Alicja_Wysocka

Asieńko, czy Ty masz tam jakąś maszynkę do pisania tych villanellek? A może jakie korepetycje u Ciebie wezmę, co? Pozdrawiam z usmiechem :)

czemu mnie znów na dobranoc zasmętną dumką kolebiesz aż senność się rozmyśliła po tak żałościwym chlebie pewnikiem już dziś nie przyjdzie bo całkiem się zestrachała gdziesik zawisła niebożę na czasu rozeschłych ramach kto mi zaplecie hamak z pomataczonych wątków w bredzidła myśli owinie do końca czy od początku I po cóż tę śpiewkę losie na jętkach molowych stroisz nie dość że nażyć się nie dasz to jeszcze mi skąpisz roić 07.06.2006.

Panowie, dziekuję za odwiedzinki :)

gąsienniczko na listku klonu, to jesteś moja kuzynka chyba :)

słyszę kury domowej jakiejś poszukujesz więc może się z tobą troszkę potarguję. no bo jeśli kura, toś chyba kogucik na inną nie spojrzysz, swe zwyczaje rzucisz? już nie będziesz biegał po innych podwórkach? starczy tobie w domu taka jedna kurka? no bo widzę dobrze jakeś wystrojony przecież nie uwierzę, że chcesz brzydkiej żony, że zamkniesz ją może przy garnkach powidłach taka rola pewno szybko by jej zbrzydła. więc jakie atrakcje jej zaproponujesz? proszę tu wymienić ja - przekalkuluję. :P

Dziękuję Waldku. To jeden z moich najpierwszych wierszy, takie niedrobione dziecko ale nie nie mam jakoś chęci poddawać go operacji, pozdrawiam :)

Moi znajomi, Bardzo zakochani Ona dla niego, No i on dla niej, Oddać drugiemu, Co lepsze z ochotą Taką z miłości Regułę mieli złotą. Ona lubiła Górę z bułeczki Lecz z poświęceniem Zjadała spodeczki, A on - odwrotnie Bardzo lubił spody Ale jej oddawał Dla miłosnej zgody. I lata mijają, Zimy całe w bieli, A o tym, co lubią Nic nie powiedzieli. Krzywda niby mała Jednak przecież wzajemna Jeśli w innych też sprawach To nawet nieprzyjemna Z morałem do końca Jasnego już zmierzam I taki wniosek Zostawić zamierzam: - Mów jasno, co lubisz, Bo to życie uprości I jeszcze z tego możesz Mieć wiele przyjemności. 03.08.2003.

wiersz to nie życie kochani, w życiu jest raczej do bani tu zdarzyć może się wszystko wena jest przednią artystką i o tym wie chyba każdy, że w dzień pozapala gwiazdy zaś nocą... no zaraz kończę, pomoże zobaczyć wam słońce jakem stonoga, on raczek umówię się z nim i zobaczę... :) Dzięki Bartoszu :)

Eee, Stonoga tak raka kocha że tez się nauczy cofać! :) Dzięki Piasciku, pozdrawiam.

ale takie małe stonóżki maluśkie ubrać toto wszystko i pomyć za uszkiem trzeba by do tego mieć tysiące rączek chyba się z pomysłu stonoga wyplącze chyba z panem rakiem nie byłoby dzieci za to czasu wiele żeby wiersze klecić :)

Beenie M powiedz moja miła dobrze policzyłaś czy mi możesz przysiąc, że by było tysiąc? a jak by się potem przydarzyły dzieci toż się od mnożenia głowa mi rozleci! :)

No ale Michaś, stonoga ma sto nóżek, więc gdybyś tak miał np. zapracować na sto par bucików, w dodatku na kilka pór roku, to może już lepiej ponosić, co? :) Pani stonoga ma jeszcze inny sposób, można kupić autko, nie? :P

Ewuś, los bywa czasem baaardzo przekorny. Dziękuję :)

życie nie jest łatwe jak problemom sprostać, gdy się pani stonodze rak, za męża dostał? co tu robić gdy zechcą pójść przypuśćmy na spacer, sto bucików założyć? toż pan mąż się zapłacze! a jak będzie chciała kozaczki kupić nowe? to się biedny małżonek pewno złapie za głowę! czy nie znajdzie się na to jakaś dobra rada? chyba pójdę do sowy, z kimś mądrym pogadam. tak od słowa do słowa już o pomoc ją prosi… - moja droga spraw żeby na rączkach ciebie nosił. *** chcecie wiedzieć co u nich?... nocą szepcze jej w łóżku: - dlaczego masz miła tylko pięćset paluszków? Ewie, za inspirację. 04.03.2006.

Piaściku, wisi pod szyldem "nie na wróble" Pozdrawiam bardzo wcześnie :)

Piaściku, łyżkami mogę takie wiersze :)

Mnie także, czepać ani myślę :)

mnie ogarnia do dziś trwoga, że w piwnicy, na dwóch nogach na słomianych, tu mam pewność sieczka była, gdy po drewno do ciemnicy posyłała za dziecięcych czasów mama. ach, zwiewałam bardzo szybko, bo myślałam, że mnie dydko co skrzypiącą chrypką sapie pewno za mój warkocz złapie, wielkie oczy spojrzą strasznie świat zawali się hałaśnie. czas dziecięce dni posprzątał co dzień cisnę się do kąta, z każdym rankiem lęk mnie budzi większy - bo przez podłych ludzi.

chyba to w samą porę przesłodki czar zamętów sprawił, że nam zabrakło dla reszty atramentu. Ewuś, nie bądź zawiedziona :) Leszku, prawdziwy z Ciebie gentelmen :)

Fajny! :)

"nie teras"?

Dziękuję dziewczyny, mieszkam na poetyckich portalach, nie na ziemi :)

Ech mi z wami wesolutko erotyczną powiem nutką: spisały dla nas językiem słodkim, i splotły dreszcze jakoweś zwrotki. na alabastrach skór pergaminach, każdziutki wersik dotyk zaczynał. na cztery ręce to był erotyk, chciałby kto jeszcze poczytac o tym? :)

mój dom jest z marzeń w błękitne migdały w oknach firanki obłoków nieśmiałych mój dom to wiersza cztery ściany mój dom to sny o tobie kochany 28.02.2005.

Magda Rosa - w zasadzie uważam, że dedykacja jest przyległa do wiersza ale różnie z tym bywa. Kiedy np. reżyser dedykuje film żonie, napis zostaje bez różnicy czy film będzie pretendował do nagród czy tez nie. Z wierszem jest o tyle dobrze, że w każdej chwili autor może sam zadecydować kiedy pozostawić, a kiedy usunąć. Nie ma też chyba większego znaczenia czy wstawiasz ją na początku czy na końcu.