie na żądanie. Kiedyś ktoś napisał mi: To nie sztuka żeś wesoła, gdy ci szczęście wokół tryska, ale stań z pogodnym czołem, gdy cię ból za serce ściska Życzę iskierek w oczach i kwiatów w sercu :)

@Stary_Kredens Ładne :)

@beta_b Bardzo podoba mi się iskra w oczach, Twój wiersz też ją ma, serdeczności :)

@andreas Dziękuję za cukierki, Odpozdrawiam :)

@andreas Rósł sobie u nas w ogrodzie, podwójny jaśmin przed oknem pokoju mojego taty. Mogę na rozkaz przywoływać ten obraz i zapach, po zamknięciu oczu. W wazonie nie żyje długo, ale w wierszu już tak, szczególnie, że znalazłeś mu oprawę w postaci poetyckiej. U mnie w domu, pachną w tej chwili konwalie. Wiem, że są trujące, kwiaty, liście, a nawet woda. Robi się z nich Strofantynę - teraz nie do zdobycia u nas :)

@andreas Paletki są śliczne, mają takie dziecinne pyszczki :), też miałam. Przy akwarium jest sporo pracy, relaksowałam się przy nim, bardzo, a moich gości zachwycało. Ale mieszkam na szóstym piętrze, żyłam w ciągłym strachu, że zaleję sąsiadów. To akwarium miało panoramiczną szybą, wypukłą na zewnątrz, wystarczyło, że dziecko uderzy zabawką lub czymkolwiek i trzaśnie. Rybka mi umarła, jesiotry lubią zimną wodę, mocno napowietrzoną. Filtry chodziły dzień i noc, większy kłopot miałam z temperaturą wody. Mroziłam bryły lodu i dodawałam w upalne dni. Niestety, za którymś razem, mój Feluś pływał do góry brzuszkiem i już nie żył. Psa też miałam, ale tyle mi nabroił, że oddałam za darmo, bo tak miałam dosyć. No i to wychodzenie, co najmniej trzy razy dziennie, już nie dla mnie. Uśmiechniętego dnia :)

@Michał Czachorowski Aż chciało mi się policzyć zaimki i kropki.

Myślę podobnie, do długaśnych nie mam cierpliwości, no chyba, że jest tak napisany, że mnie trzyma, wtedy lubię wracać do treści po kilka razy. Jak mówisz, to mów tak, żeby chcieli cię słuchać, a jak piszesz, pisz tak, żeby chcieli cię czytać.

@viola arvensis Lubię Cię czytać, u Ciebie wszystko płynie i wiem w którą stronę, serdeczności :)

@iwonaroma Chciałabym mieć taką nadzieję :)

@lena2_, dziękuję :)

@n.kardas, dziękuję :)

@Agnieszka Charzyńska Aż sobie wpisałam w Google znaczenie tego imienia, pomyślałam, że wszyscy o tym imieniu są tacy jak piszesz. Znalazłam to: Na internetowej stronie Słownika Języka Polskiego czytamy, że Janusz to „mężczyzna w średnim wieku, otyły, z wąsami, którego ulubioną rozrywką jest oglądanie telewizji i picie piwa. Coś się jednak zgadza. Ps. Rozhasane te Twoje rymy :)

@Leszczym I tym sposobem, Ty też "się zrobiłeś" :)

@Leszczym, dziękuję :)

@Groschek chciałabym choć raz skumać to Twoje pisanie, może zostaw jakieś drogowskazy :)

@Roma Jeszcze się trzymasz? Powodzenia, bo nerwy jak szwy, łatwo puszczają, szczególnie jak stres trwa długo.

@Unapali Nie za dużo entera? Gdyby był dłuższy, szukałabym jedynej kropki na podłodze.

@Vampire Fangs Zaraz się oswoję z wampirami :)

Przypomniałam sobie dosłowny cytat: Tam skarb twój, gdzie serce twoje. łac. ubi thesaurus tuus, ubi cor tuum

@Roma, dziękuję :)

@Bożena Tatara - Paszko Witam Cię Bożenko i bardzo dziękuję za komentarz, pozdrawiam :)